هر پروفایلی در Simplify3D تنظیماتی دارد که تعیین می کند چه میزان پلاستیکی از چاپگر سه بعدی خارج شود. اما چون پرینتر سه بعدی مشخص نمی کند که چه میزان پلاستیک از نازل خارج می شود، این امکان وجود دارد که میزان پلاستیک خروجی از نازل، از چیزی که نرم افزار مشخص کرده بود کمتر باشد (که به آن کسری اکستروژن (under-extrusion) می گویند). اگر چنین اتفاقی بیفتد، متوجه می شوید که بین اکستروژن های همجوار هر لایه، شکاف وجود دارد. مطمئن ترین راه برای امتحان اینکه خروجی پلاستیک از چاپگر شما کافی است این است که یه مکعب نمونه به بلندای ۲۰ میلی متر با حداقل سه ضلع چاپ کنید. بررسی کنید که آیا این سه ضلع در بالای مکعب، محکم به هم پیوسته هستند یا نه. اگر بین آنها شکاف وجود داشته باشد، یعنی خروجی کم است. اگر این سه ضلع کاملا بهم متصل هستند و هیچ شکافی بینشان نیست احتمالاً مسئله دیگری وجود دارد. دلایل متفاوتی برای خروجی کم وجود دارد که در زیر به طور خلاصه به آنها می پردازیم:
اولین چیزی که باید مشخص کنید این است که آیا نرم افزار، قطر رشته ای که استفاده می کنید را می شناسد. با کیلک بر روی “Edit Process Settings” و رفتن به تب “Other” می توانید این تنظیمات را اعمال کنید. اطمینان حاصل کنید که با رشته ای که خریداری کرده اید همخوانی داشته باشد. شاید هم لازم باشد با استفاده از یک جفت کالیپر، قطر رشته را اندازه گیری کنید تا مطمئن شوید که با قطر مشخص شده در نرم افزار دقیقاً همخوانی دارد. قطر رشته معمولاً ۷۵/۱ و ۸۵/۲ میلی متر است. بیشتر قرقره های رشته های پلاستیکی در بسته بندی ها این قطر را نیز دارند.
اگر قطر رشته درست بود ولی هنوز هم مشکل کسری خروجی داشتید، باید افزایندۀ اکستروژنتان (extrusion multiplier) را تنظیم کنید. این تنظیمات به شما امکان می دهد میزان خروجی پلاستیک را تغییر دهید (که به آن میزان جریان (flow rate) می گویند). با کلیک بر روی “Edit Process Settings” و سپس رفتن به تب “Extruder” می توانید این تنظیمات را اعمال کنید. هر اکسترودری در چاپگر شما می تواند افزایندۀ اکستروژنی مختص به خود داشته باشد، بنابراین اگر می خواهدی میزان جریان یک اکسترودر را تغییر دهید، حتماً باید آن اکسترودر را از فهرست سمت چپ انتخاب کنید تا تنظیمات مربوط به آن بارگذاری شود. مثلاً اگر افزایندۀ اکستروژن قبلاً ۰/۱ بوده و شما به ۰۵/۱ تغییرش دهید، یعنی ۵% بیشتر از قبل خروجی پلاستیک خواهید داشت. PLA معمولاً با افزایندۀ اکستروژن نزدیک به ۹/۰ چاپ می کند در حالی که افزایندۀ اکستروژن برای ABS باید نزدیک به ۱ باشد. افزایندۀ اکستروژن خود را تا ۵% افزایش دهید، سپس دوباره همان مکعب نمونه را چاپ کنید و ببینید باز هم بین اضلاع آن شکاف وجود دارد یا خیر.
خروجی پلاستیک زیاد
نرم افزار و چاپگر شما دائمآ در ارتباطند تا مطمئن شوند نازل به میزان دقیقی پلاستیک خارج می کند. این اکستروژن دقیق، عامل مهمی برای رسیدن به یک چاپ با کیفیت و خوب است. با این حال بیشتر چاپگر های سه بعدی، وسیله ای برای کنترل میزان دقیق خروجی پلاستیک ندارند. اگر تنظیمات اکستروژن به درستی انجام نشده باشد، میزان پلاستیک خروجی از چاپگر از چیزی که نرم افزار مشخص کرده بود بیشتر خواهد بود. اکستروژن بیش از حد باعث می شود ابعاد بیرونی کار شما خراب شوند. برای برطرف کردن این مشکل، تعداد تنظیمات اندکی باید بر روی Simplify3D بازبینی شوند. برای توضیحات بیشتر به بخش “Not Extruding Enough Plastic” بروید. درست است که توضیحاتی که در این بخش داده شد برای خروجی کم هستند، ولی با تغییر آنها در جهت عکس می توانید خروجی زیاد را نیز تنظیم کنید. مثلا اگر افزایش افزایندۀ اکستروژن در رفع مشکل خروجی کم کمک می کند، می توانید برای خروجی زیاد، افزایندۀ اکستروژن را کاهش دهید.
تفکیک و جدا شدن لایه ها
نحوۀ کار کردن چاپگر های سه بعدی به این ترتیب است که هر بار یک لایه از شی مورد نظر را درست می کنند. هر لایه جدید روی لایه قبلی قرار می گیرد و به این ترتیب شکل سه بعدی مورد نظر درست می شود. با این حال برای اینکه قسمت نهایی محکم و استوار باشد، باید مطمئن شوید که هر لایه به اندازه کافی به لایه زیرین متصل باشد. اگر لایه ها خیلی خوب به هم متصل نباشند، بخش نهایی ممکن است جدا شود. در اینجا دلایل عمده این مسئله را بررسی و توصیه هایی برای برطرف کردن هر یک ارائه می کنیم. قطر بیشتر چاپگر های سه بعدی، بین ۳/۰ الی ۵/۰ میلی متر است. پلاستیک با فشار از این دریچه باریک خارج شده تا بخش های ظریف و بار جزئیات را درست کند. با این حال این نازل های کوچک می توانند در میزان ارتفاع مورد نیاز محدودیت هایی به وجود آورد. وقتی یک لایه از پلاستیک را روی لایه دیگر چاپ می کنید، باید مطمئن شوید که لایه جدید بر روی لایه زیرین فشار داده می شود تا دولایه بهم متصل شوند. یک قانون کلی در این مورد وجود دارد که طبق آن ارتفاع لایه شما باید ۲۰% کمتر از قطر نازل باشد. مثلا اگر قطر نازل ۴/۰ میلی متر باشد، ارتفاع لایه شما نباید از ۳۲/۰ میلی متر تجاوز کند، در غیر این صورت لایه زیرین نمی تواند به درستی به لایه رویی متصل شود. پس اگر متوجه شدید که چیزی که چاپ کرده اید در حال جدا شدن از هم است و لایه ها به هم متصل نشده اند، اولین چیزی که باید بررسی کنید، ارتفاع لایه در مقایسه با قطر نازل است. ارتفاع لایه را کم کنید و ببینید لایه ها بهتر بهم متصل می شوند یا خیر. با کلیک بر روی “Edit Process Settings” و رفتن به تب “Layer” می توانید این تنظیمات را انجام دهید.
پلاستیک گرم خیلی بهتر از پلاستیک سرد بهم متصل می شود. اگر متوجه شدید که لایه ها خوب بهم نمی چسبند و مطمئن هم بودید که ارتفاع لایه ها خیلی زیاد نیست، پس احتمالا رشته ها باید در دمای بالاتری چاپ شوند تا به خوبی بهم متصل شوند. مثلا اگر پلاستیک ABS را در دمای ۱۹۰ درجه سانتی گراد چاپ کنید، متوجه خواهید شد که لایه ها خیلی راحت از هم جدا می شوند. به این دلیل است که ABS معمولا باید در دمای ۲۲۰-۲۳۵ درجه چاپ شود تا لایه ها بتوانند خیلی خوب بهم بچسبند. پس اگر مشکل از این جا بود، دمای رشته ای که خریداری کرده اید را تغییر دهید. دما را تا ۱۰ درجه افزایش دهید و ببینید میزان چسبندگی تغییری می کند یا خیر. با کلیک کردن بر روی Edit Process Settings” و رفتن به تب “Temperature” می توانید این تنظیمات را اعمال کنید. فقط کافی است روی نقطه تنظیم دمایی که مدنظرتان است دوبار کلیک کنید.