saba

یه شب خوب تو آسمون یه ستاره چشمک زد و خندید و گفت:کنارتم تا
تا آخرش تا پای جون

ستاره قشنگی بود آروم و ناز و مهربون ستاره شد عشق من و منم شدم

عاشق اون اما زیاد طول
نکشید عشق من و ستاره جون ماه اومد و دزدید وبرد نا مهربون ستاره رفت

با رفتنش منم شدم بی
همزبون حالا شبا به یاد اون چشم میدوزم به آسمون دلم میخواد داد بزنم

این بود قول و قرارمون؟تو
رفتی و با رفتنت حتی نذاشتی یه نشون دوست دارم ستاره جون تا آخرش

تا پای جون