آیا شما از آن دسته افرادی هستید که هنگام نگرانی، نا آرامی یا تنها از سر بی حوصلگی، انگشت به دهان برده و ناخنهای خود را میجوید؟ آیا ناخن های شما از شدن جویده شدن رشته رشته شده یا از شدت کوتاه شدن به سادگی زخمی و خون آلود میشود؟
جویدن ناخن چیزی بیش از یک عادت بد است. پزشکان میگویند که این کار یکی از رایجترین نشانه های اضطراب یا ناهنجاری های وسواس گونه به خصوص در نوجوانان و کودکان سنین دبستان است و میتواند به از شکل افتادگی عضو و عفونت های جدی منجر شود.
آلن ریموند ون آبه (Alain-Raymond van Abbe) یکی از توسعه دهندگان سابق صنعت آرایش و بهداشت، تعداد جوندگان ناخن در سراسر جهان به بیش از ۶۰۰ میلیون نفر میرسد. او متوجه شد که جویدن ناخن به قدری رواج دارد که میتوان تنها برای درمان همین مشکل، کار تجاری بزرگی راه اندازی کرد.
او میگوید :" تنها در ۴ هفته جویدن ناخن متوقف خواهد شد- برای همیشه متوقف خواهد شد."
تحقیقات نشان میدهند که حدود ۴۵% نوجوانان ناخنهای خود را میجوند. در زمانی که این افراد به سنین اولیه جوانی رسیده و مبارزه یا کنار آمدن با تنشها و اضطراب خود را می آموزند و یا از این رفتار خود ویرانگرانه به شدت شرمنده میشوند، این رقم به حدود ۲۰% کاهش میابد.
افرادی که بی اراده به جویدن ناخن میپردازند، در مجامع عمومی کوشش میکنند تا با قرار دادن دست در پشت یا در جیب، تا جای ممکن دستهای خود را از دید دیگران پنهان کنند.آنها از شکل ناخنها و دستهای خود خجالت میکشند، احساس افسردگی داشته و از تماسهای اجتماعی اجتناب میکنند. به گفته ون آبه مراجعان او طوری از این عادت رنج برده و آنرا نوعی رفتار ننگ آور میدانند که هیچ یک برای مصاحبه یا تهیه عکس داوطلب نمیشوند.
بوک مارک ها