عالم همه قطره اند و دریاست حسین خوبان همه بنده و مولاست حسین ترسم که شفاعت کند ازقاتل خویش از بس که کَرَم دارد وآقاست حسین
حسین (ع) بیشتر از آب تشنه لبیک بود. افسوس که بجای افکارش زخمهای تنش را نشانمان دادند و بزرگ ترین دردش را بی آبی نامیدند... (دکتر علی شریعتی
کاش سهراب اینگونه میگفت: آب را گل نكنید . . . شاید از دور علمدار حسین (ع) مشك طفلان بر دوش، زخم و خون بر اندام، می رسد تا كه از این آب روان، پر كند مشك تهی، ببرد جرعه آبی برساند به حرم، تا علی اصغر (ع) بی شیر رباب (س) ☑ نفسش تازه شود و بخوابد آرام . . . آب را گل نکنید... تا که شرمنده نگردد عباس ... تا که پژمرده نگردد گل یاس ...