این عصرهای بارانی عجـیب بـوی نـفس هـای تـو را می دهـد …! گـوئـی … تـو اتـفاق می افـتی و مـن دچـار می شـوم … تـمام ” مــن” دارد “تـــو” می شـود
خیللی قشنگه آجی