کهیر چیست و درمان کهیر

[Isooda]

کهیر برجستگی شدیداً خارش دارپوست می باشد که ممکن است قسمت کوچکی ازپوست بدن ویا تمام بدن را فراگیرد. این برجستگی پوست به رنگ قرمز ویا صورتی می باشد. گاهی چندین قسمت کوچک کهیر به هم متصل شده و قسمتهای بزرگی را ایجاد می کنند.ضایعات کهیر معمولاً چند دقیقه تا چند ساعت بیشتر دوام ندارد. اگر بیماری کهیر کمتر از2 ماه طول کشیده باشد آن را کهیر حاد واگر بیش ازآن طول بکشد آن را کهیر مزمن می نامیم. گاهی کهیر همراه با ورم زیرپوست یا آنژیوادم رخ می دهد که این حالت بیشتر درلبها و پلکها می تواند رخ دهد. کهیر می تواند بر اثر یک واکنش آلرژیک به برخی غذاها یا داروها یا گرده گیاهان ویا نیش حشرات رخ دهد. درکهیر حاد پیدا کردن علت معمولاً مشکل بوده و نیازی به آزمایشات پیچیده جهت این کارنیست. اما درکهیر مزمن می توان اقدام به بررسی آزمایشگاهی نمود تا علت پیدا شود که در90 درصد موارد نیز علتی پیدا نمی شود زیرا کهیر مزمن اکثراً ازنوع ایدیوپاتیک ویا بدون علت واضح است. گاهی علت کهیر فیزیکی می باشد مثلاً گرما، سرما ،آفتاب، فشاربرروی پوست، تماس با آب، ارتعاش پوست، ورزش و تعریق همه وهمه می توانند دربرخی افراد مستعد ایجاد ضایعات کهیری نمایند که درصورت تشخیص علت می توان با پرهیز ازشرایط ایجاد کهیر، بروز آن را تا حدی کنترل نمود. بیماری کهیردرهر سنی می تواند رخ دهد و گاه سالها طول می کشد تا بطور کامل بهبود یابد اما اکثراً درعرض 2سال برطرف می شود که البته احتمال عود بیماری نیز وجود دارد. خارش بیماری کهیر می تواند بسیار شدید بوده و باعث گردد که فرد از فعالیتهای روزمره خود بازبماند. گاه کهیر علامتی از حالت آنافیلاکسی یا حساسیت حاد و شدید می باشد که نیازبه درمان اورژانسی دارد. دربین بیماریهایی که می توانند باعث کهیرمزمن شوند می توان به عفونتهای مختلف ، بیماریهای تیرویید، بیماریهای کلاژن و اسکولار و بدخیمی ها اشاره نمود. دربین عفونتها می توان از هپاتیت، منونوکلئوز عفونی، عفونتهای باکتریال سینوسها، دندانها، کیسه صفرا و دستگاه ادراری نام برد. ازبین داروهای موثردر ایجاد کهیرمی توان به آسپیرین وداروهای دیگرضد التهاب غیراستروییدی و انواع آنتی بیوتیکها ازجمله پنی سیلین ها اشاره نمود. البته داروها به دو روش می توانند باعث کهیر شوند یکی از راه ایجاد واکنش آلرژیک مانند آلرژی به پنی سیلین و دیگری از طریق آزاد سازی مستقیم هیستامین که مدیاتور اصلی کهیر می باشد و آزادسازی این ماده ازسلولها باعث ایجاد علائم کهیر می گردد. ازجمله داروهایی که با این روش ایجاد کهیر می کنند می توان به کورار، پلی میکسین و مخدرها اشاره نمود. درمان کهیر تنها راه قطعی دردرمان کهیر، تشخیص و پیشگیری ازتماس با علت محرکه ایجاد آن می باشد. ازتماس با عوامل باعث شدت بیماری نیزباید پرهیزنمود. ازجمله این عوامل می توان به داروهای ضدالتهاب غیراستروییدی، غذاهای آماده ، افزودنیهای خوراکی ، گوجه فرنگی ، توت فرنگی، آجیلها وشکلات اشاره نمود. ازلوسیونهای ضدخارش مانند کالامین یا داروهای حاوی منتول یا فنول جهت کاهش خارش می توان استفاده نمود. داروهای آنتی هیستامین خوراکی مانند هیدروکسی زین ، ستیریزین ، لوراتادین ، سیپروهپتادین ، داکسپین، سایمتیدین ، رانیتیدین وداروهای مانع آزادسازی هیستامین مانند کتوتیفن ازجمله داروهای خوراکی هستند که دردرمان کهیراستفاده می شوند وبا کنترل وضعیت بیمارمی توان به مقدارمناسب داروبرای هربیمارپی برد. درموارد خیلی شدید وحاد می توان ازداروهای استروییدی تزریقی نیزاستفاده نمود که هیدروکورتیزون کم عارضه ترین این نوع داروها می باشد. درمورد آنافیلاکسی یا شوک آلرژیک درمان باید درمراکزاوزژانس انجام گیرد که دراین مواقع بهترین دارو اپی نفرین می باشد که دراین مراکزجهت درمان شوک استفاده می شود. درمان کهیرمزمن نیاز به صبروحوصله زیادی ازطرف پزشک وبیماردارد تا بتوان دریک تعامل مثبت وسازنده به بهترین درمان دست یافت وبا توجه به اینکه بیماری کهیردرنهایت خودبخودبهبود یابنده می باشد لذا لازم است درصورتی که پس ازبررسیهای آزمایشگاهی علتی برای کهیرپیدا نشد به بیماراطمینان داد که می توان با داروهای مختلف بیماری را تحت کنترل درآوزد تا درآینده خودبخود بهبود یابد ؛وبا آنکه داروهای مصرفی درمان قطعی بیماری نمی باشند اما قادرند زندگی بدون کهیررا برای بیمار فراهم نمایند. دکتر محسن فیاض