زهره محبی

آدم های ساده را دوست دارم.

همان ها که بدی هیچ کس را باور ندارند.

همان ها که برای همه لبخند دارند.

همان ها که همیشه هستند، برای همه هستند.

آدم های ساده را باید مثل یک تابلوی نقاشی ساعتها تماشا کرد؛

عمرشان کوتاه است.

بسکه هر کسی ازراه می رسد یا ازشان سوء استفاده می کند

یا زمینشان می زند یا درس ساده نبودن بهشان می دهد.

آدم های ساده را دوست دارم.

بوی ناب "آدم"

...

امروز فهمیدم خیلی تنهام ...
خیلی بده همیشه از خودت بزنی هر کاری از دستت برمیاد واسه مثلا دوستات انجام بدی اون وقت یه بار که کمک میخوای برگردی ببینی هیچ کس نیست که حتی دستتو بگیره کاشکی منم یه دوست مثل خودم داشتم کاشکی...
گاهی تمام چیزی که یک نفر میخواهد فقط دستی است برای گرفتن دست او و قلبی ست برای فهمیدن او.