پرسیدم: چرا گریه می کنی ؟ گفت : دلم گرفته تحمل نا مهربونی ها رو ندارم . گفتم: ولی زندگی برا من قشنگه ، سختی هامو یه پیام از طرف خدا می دونم ، دردامو هیچ وقت بزرگ نمی دونم ، از هر فرصتی برا شادی و خنده و خوشی استفاده می کنم ، دلم پره از امید ، مگه دیروز ...
... و حال شده ام مردی با آرزوهایی بزرگ...اما خسته... ... ... دیگر کوله ام خالیست... ... دیگر صدای باران هم درمان نیست... ... باید بروم... ... جای من اینجا نیست... ... بروم آنجایی که باران از اوست... ... جایی فراسوی ابرها... ... آنجا که سنگها هم نفس می کشند... راهها به دو راهی ختم نمی شوند... ... و دستها تنها برای دستگیری دراز می شوند... ... و ...
ب دسته گل هایی که با سرطان دست و پنجه نرم می کنند نیازمند حمایت من و شما هستند... به شکرانه اینکه سالم هستیم و به رسم معرفت باید کاری کرد... به حکم انسان بودن و نه ترحم ...
بروزرسانی شده 05-28-2012 در 05:55 PM توسط O M I D
موضوعات وبلاگ
آخرین بازدیدکنندگان
بایگانی
رفتن به صفحه پروفایل
علامت بعنوان خوانده شده
