زهره محبی

من خدا را دارم...کوله بارم بر دوش...سفری می باید. سفری بی همراه ...گم شدن تا ته تنهایی محض...سازکم با من گفت:هر کجا ترسیدی ! از سفر لرزیدی...تو بگو از ته دل: من خدا را دارم...من خدا را دارم ...من و سازم چندیست... که فقط با اوئیم.

تک و تنها هستم
من خدا را دارم ...

اگه قرار باشه ظرف 24 ساعت دنیا به آخر برسه تموم خطوط تلفن تمام تالارهای گفت و گو و تمام ایمیل ها پر میشه از (( از اینکه رنجوندمت پشیمونم منو ببخش )) یا (( تو را عاشقانه دوست دارم مراقب خودت باش )) اما بین این همه یه پیام از همه تکون دهنده تره (( همیشه عاشقت بودم ولی هیچ وقت نتونستم بهت بگم ))
پس عشق و محبت و تقدیم اونکه دوستش داریم بکنیم ، شاید فردایی نباشه...