اولین پیوند سر جهان روی یک سگ توسط پزشک ایتالیایی
by
, 09-28-2016 at 12:52 AM (330 نمایش ها)
"سرجیو کاناورو" (Sergio Canavero) جراح مغز و اعصاب ایتالیایی است که با ادعای جسورانهاش تیتر اخبار دنیا را به خود اختصاص داده است. وی عنوان کرده است که در آیندهای نزدیک عمل پیوند سر یک فرد بر روی فرد دیگر را انجام خواهد داد!
آخرین ادعای او پس از کلیپی است که توسط همکارانش در اسکای نیوز منتشر شد. در این ویدیو سگی در حال تلو تلو خوردن بر روی چهار دست و پای خود راه میرود و میتواند دم خود را تکان دهد. بنا به گفتهی اسکای نیوز این ویدیو، سه هفته پس از عمل جراحی سگی است که طناب نخاعی آن به طور کامل قطع شده بود.
در مقالهی منتشر شده در ژورنال Surgical Neurology International، کاناوری جزئیات روشهای استفاده شده برای درمان سگ را توضیح داد و ادعا کرد که این شیوه میتواند برای پیوند سر انسان هم به کار رود - یا به بیان کاملتر برای تمام اعضای بدن او قابل استفاده است - و تا سال آینده عملی خواهد بود.
اما دیگر کارشناسان به این ادعا مشکوک هستند. "جری سیلور" (Jerry Silver)، عصبشناس دانشگاه کیس وسترن در مقالهای در مجلهی New Scientist گفته است: "این مقالات نمیتواند در مورد انسان کارآیی داشته باشد." نکتهی مهم این است که سگ حاضر در ویدیو، یک پیوند بدنی کامل را انجام نداده است بلکه تنها نخاع آن پس از قطع، تعمیر شده است.
با این حال، کاناورو تنها جراحی نیست که سودای پیوند سر را در سر دارد! به بیانی دیگر او به فکر پیوند کامل اعضای بدن است. دکتر "شیاپینگ رن" (Xiaoping Ren)، چراح اورتوپد چینی دانشگاه علوم پزشکی هاربین در گفتگو با نیویورکتایمز گفته است که به دنبال راهاندازی تیمی است که بتواند این نوع عمل جراحی را انجام دهد.
ایدهی پیوند کامل اعضا، توسط دانشمندان زیادی بررسی شد تا به وسیلهی آن بتوانند علاوه بر نجات افراد از بیماریهای کشنده نظیر آتروفی عضلانی نخاعی (SMA)، به افزایش طول عمر آنها کمک کنند. اما چالشهای این چنینی به سعی و تلاشهای زیادی احتیاج دارند. تنها تعداد انگشتشماری از آزمایشات گذشته بر روی حیوانات (که معمولا موش بودند) جواب داده است و در نهایت این حیوانات تا چند روز پس از عمل بیشتر زنده نماندهاند.
در ادامه به موانعی اشاره خواهیم کرد که دانشمندان قبل از طراحی هر نوع عملی باید بر آنها غلبه کنند:
۱. عضوی مثل سر نمیتواند خود به خود زنده بماند
در هر عمل پیوند، عضو فرد دهنده باید تا زمان قرارگیری در بدن فرد گیرنده، زنده باقی بماند. به محض این که عضوی از بدن جدا میشود، شروع به مردن میکند. برای اعضایی مثل قلب و کلیه، پزشکان عضو را در محیط خنک قرار میدهند تا عضو بتواند مدت بیشتری را زنده باقی بماند. فرآیند سرد کردن هم کمک میکند که انرژی مورد نیاز سلولها برای زنده ماندن کاهش پیدا کند.
از این رو عضو پیوندی در حمام آب نمک سرد قرار میگیرد. این فرآیند میتواند کلیه را تا ۴۸ ساعت، کبد را تا ۲۴ ساعت و قلب را حدود ۵ تا ۱۰ ساعت زنده نگه دارد.
اما فرآیند زنده نگه داشتن سر به مراتب مشکلتر است. چرا که سر یک عضو مستقل نیست. بلکه یکی از سنگینترین و پیچیدهترین قطعات تشکیل دهندهی بدن به شمار میآید. سر به تنهایی جایگاه اعضایی چون مغز، چشم و گوش، بینی، دهان، پوست و همچنین غدد هیپوفیز و بزاقی است.
در حال حاضر، بیش از یک قرن تحقیقات بر روی اختلالات حیوانات نشان داده است که بلافاصله پس از بریدن سر، فشار خون به طور چشمگیری در این ناحیه افت میکند. در نتیجه نبود خون تازه و اکسیژن، مغز را به حالت کما برده و به زودی مرگ اتفاق میافتد. در مرحلهی بعد با مشکل دیگری مواجه هستیم:
ادامه