گاهی نه گریه آرامت می کند ونه خنده نه فریاد آرامت می کند ونه سکوت آنجاست که باچشمانی خیس روبه آسمان می کنی ومی گویی خدایا تنها تورادارم... تنهایم مگذار...
خدایا: بدون نوازش های تو میان دست های زندگی مچاله می شویم. دست نوازشت را ازما نگیر.وآفتاب مهربانی ات راازمادریغ مکن...