هر كس ممكن است برداشت خاصی از مفهوم «نشاط» داشته باشد و متناسب با آن برای تحصیل و فراهم سازی مقدمات آن تلاش كند، امّا تعریفی كه با رویكرد دینی از «نشاط» سازگاری داشته باشد این است كه فرد در زندگی خود احساس رضایت و سعادتمندی داشته و از سلامت روانی برخوردار باشد. طبق این تعریف، سؤال در واقع برمی‎گردد به اینكه چه كار كنیم تا در زندگی، احساس رضایت و سعادتمندی داشته و سلامت روانی خود را حفظ كنیم.
عمده‎ترین عواملی كه نشاط انسان را در زندگی از وی سلب می‎كند و باعث اضطراب، افسردگی و انواع اختلالات روانی در فرد می‎شود. افتادن در دام غرایز، احساس پوچی و بی‎معنایی و درماندگی در برابر حوادث و بحرانهای زندگی است.

بنابراین نشاط خود را در زندگی باید در مسایلی جستجو كنیم كه بتوانید این عوامل بحران‎زا را كنترل كند. به اعتقاد بسیاری از روان شناسان مهم‎ترین عاملی كه می‎تواند عوامل بحران‎زای زندگی را كنترل كند و زمینه نشاط و احساس عزت نفس را در انسان به وجود آورد چیزی جز مذهب و اعمال و رفتار مذهبی نیست. پس باید برای كسب نشاط بیشتر و مصونیت از اضطراب و افسردگی به سوی دین و مذهب روی آوریم و با یاد خدا و انجام اعمال و رفتار مذهبی به احساس نشاط بیشتر دست یابیم.