افکــــار خوشمزه من...

بدون توحس باران دوستی ندارمخورشید هنگام طلوع را تماشا نمی کنمکنج اطاق دولا می شومو از تو در خیالم تصویر می سازمبرفی ترین تصویر را در خیال بارانی امبا ذرات عشق نقاشی می کنمنام تو را در انتهای ذهنم خالکوبی می کنمو سعی دارم ، بخاطر سپارمرویای از دست رفته دیروز رادر حافظه آلزایمری ام که دیگر یارای تکرار ندارد...در دوئل انتهای شبچشم در چشم ستاره مشترکمانآرزو می کنم همانی باشی که فکر میکنم و نه یک رویا .

تمام حکایت ما همین بود : نه غریبی آمد و نه آشنایی رفت ! ( سید علی صالحی )

یک :

با چشمانت حرف دارم ...
می خواهم ناگفته های بسیاری را برایت بگویم...
از بهار،
از بغض های نبودنت،
از نامه های چشمانم... که همیشه بی جواب ماند.
... باور نمی کنی؟!
تمام این روزها
با لبخندت آفتابی بود
اما
دلتنگی آغوشت ... رهایم نمی کند،
به راستی...

عشــــــــــق بزرگترین آرامــــــــــش جهان است...

...