توسعه شبکه های اجتماعی مجازی در اینترنت بیش از پیش موجب کمرنگ شدن مرزهای زندگی خصوصی افراد شده و به این ترتیب، دفاع قانونی از حریم خصوصی افراد را نیز دشوارتر کرده است. شبکه های مجازی اجتماعی بخش عمده ای از علایق کاربران اینترنت را تشکیل می دهد.

از اورکات گوگل گرفته که سال ها پیش مورد اقبال بود و بعدها عرصه را به رقبا واگذار کرد، تا یاهو 360 که به همین سرنوشت دچار شد و جایش را به یاهو پروفایل داد که آن هم با اقبال مواجه نشد، همواره وب سایت های زیادی تلاش کرده اند به این نیاز مخاطبان قرن بیست و یکم خود پاسخ دهند و فضای فعالیت های اجتماعی در محیط مجازی را به کاربران اینترنت بدهند.


اما این فعالیت های اجتماعی بی دغدغه نبوده است. نگرانی احترام به حریم خصوصی کاربران این سایت ها همیشه در کانون توجه گردانندگان و نیز کاربران این سایت ها بوده است.




فعالیت های مربوط به فیس بوک و سایر سایت های مشابه را می توان به دو دسته تقسیم کرد: اطلاعاتی که کاربر درباره خود به دیگران می دهد و اطلاعاتی که دیگر کاربران درباره او به اشتراک می گذارند. این اطلاعات می تواند به صورت فیلم، عکس یا یک کامنت باشد. در سایت هایی نظیر «توییتر» تمرکز بر دسته اول است و در سایت هایی نظیر فیس بوک تمرکز بر دسته دوم. طبیعی است که در دسته دوم بیشترین تجاوزها به حریم خصوصی اتفاق می افتد.


در فیس بوک هر کاربر می تواند اجازه ندهد که کاربران دیگر یا عده ای از آنها عکس ها، فیلم ها یا اطلاعات و نوشته های او را ببیند یا اجازه ندهد کسی او را در عکس ها شناسایی کند، اما نمی تواند مانع انتشار آنها شود و اینجاست که برخورد سایت های اجتماعی با حریم خصوصی مرتبط می شود. یک عکس دو نفره در شرایطی که شما از انتشار آن خوشحال نیستید توسط دوست تان منتشر شده و حالا در معرض دید بسیاری از آشنایان قرار گرفته است.


تنها کاری که می توانید انجام دهید این است که از دوستتان بخواهید در انتشار آن تجدید نظر کند یا اینکه با برداشتن Tag خود از روی عکس، انتشار آن را تا اندازه ای محدود کنید، اما چاره دیگری ندارید.


در یکی از واکنش ها در مورد حریم خصوصی در فیس بوک، چهار سال پیش وزیر وقت حفاظت از حقوق مصرف کنندگان آلمان، الیزه آیگنر، در نامه ای سرگشاده به مارک زاکر برگ، مبتکر و بنیان گذار فیس بوک، خواست که این سایت اجتماعی در بازبینی سیاست های خود در زمینه حفظ حریم خصوصی افراد سرعت به خرج دهد.


فیس بوک و مای اسپیس به عنوان پیشتازان این عرصه، بیشترین تلاش خود را برای به خطر نیفتادن حریم خصوصی کاربران خود کرده اند اما به نظر می رسد بخشی از نقض حریم خصوصی به ذات فعالیت های اجتماعی مربوط است که سایت های اینترنتی از پس تغییر آن برنمی آیند. اینکه تا چه اندازه این سایت ها در تامین امنیت حریم خصوصی افراد موفق باشند و اساسا این کار شدنی است یا نه موضوع کار محققان علوم اجتماعی در سراسر دنیاست.