انجیر :
درخت انجیر ساقه ای به ارتفاع 3-10 متر و شاخه های منشعب و کم مقاومت دارد . برگهای آن دارای پهنکی لوبدارومنقسم 3-5 تقسیم عمیق است . سطح برگهای آن نا صاف و خشن است . گلهای آن بر دو نوع نر و ماده واقع در جدار داخلی گل آذین گلابی شکل است . از آمیزش این گلها ، دانه های فراوان و ریزی در درون قسمت گوشتدارنهنج تشکیل می شود .
قسمت مورد استفاده : از نظر درمانی از شیرابه درخت ، برگ میوه انجیر استفاده می شود .
مصرف: میوه انجیر یک ملین و مسهل ملایم است .در استعمال خارج ، جوشانده انجیر خشک را به نسبت پنجاه در هزار به شکل غرغره جهت رفع تحریکات گلو و دهان ، ورم لثه و ورم مخاط دهان استعمال می شود . با کوبیده میوه آن پمادی برای باز کردن سر دملها تهیه می کنند، از این خمیر در موارد سوختگی و سودا برای ایجاد تسکین درد و رفع ناراحتی استفاده می شود . از شیره این ساقه انجیر برای از میان برداشتن زگیل استفاده می کنند . به این تربیت که شیره را بر روی زگیل می مالند که زگیل ملتهب شده و پس از مدتی می افتد.