در معماری چند لایه تمام برنامه به چندین بخش تقسیم میشود. این بخشها میتوانند فیزیکی یا منطقی باشند. هر بخش کار خاصی را انجام میدهد مثلا نمایش interface کاربر یا دسترسی به دادهها. برنامه میتواند به هر تعداد لایه داشته باشد ولی به هر حال بیشتر برنامهها سه لایهی مجزا دارند که عبارتاند از:
ـ Presentation Layer
ـ Business Logic Layer
ـ Data Access Layer
همانطور که احتمالا حدس زدهاید، لایهی Presentation چیزی نیست به جز بخشی از نرمافزار که با کاربر برنامهی شما ارتباط برقرار میکند (interface برنامهی شماست). نمایش دادهها به کاربر نهایی و اجازه به آنان برای ارتباط داشتن با دادهها، اصلیترین وظیفهی این لایه است.
در بیشتر موارد، دادههایی که توسط کاربر وارد میشوند نیاز به اعتبارسنجی یا پردازش اضافی دارند. این مسؤولیت لایهی Business Logic است.
در نهایت دادههای برنامهی شما نیاز به ذخیره و بازیابی از طریق یک انبار داده دارند (مثلا سیستم مدیریت DataBaseهای رابطهای یا RDBMS و یا XML و ...) این وظیفه توسط لایهی دسترسی به داده انجام میشود.