شکر
علامه مجلسي (ره) نقل مي کند که در هر بلا پنج نوع شکر است :
1_ هر مصيبتي دافع مصيبت بزرگتر از خود است ، چنانچه مردن مرکوب دافع مردن خود انسانستو جاي شکرش باقي است .
2_ هر بلايي موجب کفاره گناه يا رفعت درجه مي شود پس سزاوار شکر است .
3_ مصيبت و بلاي دنيوي در برابر بلاي ديني کوچک و سبک است چنانکه مردي کور و جذامي و پيس و فلج در زمان حضرت عيسي (ع) مي گفت : خدا را شکر که مرا به بلاء بيشتر مردم گرفتار نکرد ، چون حضرت عيسي از او توضيح خواست ، گفت : بزرگترين بلاها ، بلاي کفر و بي ايمانيست که من ندارم .
4_ هر بلايي در لوح محفوظ نوشته و مقدر است و ناچار بر سر انسان خواهد آمد ، چون آمد و گذشت بايد خدا را شکر کرد .
5_ هر بلايي موجب ثواب آخرت و رفتن محبت دنيا از دل است و آن سزاوار شکر است .