1. توسعه شهري را در آينده با نظام منطقي و با در نظر گرفتن رفاه عمومي، سامان مي‌بخشد.
2. پراکندگي جمعيت شهري را با توجه به کارکردهاي مناطق داخلي شهر به صورت متوازن و متعادل در مي‌آورد و از تراکم جمعيت در بخش معيني از شهر جلوگيري مي‌کند.
3. نيازهاي عمومي جامعه شهري را از نظر تأمين پارکها، مدارس، فروشگاهها، محلها گذران اوقات فراغت و خيابانها بر طرف مي‌سازد. در نتيجه از اتلاف پول و وقت مردم شهر جلوگيري مي‌کند.
4. استفاده از خدمات عمومي مانند آب لوله‌کشي، فاضلاب، حمل و نقل و تلفن شهري را تسهيل و به صرفه اقتصادي جامعه شهري عمل مي‌کند.
5. سبب مي‌شود سلامتي مردم شهر تضمين گردد و با مکان‌يابي منابع آلوده‌ساز در منطقه‌بندي شهري از تأثيرات آلودگيهاي مختلف شهري و کانونهاي آلوده‌ساز جلوگيري مي‌کند.
6. تعادل و توازن خاصي در فعاليتهاي شهري در سطح شهر به وجود مي‌آورد.