«شیمی » علمی است که برای یافتن این که چیزهای مختلف از چه موادی ساخته شده اند و چگونه می توان آنها را تغییر داد به کار می رود.
در حقیقت ، تمایل به تغییر دادن ماهیت بعضی چیزها، آغازی برای پیدایش علم شیمی بوده است. شیمی جدید امروز، از علمی به نام «علم کیمیا» ناشی شده است. چون در قرون وسطی، کیمیاگران در جستجوی کیمیایی بودند که بتوانند به وسیله آن از فلزات معمولی، طلا بسازند.
یکی از اولین کسانی که مبادرت به جمع آوری و نظم و ترتیب دادن تمام دانسته های مربوط به کیمیاگری و شیمی کرد، مردی بود به نام رابرت «بویل» که در قرن هفدهم می زیست. وی در تحقیقات خود به این نکته برخورد که اجسام مرکب و ترکیبات شیمیایی را می توان به اجزای کوچک تری تجزبه نمود.
شیمی دانان دیگر، مطالعات «بویل» را دنبال کرده وبه کشفیات جدید دست یافتند. «ژوزف بلک» روی گازها و هوا مطالعاتی کرد.
«هنری کاوندیش» هم «هیدروژن» را کشف کرد. که یکی از عناصر سازنده آب است. «ژوزف پریسنلی» هم اکسیژن را کشف کرد که یکی از فراوان ترین عناصر موجود در طبیعت می باشد. «لاوازیه» هم اولین کسی بود که به طور واضح آتش را توصیف نمود. این دانشمند همچنین ثابت کرد که هیچ چیزی کاملاً از بین نرفته و نابود نمی شود، بلکه فقط از یک شکل به شکل دیگر تغییر می یابد.
«جان دالتون»، هم ارائه کننده نظری هایی بود که می گفت: « تمام اجسام از ذرات خیلی کوچکی ساخته شده اند.» و بعد دیگر دانشمندان شیمی هم به این نظریه دست یافتند که، تغییرات شیمیایی، معلول ترکیب این ذرات کوچک است و امروزه این ذرات کوچک «اتم» نامیده می شوند. پیدایش نظریه اتمها، باعث شد که بسیاری از رموز و اسرار علم شیمی، ساده و قابل درک به نظر آیند.
علمای شیمی، به همین ترتیب، به تحقیقات و آزمایش های خود ادامه داده و این علم را هر چه بیشتر توسعه بخشیدند، به طوری که امروزه، علم شیمی به صورت خالق مواد جدید دیگر درآمده است. علم شیمی یاد داده است که چگونه می توان مولکول ها را از یکدیگر جدا کرده و بعد به صورت دیگری دوباره با یکدیگر ترکیب نمود.