اسانس‌ها خمیردندان را خوش‌بو می‌کنند و فلوراید، نقش پیشگیری از پوسیدگی دارد.
ترکیب و درصد این اجزا در خمیردندان‌های مختلف متفاوت است. مثلا در خمیر دندان‌هایی که به عنوان جرم‌گیر، یا «خمیردندان مخصوص سیگاری‌ها» تبلیغ می‌شوند درصد موادساینده بالاست.

باید دقت داشت که این بالا بودن موادساینده لزوما خوب نیست و در صورت استفاده مداوم می‌تواند موجب آسیب مینای دندان شود.
بنابراین از این نوع خمیر دندان‌ها باید هر چند روز یک بار استفاده کرد و درفواصل استفاده از آنها، از خمیردندان معمولی استفاده کرد. ضمنا باید توجه داشت که جرم رسوبی سخت است و اصولا با خمیردندان برداشته نمی‌شود و برای برداشت آن باید جرم‌گیری توسط دندانپزشک انجام شود. خمیردندان‌های ساینده فقط کمی دندان‌ها را سفید می‌کنند. نوع دیگر خمیردندان‌ها، خمیر دندان‌های ضدحساسیت است که در مواردی که دندان‌ها به علت سایش یا تحلیل لثه‌ها دچار حساسیت شده‌اند (مثلا با مصرف آب سرد دندان‌ها تیر می‌کشند) به جای خمیردندان معمولی استفاده می‌شوند و بعد از مدتی (مثلا دو هفته) که از شروع مصرف گذشته اثر خود را نشان می‌دهند و حساسیت دندان‌ها را برطرف کرده یا کاهش می‌دهند. استفاده دایم از این خمیردندان‌ها مانعی ندارد.
یک مساله مهم در مورد خمیردندان‌ها، فلورایددار بودن آنهاست، چرا که فلوراید نقش اصلی را در پیشگیری از پوسیدگی ایفا می‌کند. همیشه از خمیردندان حاوی فلوراید استفاده کنیم.
در واقع دوبار در روز مسواک زدن با خمیردندان حاوی فلوراید، توصیه اصلی برای رعایت بهداشت دهان است.
فقط درمورد کودکان باید دقت کنیم تا زمانی که کودک توانایی بیرون ریختن محتویات دهان را پیدا نکرده است از خمیردندان‌ حاوی فلوراید استفاده نکنیم که این زمان حدود 3 سالگی است. میزان استفاده از خمیردندان هم به خصوص در کودکان هر بار به اندازه یک نخود است. ضمنا مسواک زدن کودکان زیر هفت سال باید تحت نظارت والدین باشد