تنها چیزی که موفقیت های ما را محدود می کند،این فکر است که به ما می گوید: "موفق نمیشوی!" این حرف تازه ای نیست: کسی که می گوید می توانم، می تواند و آنکه میگویید نمیتوانم، نمیتواند. یکی می گوید:" فکر میکنم همیشه بازنده هستم"و با این فكر یادگیری را كنار میگذارد، موفقیتها و فرصتهای شگفت انگیز را از دست میدهد، تا دیروقت كار نمیكند، پس انداز نمیكند، ادامه تحصیل نمیدهد و تلاش نمیكند، زیرا فكر میكند فایده ای ندارد. روشن است كه پیشگویی او درست از آب در می آید و او موفق نمیشود و بعد میدانید چه میشود!؟فتوا صادر میكند كه "من از قبل میدانستم نمیشود، من شانس ندارم!"

اما دیگری میگوید: "من موفق میشوم و به هر قیمتی این كار را انجام میدهم" تا هر وقت لازم باشد كار میكنم، تا آنجا كه میتوانم یاد میگیرم و هر چه لازم باشد تغییر میكنم" من میتوانم" و او موفق میشود. من به هر دو حق میدهم كه نفر اولی ناموفق و نفر دومی موفق باشد. نه برای اینكه كار هر دو را توجیه كنم بلكه بخاطراینكه ما طبق باورها و قضاوتهایمان از زندگی پیش میرویم. كسی كه خود را آدمی ناموفق و یا بدشانس میداند در خوش بینانه ترین حالت ممكن، موفق نخواهد شد و جز این راهی دیگر نمیتوان برایش متصور شد!


هردوروش مزایایی برای هواداران خود دارند! كسی كه راه اول را برمیگزیند،اززیر بار مسئولیت شانه خالی میكند.اوهمیشه میتواند بگوید:"این كار خیلی سخت است؛ تو به جای من آن را انجام بده!"فكر میكنم اینجوری احساس راحت تری دارد! اوتمرینات خودسازی فردی كه برای موفقیت او بسیارمهم هستند،را انجام نمیدهد وحتی ممكن است حس همدردی دیگران را برانگیزد تا همه به او حق بدهند و دلیل تنبلی هایش را واقعی بدانند.ایفای نقش آدمهای ضعیف و ناتوان خیلی زیركانه و راحت طلبانه است.آنها معمولاً تغییرات خود را منوط به رسیدن فصل،مناسبت یا روزی خاص میدانند و یا میخواهند تمام معادلات دنیا بخاطر تغیراتشان همسو شود.درصورتی كه تنها انسانهای خوش بین و تلاش گر قادرند معادلات دنیا را براحتی بر هم بزنند ولذت موفقیت وتغییررا بچشند.



با هرمحدودیتی كه برای خود ایجاد میكنیم،مسئولیتی تازه به وجود می آوریم. دور ریختن برچسبهایی كه به خودآویخته ایم، گام جدیدی به سوی زندگی خوب است. نگردید و دلیلی برای كم كاریهای خود پیداكنید. یك انسان سخت كوش و مستقل نیازی به فراهم بودن تمام شرایط ندارد زیرا این یك نگاه آرمانی به شرایط و مطلق گرایی است كه هرگز امكان پذیر نیست كه جمیع حوادث با امیال ما همسو باشد.خوب به این نكته دقت كنید كه زندگی شما باتعداد موانعی كه از سر راه خود برمیدارید ارزشمند میشود نه به تعداد موانعی كه در مسیرشما قرار دارد.این یك نگاه خوش بینانه و واقعی است كه برداشتن هر مانع یك پله بیشتر شما را به خوشبختی نزدیكی میكند. یك درجه بیشتر بر اعتماد بنفس شما و آرامش و تسلط شما بر كنترل اوضاع می افزاید.روزهای پرتلاشی که موفق بوده اید راهیچ وقت از یاد نبرید چون در روزهای كسالت و افسردگی به كار شما می آیند. موفقیتها و تغییرات هر چند كوچك خود را در دفترچه اتان یادداشت كنید. آنها را هر روز مرور كنید و بر راههای افزودن بر آنها فكر كنید.



چگونه میتوانید موقعیت شغلی خودراتغییر دهید!؟چگونه میتوانیدزندگی اتان راازاین رو به آن روكنید!؟ چگونه میتوانید درآمدتان را دوبرابركنید!؟ چگونه میتوانیدبرآگاهی هایتان بیفزایید!؟ چه ابزاری لازم دارید تا شرایط بهتری راخلق كنید!؟ چگونه میتوانید حالتان رابهتر كنید وبرلذت خود بیفزایید!؟ وقتی سئوالهایی اینگونه مثبت ازخود بپرسید بدون شك به پاسخهایی مثبت ترهم خواهیدرسید وابزارلازم برای خوشبختی و پیشرفت شمافراهم خواهد شدوراههای شگفت انگیزی كشف خواهید كرد.هدفهایتان را جزئی مطرح كنید و منزل به منزل مسیررابرای خودتان ترسیم كنید. بگویید میخواهید به كجا برسید؛ در چه زمان ممكن به چه مقدارموفقیت میخواهید برسید.چالش ها و چاله ها رامشخص وفرصتها وشانسها راپیدا كنید.خودتان را دربهترین زمان ممكن آنجایی برسانید كه باید همیشه حضورداشته باشید.چراهمیشه بایدانسانهایی كه به آنها حسرت میخورید فرصتها و نقشه های شما را بدزدند!؟ شما نیز یك بار با شهامت رویاهای خود را دنبال كنید تابعدباپشیمانی نگویید:"این باید مال من میشد! این فرصت من بود!"همین امروز شروع كنید كه دیر هم شده است!




fatyjo0on.mihanblog.com/post/211