از دیرباز اهمیت مقوله امنیت با سرشت بشر عجین بوده است. به موازات گسترش نیازها و البته داشته های بشری ، تهدیدات و خطرات نیز به سرعت رشد می یافت و دغدغه های نو ظهور انسان را به چاره اندیشی وادار می کرد. اما در نیمه دوم قرن بیستم همزمان با رشد سریع و خیره کننده ابزار و ادوات تکنولوژی نوین، والبته گسترش تصاعدی ابزارهای ارتباطی،انسان خود را در چارچوب جدیدی دید که مزایای بی شماری را برایش فراهم می کرد.در نیمه نخست دهه 80 میلادی با ورود شبکه جهانی اینترنت به زندگی مردم ،عرصه وجودی دیگری برای انسان متولد شد که درسال های بعد در مفهوم شهروند الکترونیک به تکامل رسید.
دیری نپایید که در همان آغاز در کنار تمامی مفاهیم رشد و توسعه مجازی ؛ خطرات و تهدیدات مجازی جلوه گر شدند. با ورود نخستین بدافزارها و کرم ها امنیت در سطح client ها به مخاطره افتاد.افرادی با سودای نابودگری پا به عرصه گذاشته و با معرفی روز به روز جدیدترین ویروس ها و تروجان ها پایه گذار مفهوم هک شدند. با افزایش گستره کار شبکه در عرصه مجازی ، هکرها خود را از این عرصه نیز بی نصیب نگذاشته و سیل بد افزارهای خود را روانه آن کردند. باز دوباره مفهوم امنیت در عرصه جدیدی رخ نمود و به انسان ثابت کرد که او هیچوقت بدون منطق امنیتی قادر به ادامه کار نخواهد بود.