مقدمه
شخصيت پيامبر اعظم داراي ابعاد وسيع و والايي است که در جهت معنويت به سدره المنتهي ( و لقد رآه نزله اخري عند سدره المنتهي)1 و در پرواز معراجياش به مقام قاب قوسين او ادني2 رسيده و خداوند بزرگ اخلاق آن حضرت را با تعبير عظيم ياد كرده است (انک لعلي خلق عظيم )3. شخصيتي که تمامي ملک و ملکوت ، اماکن و ازمنه به برکت وجود با عظمت او آفريده شده و از ذره تا کرات و انس و جن و مَلَک از سفره پر برکت آن حضرت ، از هستي بهره مند شدند ( لو لاک لما خلقت الافلاک ) 4.
خداوند متعال در سند متقنش او را به عنوان اسوه عصرها و نسل ها معرفي نمود ( لقد کان لکم في رسول الله اسوه حسنه ) 5. اما جوامع اسلامي با دارا بودن چنين ذخاير عظيم و ارزشمندي نتوانسته از او بهره وافي ببرند، بلكه در مقابل دشمنان كينه توز وكوردلان اهانت به ساحت مقدس آن حضرت را در دستوركارخود قراردادند.
با توجه به اينكه خداوند متعال در قرآن همه امت اسلامي را به سرمشق گرفتن از آن بزرگوار ترغيب نموده و با عنايت به اينكه الگوپذيري از آن حضرت محدود به حد خاص و زمينه مشخص نشده ، جا دارد هر فرد مسلماني سيره آن حضرت را در تمام شئون زندگي اعم از معاش و معاد الگوي خود قرار دهند و ازآنجاييكه ورود به قلمرو سيره آن حضرت بسيار وسيع و گسترده است و نياز به کتاب ها و مقالات متعدد دارد لذا نگارنده با قلم و فهم ضعيف فقط مفهوم رحمه للعالمين در سيره آن حضرت را مورد بررسي قرار داده است .