سواحل جاهای مطبوع و زیبایی هستند و احتمالا همه ما مشتاقیم وقت بیشتری را در چنین مکانهایی بگذرانیم. اما درست نیست بگوییم که جغرافیدانان نسبت به دیگران وقت بیشتری را در ساحل دریا می گذرانند. علت محور قرار دادن موضوع ساحل این است که ساحل خود جهانی کوچک از انواع پدیده های مخصوص مطالعه جغرافیدانان را در خود دارد. جغرافیدانان امروزی نواحی محیطی را بر حسب افزایش وسعت آنها بر اساس مراتب تقسیم بندی می کنند که از یک میکرو محیط در حیطه محلی شروع و تا ماکرو محیط انسانی به صورت یک کل خاتمه می یابند.



خطوط ساحلی دنیا به طول بیش از440 هزارکیلومتریکی از پویاترین محیط های طبیعی رانشان می دهدویکی ازمهمترین زمینه های اعمال متقابل فعالیت انسان وفرایندهای جغرافیایی راعرض می کنند. خطوط ساحلی؛ فرایندهای خارق العاده متنوع و منحصر به فردی را به هم نزدیک می سازند که نه تنها فرایند های دریا را شامل می شوند، بلکه مکانها و موقعیتهای معینی مانند فرایند های حاصل از انتقال آب و رسوبهای رودها به دریا ، تخریب صخره های روی خشکی و اشکال مشابه زمین در بالای حواشی آب، محصول شرایط و اوضاع عوامل بادی، یخچالی و پیش از یخچالی را نیز در بر می گیرد.