عشق و دلدادگی

آنگاه چشمهای تو پرواز کرد و رفت

رفتی به آسمان زمین ماه نیمه مست!

حالا خدای روی زمین عاشقت شده
در آسمانِ خوابِ من ِ آسمان پرست

شاید زمین برای شما جا نداشته
شاید زمان برای نگاهت کم آمده است

ای دختر خیال خدایان بابلی!
ماه بلند خاطرهٔ توست دور دست

من تا ابد به یاد شما صبر میکنم
زیر سه متر خاک، به دشتی همیشه پست

گر خون دلى بيهده خوردم،خوردم
چندان كه شب و روز شمردم،مردم

آرى،همه باخت بود سرتاسر عمر
دستى كه به گيسوى تو بردم،بردم

عشق با حسرت ديدار تو بودن زيباست

همه آفاق پر از نعره‌ي مستانه‌ي تست پاشو اي مست که دنيا همه ديوانه‌ي تست

آن که باز است هميشه در ميخانه‌ي تست در دکان همه باده فروشان تخته است

زيور زلف عروسان سخن شانه‌ي تست دست مشاطه‌ي طبع تو بنازم که هنوز

توشه‌ي من همه در گوشه‌ي انبانه‌ي تست اي زيارتگه رندان قلندر برخيز

رندم و حاجتم آن همت رندانه‌ي تست همت اي پير که کشکول گدائي در کف

عقل ديوانه‌ي گنجي که به ويرانه‌ي تست اي کليد در گنجينه‌ي اسرار ازل

هر که توفيق پري يافته پروانه‌ي تست

...

یک صندلی خالی کنار رویاهایم از آن توست،
بنشینی یا بروی
دوستت دارم...