شهر نيشابور
شهر نيشابور درغرب شهرستان مشهد و در 47و 58 درجه طول جغرافيايي و 12و 36 درجه عرض جغرافيايي واقع شده است . ارتفاع آن از سطح دريا 1210 متر مي باشد. شهر نيشابور از توابع استان خراسان ميباشد. اين شهرستان از شمال به رشته كوه هاي بينالود محدود است همچنين در قسمت مرتفع استپ كوهپايه اي داراي گياهاني نظير ريواس و كماوي و دانه شور مي باشد و در قسمت هاي پست تاغ گز و جنگلهاي مصنوعي براي تثبيت شن هاي روان وجود دارد. اقتصاد شهرستان بر پايه كشاورزي و دامپروري استوار است و مهمترين محصولات آن را اغلب پنبه باقلا حبوبات انواع ميوه صيفي جات و فراورده هاي دامي تشكيل مي دهند . همچنين معادن نمك و فيروزه كه فيروزه آن بسيار مشهور و مرغوب مي باشد. كارخانجات قند و پنبه پاك كني و كولر سازي آن داراي اهميت مي باشد. از صنايع دستي اين شهر مي توان قالي قاليچه پوستين دوزي چاروق سنگتراشي و فيروزه تراشي را نام برد. خوراكي هاي مختص آن را نخود و زعفران تشكيل مي دهد . نيشابور شهري صنعتي توريستي كشاورزي و ترانزيتي است. نيشابور را شهر فيروزه مي نامند .معادن مهم فيروزه در فاصله 53 كيلومتري شمال غربي نيشابور است ، در قديم فيروزه تراشان و معدن كاران دركنار هم در اين مناطق به سر مي بردند و به كاوش و جستجوي معدن و تراش فيروزه و تزيين آن مشغول بودند ، بدين سبب اين شهر از قديم مورد توجه حكام و سلاطين براي به دست آوردن اين سنگهاي گرانبها بوده است .قبلا ايرانيان مسكو در تراش فيروزه مشهور بوده اند و بهتر از خود خراساني ها از عهده انجام اين كار بر مي آمده اند . و تجار ايراني در وين نقش فعال در فروش اين گوهر گرانبها داشته اند٠


آرامگاه خيام نيشابوري

آرامگاه حكيم عمر خيام نيشابوري در نيشابور به سبك معماري سلجوقي و به شيوه آثار دوران زندگي خيام با كاربرد فنون معماري جديد ساخته شده است. اين بنا از تلفيق معماري شرق و غرب مايه گرفته است و داراي گنبدي رسا و بلند وده پايه همراه با سقفي بسيار مناسب است. هرپايه در ابتدا به شكل مكعب است و پس از 50 سانتيمتر، دو حاشيه به پايه داده شده تا لوزي بزرگ را بوجود آورد و در كنار لوزي بزرگ كه اشعار و عباراتي نوشته شده، لوزي ديگري نيز در بالاي لوزي اول است و نزديك به اوج گنبد لوزي سوم يا لوزي كوچكتري قرار گرفته است. سرانجام، مجموع پايه ها در راس گنبد به هم پيوسته است و سقف و كلاهك يا عرقچين گنبد را مي آرايد٠.
امامزاده محمد محروق نيشابور

بقعه امامزاده محروق از بناهاي زيباي قرن دهم هجري با گنبد كاشي كاري و ايوانهاي بلند در وسط باغ مشجري قرارگرفته است در زير گنبد قبر امامزاده محمد محروق واقع شده است كتيبه كاشي معرق ايوان و صندوق منبت و درورودي حرم از زمان شاه طهماسب اول است سنگي از دوران شاه سلطان حسين صفوي مورخ به سال 1119 هجري قمري در اين بنا نصب است كاشي هاي آزاره آن از زمان نادر شاه افشار باقي مانده است باني اين مزار امير كمال الدين شاه مير حسين است. كتيبه منظومي كه از زمان شاه سلطان حسين صفوي در سمت راست ايوان بر روي سنگ نقر شده بيانگر آن است كه در اواخر دوره صفوي محمد خان نامي در نيشابور به بناي مسجد و مصلي اقدام نموده است در اين بقعه يكي ازاولادان حضرت موسي بن جعفر نيز مدفون است٠

آرامگاه شيخ عطار نيشابوري

اين بنا هشت ضلعي است و در خارج آن چهار غرفه كوچك و در داخل آن چهار شاه نشين وجود دارد. در ورودي به مقبره از طرف مشرق است و قبر شيخ عطار در وسط بنا واقع شده است و در بالاي مقبره گنبد كوچكي قرار دارد. در بالا سر قبر، استوانه سنگي بلندي نصب شده كه ارتفاع آن نزديك به 3 متر مي باشد كه پايه آن در زيرخاك فرو رفته است و سنگ را هشت ترك كرده اند ودر بالاي آن بعد از صلوات بر نبي اكرم(ص) اسامي دوازده امام نقل شده است٠.