M h b

یک اگر با یک برابر بود
معلم پای تخته داد می زد
صورتش از خشم گلگون بود
و دستانش به زیر پوششی از گرد پنهان بود
ولی آخر کلاسی ها
لواشک بین خود تقسیم می کردند
و آن یکی در گوشه ای دیگر کتابی را ورق می زد

برای آنکه بی خود

های و هو می کرد

و با آن شور بی پایان

تساوی های جبری را نشان می داد

با خطی خوانا به روی تخته ای که از ظلمت تاریک غمگین بود

تساوی را چنین نوشت

یک اگر با یک برابر بود

از میان جمع شاگردان یکی برخاست

به آرامی سخن سرداد

تساوی اشتباهی فاحش و محض است

نگاه بچه ها نا گه به یک سو خیره گشت و معلم مات بر جا ماند

و او پرسید

اگر یک فرد انسان واحد یک بود آیا باز

یک با یک برابر بود ؟

سکوت مدهوشی بود و سوالی سخت

معلم خشمگین فریاد زد:

آری برابر بود

و او با پوزخندی گفت:

اگر یک فرد انسان واحد یک بود

آنکه زور و زر به دامن داشت بالا بود ؟

و آنکه قلبی پاک ودستی فاقد زر داشت پایین بود؟

اگر یک فرد انسان واحد یک بود

آنکه صورت نقره گون چون قرص مه می داشت بالا بود؟

و آن سیه چرده که می نالید پایین بود؟

اگر یک فرد انسان واحد یک بود

تساوی زیر و رو می شد

حال می پرسم

یک اگر با یک برابر بود

نان و مال مفت خواران از کجا آماده می گردید؟

یا چه کس دیوار چین ها را بنا می کرد؟

یک اگر با یک برابر بود

پس که پشتش به زیر بار فقر خم می گشت؟

یا که زیر ضربت شلاق له می گشت؟

یک اگر با یک برابر بود

پس چه کس آزادگان را در قفس می کرد؟

معلم ناله آسا گفت:

بچه ها در جزوه های خویش بنویسید

یک با یک برابر نیست