قهوه ی فرانسوی و موزیک همه چیز مهیا است برای پُک های عمیق از نفس هایت اما جای تو در صندلی روبرو ی میز دو نفره ای که رزرو کرده ام خالی است ساعتم کار نمی کند نکند دیر شده باشد ؟ بهتر است دیدار را به فردا بیاندازیم پالتوی مشکی ام کو . . . ؟
آنقدر باورت دارم که اگر بگویی باران خیس میشوم
گاهی حرفم را برای نان ریزه های حیاطمان میزنم شاید گنجشکان هضمش کنند
دوستت دارم و دانم که تویی دشمن جانم از چه با دشمن جانم شده ام دوست ندانم غم این است که چون ماه نو انگشت نمایی ور نه غم نیست که در عشق تو رسوای جهانم
موضوعات وبلاگ
آخرین بازدیدکنندگان
رفتن به صفحه پروفایل
علامت بعنوان خوانده شده
