نمایش غیب كردن مجسمه آزادی . این كار در سالنی بزرگ با حضور چند صد نفر تماشاگر برگزار شد. ویلیام برداستون در توضیح این نمایش ادعا كرده است: «این برنامه با...

نمایش غیب كردن مجسمه آزادی . این كار در سالنی بزرگ با حضور چند صد نفر تماشاگر برگزار شد. ویلیام برداستون در توضیح این نمایش ادعا كرده است: «این برنامه با حضور چندصد نفر تماشاگر در سالنی رو به اقیانوس و مجسمه آزادی برگزارشد. دیوید كاپرفیلد پرده‌ای بسیار بزرگ مقابل شیشه ساختمان كه از آنجا مجسمه آزادی دیده می‌شد نصب كرد و سپس شروع به ورد خواندن كرد و بعد پرده را كنار زد. مجسمه دیگر آنجا نبود. همه تماشاگران هیجان‌زده و ترسیده بودند اما دیوید كاپرفیلد قول داد مجسمه را برگرداند. دوباره پرده آویزان شد و بعد از ورد خواندن پرده كنار رفت و مجسمه سر جای خودش قرار داشت.
چگونه این اتفاق افتاد؟ خب خیلی ساده. سالن در نظر گرفته شده حركت می‌كرد. حركتی دورانی و بسیار بسیار آرام كه هیچ كس آن را حس نمی‌كرد. حركت سالن در زمانی كه پرده آویزان شد باعث شد پس از كنار رفتن پرده، زاویه سالن نسبت به اقیانوس فرق كند و در واقع تماشاگران منظره‌ای را می‌دیدند كه با منظره چند دقیقه قبل تفاوت داشت. بار دوم كه پرده آویخته شد سالن در جهت عكس شروع به چرخش كرد و وقتی به همان زاویه قبلی رسید، دیوید كاپرفیلد پرده را كنار زد و باعث شد تماشاگران فكر كنند كه او مجسمه آزادی را ناپدید كرده است. در واقع او با نمایش و با یك زمان‌بندی دقیق آن چیزی را كه می‌خواست به تماشاگران القا كرد. در واقع فقط حاضران در سالن فكر كردند مجسمه ناپدید شده و هیچ كس از مردم نیویورك این حس را نداشت.