پروردگارا ! چگونه سربالا بگیرم و به درگاهت بیایم و بگویم : الهی العفو ... که عفو و بخششت را می طلبم اما باز جلوی نفسم را نمی گیرم ؟! چگونه شرمسارت نباشم در حالی که هر چه جور و جفا از من می بینی باز هم رشته ی مهر و دوستی ات را نمی گسلی و رهایم نمی کنی ؟ چگونه ...
بروزرسانی شده 04-14-2013 در 07:15 PM توسط saharnaz_71
میان مرغان مهاجر آن که در انتهاست شاید ضعیف ترین باشد ... شاید امّا ... دل بسته ترین است ...
در هیاهوی زندگی دریافتم ؛ چه بسیار دویدن ها که فقط پاهایم را از من گرفت در حالی که گویی ایستاده بودم ، چه بسیار غصه ها که فقط باعث سپیدی موهایم شد در حالی که قصه ای کودکانه بیش نبود ، دریافتم کسی هست که اگر بخواهد "می شود" و اگر نخواهند "نمی شود" به همین سادگی ... کاش نه میدویدم و نه غصه می خوردم فقط او را می خواندم ...
پروردگارا... خود را تقدیم تو میدارم با من کن و از من ساز آنچه خود اراده میکنی از اسارت نفس رهایم کن تا انجام اراده ات را بهتر توانم مشکلاتم را بگیر تا پیروزی بر آنها شاهدی باشد برای کسانی که با قدرت تو ، راه تو و عشق تو یاریشان خواهم داد باشد که ، همیشه بر اراده ی تو گردن نهم آمین....
چه کسی میگوید که من هیچ ندارم...؟ من چیزهای با ارزشی دارم ....! حنجره ای برای بغض ... چشمانی برای گریه... لبهایی برای سکوت... دستهایی برای خالی ماندن... پاهایی برای نرفتن.... شبهایی بی ستاره.... پنجره ای به سوی کوچه بن بست... و وجودی بی پاسخ..... ميخـواهَم بــِشنَوَم عـآشــِقانه هايـَش را كـه درگوشـَش زمـزمـه ميكـُند ...
موضوعات وبلاگ
آخرین بازدیدکنندگان
بایگانی
رفتن به صفحه پروفایل
علامت بعنوان خوانده شده
