رسم این شهرغریب است بیا برگردیم قصداین قوم فریب است بیا برگردیم یک نفربوددراین شهرکه مادل به نگاهش بستیم خنده اش سرد و غریب است بیا برگردیم
رسم این شهر عجیب است بيا برگردیم دلم اینجا چه غریب است بيا برگرديم در و دیوار گواهی دهد از سر درون همه نیرنگ و فریب است بيا برگرديم غزلی نیست که در وصف بگویم زیرا دفتر شعر نجیب است بيا برگرديم غصه ی آدم و حوا غم فردوس نبود قصه اش قصه ی سیب است بيا برگرديم همه افکار مرا حس گنه نزدیک است روح شیطان چه قریب است بيا برگردیم...
مرا ببخش که بد گفتم و تو رنجیدی به شعرهای قشنگت قسم ٬ پشیمانم رواست هرچه بگویی ٬ بگو که می شنوم هزار مرتبه توبه کم است ٬ می دانم ازین زبان گزنده همیشه می نالم و قطع می کنم آنرا به زور دندانم بس است صبر وتحمل ٬ بگو دلم ترکید که از نگاه حزینت ٬ شبیه بارانم شما که وسعت قلبت شبیه یک دریاست به شعرهای قشنگت قسم ٬ پشیمانم