چه دستورات فردی و چه دستورات اجتماعی اسلام همگی براساس رضایت، شادی، ‌نشاط و تحرك است. دقت در این احكام، جدا از عنصر رضایت كه شادمانی همیشگی را تضمین می‌كند، نشان‌دهنده رفتارها و اعمال شادی بخش و نشاط‌آور است. اعیاد اسلامی مانند عید فطر، عید قربان، عید غدیر، رفتارها و اندیشه‌های شادمانه زیستن را القاء می‌كنند. با صحه‌گذاشتن اسلام بر عید نوروز و تأیید و تكمیل آن، نیز تاكید بر رفتارها و لحظه‌های شادی كردن برای انسان‌ها است.
دستورات اجتماعی اسلام برای خدمت به جامعه و خلق خدا، جدا از فلسفه بندگی و اطاعت، خدا موجب گسترش دوستی‌ها، محبت‌ها، و همدلی‌ها بین انسانها می‌شود. وقتی انسانها به همدیگر خدمت می‌كنند، جو محبت و رضایت و شادمانگی در جامعه حاكم می‌شود و افراد آن جامعه از لحظه لحظه زندگی خود در آن جامعه، لذت می‌برند.