در بسياری از موارد اگر همسران واقعاً به يكديگر گوش دهند رابطه خوبی با يكديگر خواهند داشت و درغير اين صورت و با ناديده گرفتن نظرات يكديگر نيز بسيار سريع رابطه به بن بست كشيده خواهد شد.
البته تمام همسران حرفهای يكديگر را می شنوند پس چرا بازهم از نيات و تفكرات و خواسته های يكديگر بی اطلاعند؟
زيرا گوش كردن به همسرتان را نياموخته ايد. برای اثبات اين موضوع بايد ذكر كنيم كه وقتی همسرتان مشغول صحبت با شماست آيا درمورد جزئيات بيشتری از او سؤال می پرسيد يا اينكه او را نگاه می كنيد و بعضاً سری هم تكان می دهيد اما فكرتان مشغول مطلب ديگری است؟
بسياری از ما وقتی درحال گوش كردن به صحبتهای طرف مقابل هستيم در اوايل صحبت او نتيجه گيری و قضاوت می كنيم و حتی پاسخ را می دهيم. درصورتی كه در بسياری موارد منظور اصلی طرف مقابل را به خوبی درك نكرده ايم.

برای رسيدن به نتيجه بهتر پيشنهادی به شما ارائه می كنيم:
وقتی همسرتان مشغول صحبت راجع به موضوعی است كه شما كاملاً با آن مخالف هستيد بهترين كار اين است كه صحبتش را قطع نكنيد بلكه تا اتمام جريان سكوت اختيار كرده و با آرامش به او گوش دهيد.
سپس كاغذی برداريد و تمام نكاتی را كه درمورد آن بحث شده به طور خلاصه بنويسيد. سپس آنچه را نوشته ايد بخوانيد و به تمامی كلمات دقت كنيد.

در اين مرحله منظور خود را بيان كنيد. از همسرتان بخواهيد كه به نقطه نظرات شما گوش بدهد و سپس هردو درمورد مطالب بيان شده از جانب ديگری فكر كنيد. چند دقيقه سكوت كنيد و نهايتاً در مورد احساستان و آنچه برايتان مهم است با ديگری صحبت نماييد. مسائل پيش پا افتاده را حذف كرده و درمورد اولويتهای بحث به توافق برسيد. قطعاً نكات مشتركي ميان شما وجود خواهد داشت كه منجر به مصالحه و رضايت شود.


¤ وقتی از دست همسرتان عصبانی می شويد
گاهی اوقات با تمام تلاشی كه می كنيد بازهم احساس عصبانيت و خشم می كنيد.
اين احساس در روابط اجتماعي بسيار طبيعی است. به ويژه وقتی احساس می كنيد كه قربانی رفتار ديگری شده ايد و حقوق حقه و طبيعی شما زيرپا گذاشته می شود. حتی در برخی شرايط نيز احساس می كنيد كه نظر شما هيچ ارزشی برای همسرتان ندارد و فقط به حرفها و خواسته های خوداهميت می دهد.

حتی دربرخی موارد ممكن است احساس كنيد شريك زندگيتان هزينه زندگی و حتی هزينه های شخصی خود را آن طور كه خودش صلاح بداند صرف می كند و نظرات شما را ناديده می گيرد.
در چنين مواردی سعی كنيد مسائل را خيلی خصوصی نپنداريد و بدون مطرح كردن آن با همسرتان با اعضای خانواده يا حتی دوستان راجع به آن صحبت نكنيد. زيرا اين كار مورد را بغرنج تر خواهد كرد و موجب تشديد حس نارضايتی و خشم تان خواهد شد.
بزرگترين صدمه ای نيز كه به شما می زند اين است كه به تدريج نوعي احساس شكست در رابطه را تجربه خواهيد كرد و محبت و علاقه رفته رفته ازبين می رود.

مشكل ديگري كه در اين ميان حاصل مي شود اين است كه هرروز منتظر موضوعي جديد خواهيد بود درصورتي كه همسرتان و رفتارش نه تنها تغيير نخواهد كرد بلكه ممكن است به دليل مواجهه با سردي شمابه نوعي حالت دفاعي و سختي بيشتر نيز منجر شود.
بهترين كار در چنين مواردي اين است كه در يك فرصت مناسب زماني را با همسرتان خلوت كنيد و رودرروي هم در يك فضاي آرام نشسته راجع به رفتار و يا گفتار وي با او صحبت كنيد.

اما نكته مهم اين است كه در اين گفتگو نبايد موضوع را به نحوي طرح كنيد كه انگار قصد مقصر جلوه دادن او و يا متهم كردن وي را داريد.
بلكه مي توانيد به او بگوييد كه از رفتار و گفتارهايش در زمان هاي مختلف چه احساسي را پيدا كرده ايد.
دراين موارد از او بپرسيد كه منظور او از انجام اعمال يا مطرح كردن گفته هاي خاص چه بوده زيرا ممكن است او با طرزفكر خاص خود عمل كرده و اصلاً آگاه نبوده كه درحال ناراحت ساختن شماست.

به او بگوييد كه قصدتان اصلاح رابطه است وگرنه نمي خواهيد او را مقصر جلوه دهيد. حتي اگر از كاري يا حرفي نيز رنجيده ايد باز هم همسرتان را دوست داريد و نگران سست شدن رابطه هستيد. پس از او بخواهيد با شما همكاري كند تا رابطه تان بهتر و صميمانه تر پيش رود تا هردو احساس رضايت بيشتري نماييد.

نكته ديگري كه بايد موردتوجه قرار گيرد اين است كه قبل از طرح موضوع حتماً از اينكه در زندگي مشترك سعي خود را براي بهتر ساختن شرايط مي كند از او قدرداني كنيد و خاطرنشان كنيد كه با طرح چند مورد مي خواهيد نتيجه بهتري از زحمات مشتركتان در زندگي بگيريد!
سحر كمالی نفر
 کیهان