علاءالدوله سمنانی

[Borna66]

علاءالدوله سمنانی

تولد

ذی‌الحجه ۶۵۹ ق.
بیابانک (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D8%A8%D8%A7%D9%86%DA%A9)، شهرستان سمنان (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B4%D9%87%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86_%D8%B3% D9%85%D9%86%D8%A7%D9%86)مرگ
۲۲ رجب ۷۳۶ (۷۷ سالگی)
برج احرار (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A8%D8%B1%D8%AC_%D8%A7%D8%AD%D8 %B1%D8%A7%D8%B1&action=edit&redlink=1)، صوفی‌آباد (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B5%D9%88%D9%81%DB%8C%E2%80%8C%D8%A2%D8%A8%D8%A 7%D8%AF) سمنانلقب‌ها
شاه
زمینه فعالیت
شعر فارسی و عربی، متون صوفی
ملیت
ایرانی
مذهب
تصوف (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D8%B5%D9%88%D9%81) اسلامی
والدین
شرف‌الدین محمد،
خواهر رکن‌الدین صاین (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B1%DA%A9%D9%86%E2%80%8C%D8%A7% D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86_%D8%B5%D8%A7%DB%8C%D9%86&action=edit&redlink=1)
پیشه
امور دیوانی ایلخانان (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%DB%8C%D9%84%D8%AE%D8%A7%D9%86%D8%A7%D9%86)
گفتاوردگر بنده کنی ز لطف آزاد-ی را
بهتر که هزار بنده آزاد کنی


شیخ ابوالمکارم رکن‌الدین علاءالدوله احمد بن محمد بن احمد بیابانکی سمنانی از بزرگان تصوف ایرانی و از شاعران و نویسندگان سده‌های هفتم و هشتم هجری قمری بود.
وی در زمان اباقا (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D8%A8%D8%A7%D9%82%D8%A7&action=edit&redlink=1) و ارغون‌شاه (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D8%B1%D8%BA%D9%88%D9%86%E2% 80%8C%D8%B4%D8%A7%D9%87&action=edit&redlink=1) ایلخانی دارای مشاغل دیوانی و سیاسی مهم بود.
سلوک و صحبت با شیخ عبدالرحمن اسفراینی (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D8% B1%D8%AD%D9%85%D9%86_%D8%A7%D8%B3%D9%81%D8%B1%D8%A 7%DB%8C%D9%86%DB%8C&action=edit&redlink=1) از روندهای مهم در زندگی روحانی علاءالدوله بود. شیخ علاءالدوله سمنانی در تصوف معتقد به میانه‌روی بود و در زمینه اجرای دستورهای دین اسلام و سازگاری باورها با اصول دین سخت‌گیر بود.
علاءالدوله مردی ثروتمند بود و چندین بار نیز سفر حج (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AD%D8%AC) را انجام داد. گسستن کامل او از خدمات درباری در سال ۷۰۵ ق. و با اجازهٔ الجایتوخان (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%84%D8%AC%D8%A7%DB%8C%D8%AA%D9%88%D8%AE%D 8%A7%D9%86) (۷۱۶-۷۰۳ ق.) صورت گرفت. پس از سال ۷۲۰، علاءالدوله در خانقاه سکاکیه (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%82%D8%A7%D9% 87_%D8%B3%DA%A9%D8%A7%DA%A9%DB%8C%D9%87&action=edit&redlink=1) معتکف (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%B9%D8%AA%DA%A9%D8%A7%D9%81) شد.
خواجوی کرمانی از ارادتمندان او بود و گردآوری دیوان اشعار علاءالدوله سمنانی را نیز به وی نسبت داده‌اند. آرامگاه شیخ علاءالدوله سمنانی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%D8%B1%D8%A7%D9%85%DA%AF%D8%A7%D9%87_%D8%B4% DB%8C%D8%AE_%D8%B9%D9%84%D8%A7%D8%A1%D8%A7%D9%84%D 8%AF%D9%88%D9%84%D9%87_%D8%B3%D9%85%D9%86%D8%A7%D9 %86%DB%8C) در روستای صوفی‌آباد قرار دارد.

آثار


چهل‌مجلس (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%DA%86%D9%87%D9%84%E2%80%8C%D9%85% D8%AC%D9%84%D8%B3&action=edit&redlink=1)
خمخانه وحدت (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AE%D9%85%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9% 87_%D9%88%D8%AD%D8%AF%D8%AA&action=edit&redlink=1)
دیوان اشعار

منابع

بر پایهٔ داده‌های در: سمنانی، شیخ علاءالدوله، دیوان کامل اشعار فارسی و عربی شیخ علاءالدوله سمنانی، به اهتمام عبدالرفیع حقیقت، تهران: شرکت مؤلفان و مترجمان ایران، ۱۳۶۴. (بخش مقدمه: صص یک-نوزده).