♥ღ ختم قرآن کریم برای تعجیل در فرج آقا امام زمان (عج)ღ♥

[غریب آشنا]

جزء 13 سوره 14 ابراهیم آیات 51 تا 52

تا خدا به هر كس هر چه به دست آورده است جزا دهد كه خدا زودشمار است (۵۱) لِيَجْزِي اللّهُ كُلَّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ إِنَّ اللّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ ﴿۵۱﴾ اين [قرآن] ابلاغى براى مردم است [تا به وسيله آن هدايت‏شوند] و بدان بيم يابند و بدانند كه او معبودى يگانه است و تا صاحبان خرد پند گيرند (۵۲) هَذَا بَلاَغٌ لِّلنَّاسِ وَلِيُنذَرُواْ بِهِ وَلِيَعْلَمُواْ أَنَّمَا هُوَ إِلَهٌ وَاحِدٌ وَلِيَذَّكَّرَ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ ﴿۵۲﴾

[غریب آشنا]

جزء 13 سوره 15 الحجر آیات 1 تا 10

به نام خداوند رحمتگر مهربان بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ الف لام راء اين است آيات كتاب [آسمانى] و قرآن روشنگر (۱) الَرَ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ وَقُرْآنٍ مُّبِينٍ ﴿۱﴾ چه بسا كسانى كه كافر شدند آرزو كنند كه كاش مسلمان بودند (۲) رُّبَمَا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْ كَانُواْ مُسْلِمِينَ ﴿۲﴾ بگذارشان تا بخورند و برخوردار شوند و آرزو[ها] سرگرمشان كند پس به زودى خواهند دانست (۳) ذَرْهُمْ يَأْكُلُواْ وَيَتَمَتَّعُواْ وَيُلْهِهِمُ الأَمَلُ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ ﴿۳﴾ و هيچ شهرى را هلاك نكرديم مگر اينكه براى آن اجلى معين بود (۴) وَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلاَّ وَلَهَا كِتَابٌ مَّعْلُومٌ ﴿۴﴾ هيچ امتى از اجل خويش نه پيش مى‏افتد و نه پس مى‏ماند (۵) مَّا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ ﴿۵﴾ و گفتند اى كسى كه قرآن بر او نازل شده است به يقين تو ديوانه‏اى (۶) وَقَالُواْ يَا أَيُّهَا الَّذِي نُزِّلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ ﴿۶﴾ اگر راست مى‏گويى چرا فرشته‏ها را پيش ما نمى‏آورى (۷) لَّوْ مَا تَأْتِينَا بِالْمَلائِكَةِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ ﴿۷﴾ فرشتگان را جز به حق فرو نمى‏فرستيم و در آن هنگام ديگر مهلت نيابند (۸) مَا نُنَزِّلُ الْمَلائِكَةَ إِلاَّ بِالحَقِّ وَمَا كَانُواْ إِذًا مُّنظَرِينَ ﴿۸﴾ بى‏ترديد ما اين قرآن را به تدريج نازل كرده‏ايم و قطعا نگهبان آن خواهيم بود (۹) إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ ﴿۹﴾ و به يقين پيش از تو [نيز] در گروههاى پيشينيان [پيامبرانى] فرستاديم (۱۰) وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ فِي شِيَعِ الأَوَّلِينَ ﴿۱۰﴾

[غریب آشنا]

جزء 14 سوره 15 الحجر آیات 11 تا 20

و هيچ پيامبرى برايشان نيامد جز آنكه او را به مسخره مى‏گرفتند (۱۱) وَمَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ كَانُواْ بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿۱۱﴾ بدين گونه آن [استهزا] را در دل بزهكاران راه مى‏دهيم (۱۲) كَذَلِكَ نَسْلُكُهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ ﴿۱۲﴾ [كه] به او ايمان نمى‏آورند و راه [و رسم] پيشينيان پيوسته چنين بوده است (۱۳) لاَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَقَدْ خَلَتْ سُنَّةُ الأَوَّلِينَ ﴿۱۳﴾ و اگر درى از آسمان بر آنان مى‏گشوديم كه همواره از آن بالا مى‏رفتند (۱۴) وَلَوْ فَتَحْنَا عَلَيْهِم بَابًا مِّنَ السَّمَاءِ فَظَلُّواْ فِيهِ يَعْرُجُونَ ﴿۱۴﴾ قطعا مى‏گفتند در حقيقت ما چشم‏بندى شده‏ايم بلكه ما مردمى هستيم كه افسون شده‏ايم (۱۵) لَقَالُواْ إِنَّمَا سُكِّرَتْ أَبْصَارُنَا بَلْ نَحْنُ قَوْمٌ مَّسْحُورُونَ ﴿۱۵﴾ و به يقين ما در آسمان برجهايى قرار داديم و آن را براى تماشاگران آراستيم (۱۶) وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِي السَّمَاء بُرُوجًا وَزَيَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِينَ ﴿۱۶﴾ و آن را از هر شيطان رانده‏شده‏اى حفظ كرديم (۱۷) وَحَفِظْنَاهَا مِن كُلِّ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ ﴿۱۷﴾ مگر آن كس كه دزديده گوش فرا دهد كه شهابى روشن او را دنبال مى‏كند (۱۸) إِلاَّ مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ مُّبِينٌ ﴿۱۸﴾ و زمين را گسترانيديم و در آن كوههاى استوار افكنديم و از هر چيز سنجيده‏اى در آن رويانيديم (۱۹) وَالأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ شَيْءٍ مَّوْزُونٍ ﴿۱۹﴾ و براى شما و هر كس كه شما روزى‏دهنده او نيستيد در آن وسايل زندگى قرار داديم (۲۰) وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ وَمَن لَّسْتُمْ لَهُ بِرَازِقِينَ ﴿۲۰﴾

[غریب آشنا]

جزء 14 سوره 15 الحجر آیات 21 تا30

و هيچ چيز نيست مگر آنكه گنجينه‏هاى آن نزد ماست و ما آن را جز به اندازه‏اى معين فرو نمى‏فرستيم (۲۱) وَإِن مِّن شَيْءٍ إِلاَّ عِندَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَّعْلُومٍ ﴿۲۱﴾ و بادها را بارداركننده فرستاديم و از آسمان آبى نازل كرديم پس شما را بدان سيراب نموديم و شما خزانه‏دار آن نيستيد (۲۲) وَأَرْسَلْنَا الرِّيَاحَ لَوَاقِحَ فَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَسْقَيْنَاكُمُوهُ وَمَا أَنتُمْ لَهُ بِخَازِنِينَ ﴿۲۲﴾ و بى‏ترديد اين ماييم كه زنده مى‏كنيم و مى‏ميرانيم و ما وارث [همه] هستيم (۲۳) وَإنَّا لَنَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَنَحْنُ الْوَارِثُونَ ﴿۲۳﴾ و به يقين پيشينيان شما را شناخته‏ايم و آيندگان [شما را نيز] شناخته‏ايم (۲۴) وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِينَ مِنكُمْ وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِرِينَ ﴿۲۴﴾ و مسلما پروردگار توست كه آنان را محشور خواهد كرد چرا كه او حكيم داناست (۲۵) وَإِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ ﴿۲۵﴾ و در حقيقت انسان را از گلى خشك از گلى سياه و بدبو آفريديم (۲۶) وَلَقَدْ خَلَقْنَا الإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ ﴿۲۶﴾ و پيش از آن جن را از آتشى سوزان و بى‏دود خلق كرديم (۲۷) وَالْجَآنَّ خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ مِن نَّارِ السَّمُومِ ﴿۲۷﴾ و [ياد كن] هنگامى را كه پروردگار تو به فرشتگان گفت من بشرى را از گلى خشك از گلى سياه و بدبو خواهم آفريد (۲۸) وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِّن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ ﴿۲۸﴾ پس وقتى آن را درست كردم و از روح خود در آن دميدم پيش او به سجده درافتيد (۲۹) فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُواْ لَهُ سَاجِدِينَ ﴿۲۹﴾ پس فرشتگان همگى يكسره سجده كردند (۳۰) فَسَجَدَ الْمَلآئِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ ﴿۳۰﴾

[غریب آشنا]

جزء 14 سوره 15 الحجر آیات 31 تا40

جز ابليس كه خوددارى كرد از اينكه با سجده‏كنندگان باشد (۳۱) إِلاَّ إِبْلِيسَ أَبَى أَن يَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ ﴿۳۱﴾ فرمود اى ابليس تو را چه شده است كه با سجده‏كنندگان نيستى (۳۲) قَالَ يَا إِبْلِيسُ مَا لَكَ أَلاَّ تَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ ﴿۳۲﴾ گفت من آن نيستم كه براى بشرى كه او را از گلى خشك از گلى سياه و بدبو آفريده‏اى سجده كنم (۳۳) قَالَ لَمْ أَكُن لِّأَسْجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقْتَهُ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ ﴿۳۳﴾ فرمود از اين [مقام] بيرون شو كه تو رانده‏شده‏اى (۳۴) قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ ﴿۳۴﴾ و تا روز جزا بر تو لعنت باشد (۳۵) وَإِنَّ عَلَيْكَ اللَّعْنَةَ إِلَى يَوْمِ الدِّينِ ﴿۳۵﴾ گفت پروردگارا پس مرا تا روزى كه برانگيخته خواهند شد مهلت ده (۳۶) قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِي إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ ﴿۳۶﴾ فرمود تو از مهلت‏يافتگانى (۳۷) قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِينَ ﴿۳۷﴾ تا روز [و] وقت معلوم (۳۸) إِلَى يَومِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ ﴿۳۸﴾ گفت پروردگارا به سبب آنكه مرا گمراه ساختى من [هم گناهانشان را] در زمين برايشان مى‏آرايم و همه را گمراه خواهم ساخت (۳۹) قَالَ رَبِّ بِمَآ أَغْوَيْتَنِي لأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الأَرْضِ وَلأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿۳۹﴾ مگر بندگان خالص تو از ميان آنان را (۴۰) إِلاَّ عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ ﴿۴۰﴾

[غریب آشنا]

جزء14 سوره 15 الحجر آیات 41تا50

فرمود اين راهى است راست [كه] به سوى من [منتهى مى‏شود] (۴۱) قَالَ هَذَا صِرَاطٌ عَلَيَّ مُسْتَقِيمٌ ﴿۴۱﴾ در حقيقت تو را بر بندگان من تسلطى نيست مگر كسانى از گمراهان كه تو را پيروى كنند (۴۲) إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ إِلاَّ مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغَاوِينَ ﴿۴۲﴾ و قطعا وعده‏گاه همه آنان دوزخ است (۴۳) وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿۴۳﴾ [دوزخى] كه براى آن هفت در است و از هر درى بخشى معين از آنان [وارد مى‏شوند] (۴۴) لَهَا سَبْعَةُ أَبْوَابٍ لِّكُلِّ بَابٍ مِّنْهُمْ جُزْءٌ مَّقْسُومٌ ﴿۴۴﴾ بى‏گمان پرهيزگاران در باغها و چشمه‏سارانند (۴۵) إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ ﴿۴۵﴾ [به آنان گويند] با سلامت و ايمنى در آنجا داخل شويد (۴۶) ادْخُلُوهَا بِسَلاَمٍ آمِنِينَ ﴿۴۶﴾ و آنچه كينه [و شائبه‏هاى نفسانى] در سينه‏هاى آنان است بركنيم برادرانه بر تختهايى روبروى يكديگر نشسته‏اند (۴۷) وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَى سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ ﴿۴۷﴾ نه رنجى در آنجا به آنان مى‏رسد و نه از آنجا بيرون رانده مى‏شوند (۴۸) لاَ يَمَسُّهُمْ فِيهَا نَصَبٌ وَمَا هُم مِّنْهَا بِمُخْرَجِينَ ﴿۴۸﴾ به بندگان من خبر ده كه منم آمرزنده مهربان (۴۹) نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿۴۹﴾ و اينكه عذاب من عذابى است دردناك (۵۰) وَ أَنَّ عَذَابِي هُوَ الْعَذَابُ الأَلِيمَ ﴿۵۰﴾

[غریب آشنا]

جزء 14 سوره 15 الحجر آیات 51 تا 60

و از مهمانان ابراهيم به آنان خبر ده (۵۱) وَنَبِّئْهُمْ عَن ضَيْفِ إِبْراَهِيمَ ﴿۵۱﴾ هنگامى كه بر او وارد شدند و سلام گفتند [ابراهيم] گفت ما از شما بيمناكيم (۵۲) إِذْ دَخَلُواْ عَلَيْهِ فَقَالُواْ سَلامًا قَالَ إِنَّا مِنكُمْ وَجِلُونَ ﴿۵۲﴾ گفتند مترس كه ما تو را به پسرى دانا مژده مى‏دهيم (۵۳) قَالُواْ لاَ تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلامٍ عَلِيمٍ ﴿۵۳﴾ گفت آيا با اينكه مرا پيرى فرا رسيده است بشارتم مى‏دهيد به چه بشارت مى‏دهيد (۵۴) قَالَ أَبَشَّرْتُمُونِي عَلَى أَن مَّسَّنِيَ الْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ ﴿۵۴﴾ گفتند ما تو را به حق بشارت داديم پس از نوميدان مباش (۵۵) قَالُواْ بَشَّرْنَاكَ بِالْحَقِّ فَلاَ تَكُن مِّنَ الْقَانِطِينَ ﴿۵۵﴾ گفت چه كسى جز گمراهان از رحمت پروردگارش نوميد مى‏شود (۵۶) قَالَ وَمَن يَقْنَطُ مِن رَّحْمَةِ رَبِّهِ إِلاَّ الضَّآلُّونَ ﴿۵۶﴾ [سپس] گفت اى فرشتگان [ديگر] كارتان چيست (۵۷) قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ ﴿۵۷﴾ گفتند ما به سوى گروه مجرمان فرستاده شده‏ايم (۵۸) قَالُواْ إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ ﴿۵۸﴾ مگر خانواده لوط كه ما قطعا همه آنان را نجات مى‏دهيم (۵۹) إِلاَّ آلَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿۵۹﴾ جز آنش را كه مقدر كرديم او از بازماندگان [در عذاب] باشد (۶۰) إِلاَّ امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَا إِنَّهَا لَمِنَ الْغَابِرِينَ ﴿۶۰﴾

[غریب آشنا]

جزء 14 سوره 15 الحجر آیات 61تا70

پس چون فرشتگان نزد خاندان لوط آمدند (۶۱) فَلَمَّا جَاء آلَ لُوطٍ الْمُرْسَلُونَ ﴿۶۱﴾ [لوط] گفت‏شما مردمى ناشناس هستيد (۶۲) قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ ﴿۶۲﴾ گفتند [نه] بلكه براى تو چيزى آورده‏ايم كه در آن ترديد مى‏كردند (۶۳) قَالُواْ بَلْ جِئْنَاكَ بِمَا كَانُواْ فِيهِ يَمْتَرُونَ ﴿۶۳﴾ و حق را براى تو آورده‏ايم و قطعا ما راستگويانيم (۶۴) وَأَتَيْنَاكَ بَالْحَقِّ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ ﴿۶۴﴾ پس پاسى از شب [گذشته] خانواده‏ات را حركت ده و [خودت] به دنبال آنان برو و هيچ يك از شما نبايد به عقب بنگرد و هر جا به شما دستور داده مى‏شود برويد (۶۵) فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّيْلِ وَاتَّبِعْ أَدْبَارَهُمْ وَلاَ يَلْتَفِتْ مِنكُمْ أَحَدٌ وَامْضُواْ حَيْثُ تُؤْمَرُونَ﴿۶۵﴾ و او را از اين امر آگاه كرديم كه ريشه آن گروه صبحگاهان بريده خواهد شد (۶۶) وَقَضَيْنَا إِلَيْهِ ذَلِكَ الأَمْرَ أَنَّ دَابِرَ هَؤُلاء مَقْطُوعٌ مُّصْبِحِينَ ﴿۶۶﴾ و مردم شهر شادى‏كنان روى آوردند (۶۷) وَجَاء أَهْلُ الْمَدِينَةِ يَسْتَبْشِرُونَ ﴿۶۷﴾ [لوط] گفت اينان مهمانان منند مرا رسوا مكنيد (۶۸) قَالَ إِنَّ هَؤُلاء ضَيْفِي فَلاَ تَفْضَحُونِ ﴿۶۸﴾ و از خدا پروا كنيد و مرا خوار نسازيد (۶۹) وَاتَّقُوا اللّهَ وَلاَ تُخْزُونِ ﴿۶۹﴾ گفتند آيا تو را [از مهمان كردن] مردم بيگانه منع نكرديم (۷۰) قَالُوا أَوَلَمْ نَنْهَكَ عَنِ الْعَالَمِينَ ﴿۷۰﴾

[غریب آشنا]

جزء 14 سوره 15 الحجر آیات 71 تا 80

گفت اگر مى‏خواهيد [كارى مشروع] انجام دهيد اينان دختران منند [با آنان ازدواج كنيد] (۷۱) قَالَ هَؤُلاء بَنَاتِي إِن كُنتُمْ فَاعِلِينَ ﴿۷۱﴾ به جان تو سوگند كه آنان در مستى خود سرگردان بودند (۷۲) لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ ﴿۷۲﴾ پس به هنگام طلوع آفتاب فرياد [مرگبار] آنان را فرو گرفت (۷۳) فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُشْرِقِينَ ﴿۷۳﴾ و آن [شهر] را زير و زبر كرديم و بر آنان سنگهايى از سنگ گل بارانديم (۷۴) فَجَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن سِجِّيلٍ ﴿۷۴﴾ به يقين در اين [كيفر] براى هوشياران عبرتهاست (۷۵) إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَاتٍ لِّلْمُتَوَسِّمِينَ ﴿۷۵﴾ و [آثار] آن [شهر هنوز] بر سر راهى [داير] برجاست (۷۶) وَإِنَّهَا لَبِسَبِيلٍ مُّقيمٍ ﴿۷۶﴾ بى‏گمان در اين براى مؤمنان عبرتى است (۷۷) إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّلْمُؤمِنِينَ ﴿۷۷﴾ و راستى اهل ايكه ستمگر بودند (۷۸) وَإِن كَانَ أَصْحَابُ الأَيْكَةِ لَظَالِمِينَ ﴿۷۸﴾ پس از آنان انتقام گرفتيم و آن دو [شهر اكنون] بر سر راهى آشكاراست (۷۹) فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُّبِينٍ ﴿۷۹﴾ و اهل حجر [نيز] پيامبران [ما] را تكذيب كردند (۸۰) وَلَقَدْ كَذَّبَ أَصْحَابُ الحِجْرِ الْمُرْسَلِينَ ﴿۸۰﴾

[غریب آشنا]

جزء 14 سوره 15 آیات 81 تا 90

و آيات خود را به آنان داديم و[لى] از آنها اعراض كردند (۸۱) وَآتَيْنَاهُمْ آيَاتِنَا فَكَانُواْ عَنْهَا مُعْرِضِينَ ﴿۸۱﴾ و [براى خود] از كوهها خانه‏هايى مى‏تراشيدند كه در امان بمانند (۸۲) وَكَانُواْ يَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا آمِنِينَ ﴿۸۲﴾ پس صبحدم فرياد [مرگبار] آنان را فرو گرفت (۸۳) فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُصْبِحِينَ ﴿۸۳﴾ و آنچه به دست مى‏آوردند به كارشان نخورد (۸۴) فَمَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَكْسِبُونَ ﴿۸۴﴾ و ما آسمانها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است جز به حق نيافريده‏ايم و يقينا قيامت فرا خواهد رسيد پس به خوبى صرف نظر كن (۸۵) وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلاَّ بِالْحَقِّ وَإِنَّ السَّاعَةَ لآتِيَةٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلَ ﴿۸۵﴾ زيرا پروردگار تو همان آفريننده داناست (۸۶) إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْخَلاَّقُ الْعَلِيمُ ﴿۸۶﴾ و به راستى به تو سبع المثانى [=سوره فاتحه] و قرآن بزرگ را عطا كرديم (۸۷) وَلَقَدْ آتَيْنَاكَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِي وَالْقُرْآنَ الْعَظِيمَ ﴿۸۷﴾ و به آنچه ما دسته‏هايى از آنان [=كافران] را بدان برخوردار ساخته‏ايم چشم مدوز و بر ايشان اندوه مخور و بال خويش براى مؤمنان فرو گستر (۸۸) لاَ تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ وَلاَ تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ﴿۸۸﴾ و بگو من همان هشداردهنده آشكارم (۸۹) وَقُلْ إِنِّي أَنَا النَّذِيرُ الْمُبِينُ ﴿۸۹﴾ همان گونه كه [عذاب را] بر تقسيم‏كنندگان نازل كرديم (۹۰) كَمَا أَنزَلْنَا عَلَى المُقْتَسِمِينَ ﴿۹۰﴾