tania

خدا آن حس زیباییست
که درتاریکی صحرا
زمانی که هراس مرگ می دزدد سکوتت را
یکی همچون نسیم دشت می گوید:
کنارت هستم ای تنها.

زیبایی روح را می ستاید
مهربانی را دوست دارد
گذشت را می فهمد
سادگی را زیور می داند
وفا را گوهر...

دلم برای كسی تنگ است كه
چشمان خیس از اشك را می بوسد و با سر انگشت مهربانش آبی آسمان را نشان می دهد
كسی كه به خاطرم آفتابی می شود.