تاريخ سنت درخت كريسمس




فرا رسيدن سال نو ميلادي و تولد حضرت مسيح بار ديگر درختان كريسمس ميهمان خانه هاي مسيحيان شده است.اين سنتي قديمي است كه ريشه هاي آن به قرن شانزدهم ميلادي باز مي گردد.


درخت کريسمس

با فرا رسيدن سال نو ميلادي و تولد حضرت مسيح بار ديگر درختان كريسمس ميهمان خانه هاي مسيحيان شده است.اين سنتي قديمي است كه ريشه هاي آن به قرن شانزدهم ميلادي باز مي گردد.

سنت درخت کريسمس، به آلمان قرن شانزدهم ميلادي و زماني که مسيحيان، درختان تزيين شده را به خانه هاي خود آوردند، برمي گردد. همچنين در آن زمان عده اي هرم هايي از چوب مي ساختند و آنرا با شاخه هاي درختان هميشه سبز و شمع تزيين مي کردند.

به تدريج رسم استفاده از درخت کريسمس در بخش هاي ديگر اروپا نيز طرفداراني پيدا کرد. در سال 1841، انگلستان، پرنس آلبرت (Prince Albert)، شوهر ملکه ويکتوريا (Queen Victoria) با آوردن درخت کريسمس به کاخ ويندسور (Windsor) و تزيين آن با شمع، شيريني، ميوه و انواع آب نبات، استفاده از درخت را به چيزي مد روز مبدل کرد.

خانواده هاي ثروتمند انگليسي به سرعت از اين مد پيروي کردند و با ولخرجي تمام به تزيين درخت مي پرداختند. در سال هاي 1850، اين تزيينات شامل عروسک، لوازم خانه مينياتوري، سازهاي کوچک، جواهرات بدلي، شمشير و تفنگ اسباب بازي، ميوه و خوراکي بود.

بسياري از آمريکايي هاي قرن نوزدهم، درخت کريسمس را چيزي غريب مي دانستند و اولين درخت کريسمس در آمريکا، مربوط به سال 1830 است که آن هم توسط ساکنان آلماني پنسيلوانيا به نمايش گذاشته شده بود. اين درخت براي جلب کمکهاي مردمي براي کليساي محلي برپا شده بود. در سال 1851، چنين درختي در محوطه خارجي يک کليسا برپا شد اما وجود آن براي ساکنان اين قصبه بسيار توهين آميز و نوعي بازگشت به بت پرستي به شمار مي آمد و آنها خواستار جمع کردن تزيينات شدند.

در حدود سال هاي 1890، لوازم تزييني کريسمس از آلمان وارد ميشد و درخت کريسمس به تدريج در ايالات متحده محبوبيت ميافت. جالب است که ار.پاييان از درختان کوچکي که حدود 1 تا 1و5 متر طول داشتند استفاده مي کردند در حالي که آمريکاييان درختي را مي پسنديدند که تا سقف خانه برسد.

در اوايل قرن بيستم، آمريکاييان درخت هاي کريسمس را بيشتر با لوازم تزييني دست ساز خودشان تزيين مي کردند اما بخشهاي آلماني_آمريکايي همچنان به استفاده از سيب، بلوط، گردو و شيريني هاي کوچک بادامي ادامه مي دادند.

کشف برق، به ساخته شدن چراغ هاي کريسمس انجاميد و امکان درخشش را براي درختان به ارمغان آورد. پس از آن ديدن درختان کريسمس در ميدان شهرها به يک منظره آشناي اين ايام مبدل شد و تمام ساختمانهاي مهم-چه شخصي و چه دولتي- با برپا کردن يک درخت، به اسقبال تعطيلات کريسمس مي رفتند.

در تزيين درخت هاي کريسمس اوليه، به جاي مجسمه فرشته در نوک درخت، از فيگورهاي پريهاي کوچک- به نشانه ارواح مهربان- يا زنگوله و شيپر- که براي ترسانيدن ارواح شيطاني به کار مي رفت- استفاده مي شد.

در لهستان، درخت کريسمس با مجسمه هاي کوچک فرشته، طاووس و پرندگان ديگر و تعداد بسيار زيادي ستاره، پوشيده مي شد. در سوئد، درخت را با تزيينات چوبي که با رنگ هاي درخشان رنگ آميزي شده اند و فيگورهاي کودک و حيوانات از جنس پوشال و کاه تزيين مي کنند. دانمارکي ها، از پرچم هاي کوچک دانمارک و آويزهايي به شکل زنگوله، ستاره، قلب و دانه برف استفاده مي کنند. مسيحيان ژاپني بادبزن ها و فانوس هاي کوچک را ترجيح مي دهند.

تزيين درخت در اوکراين نيز بسيار جالب است، آنها حتما در تزيين درخت خود از عنکبوت و تار عنکبوت استفاده مي کنند و آنرا خوش يمن مي دانند، زيرا بنا بر يک افسانه قديمي، زني بي چيز که هيچ وسيله اي براي تزيين درخت و شاد کردن فرزندان خود نداشت، با غصه به خواب مي رود و هنگام طلوع خورشيد متوجه مي شود که درخت کريسمس خانه اش با تار عنکبوت پوشيده شده است و اين تارها با دميدن خورشيد به رشته هاي نقره مبدل شده اند.