U
قلبم کاروانسرایی است قدیمی .
من نبودم که این کاروانسرا بود . پی اش را من نکندم . بنایش را من بالا نبردم . دیوارش را من نچیدم .
من که آمدم ، او ساخته بود و پرداخته .
ودیدم که هزار حجره دارد و ازهر حجره قندیلی آویزان ،که روشن بود و می سوخت .
از روغنی که نامش عشق بود .
قلبم کاروانسرایی است قدیمی .
من اما صاحبش
زیبایی روح را می ستاید
مهربانی را دوست دارد
گذشت را می فهمد
سادگی را زیور می داند
وفا را گوهر...
دلم برای كسی تنگ است كه
چشمان خیس از اشك را می بوسد و با سر انگشت مهربانش آبی آسمان را نشان می دهد
كسی كه به خاطرم آفتابی می شود.
حتما ً قبـل خواب ببـوسیـدش !...
حتی اگه با هم دعـوای ِ بـدی کرده باشیـد . ببـوسیـدش !
حتی اگه بهتـون گفته باشه از این زنـدگی ِ کوفتـی خسته شـده .. ببـوسیـدش !
حتی اگه برچسـب ِ ” بد اخـلاق ” بهـتون چسبـونده باشه . ببـوسیـدش !
حتی اگه بهتـون گیر ِ بیخـود داده باشه .. ببـوسیـدش !
گفته باشه از لباسـی که شما عاشقشین
