قانون سحر خیزی

از سحر خیزی طبیعت پیام بگیریم.
هیچ خروسی نیست که تا ساعت 8-9 صبح بخوابد و هیچ مرغی نیست که به بهانه اینکه امروز جمعه است، بیشتر بخوابد.
این سحر خیزی مرغ و خروس ها، این آوای طبیعت حتما پیامی دارد. شهودی زندگی کردن طبیعت همین است . به طبیعت نگاه کنید و بر اساس آنچه از طبیعت الهام می گیرید و بر اساس آنچه شهودتان می گوید زندگی کنید.
اتفاقا روز جمعه، روز خلا است. روز خلا، روز خلوت و ارتباط با خدا و پرداختن به خود است. روز برنامه ریزی و نظم ایجاد کردن در کارهای هفته آینده است. روز محاسبه کارهای مهم است. روز تصمیمات مهم است.
در نهج الفحصاحه پیامبر (ص) آمده است:
حدیث (376) : "در طلب علم زود خیز باشید زیرا سحر خیزی مایه برکت و کامیابی است."

حالا از یک دیدگاه دیگر به سحر خیزی نگاه می کنیم. از زمان مغرب یعنی زمانی که آفتاب غروب می کند و شب فرا میر سد و بیشتر و بیشتر همه جا را در خود فرو می برد انرژی کیهانی بیشتر می شود. این ثابت شده است. انرژی هستی افزون می شود. طبیعت بسیار آرام می گیرد و ما هم باید آرام بگیریم که در قرآن آمده است: " ما شب را مایه آرامش شما قراردادیم."

به همین خاطر است که شب هنگامی که انرژی هستی سرشار است خواب به شما آرامش بیشتری می دهد. هر چقدر که روز بخوابید، جای خواب شبانه را نمیگیرد.
این خوابیدن در اوج انرژی موجب شارژ عصبی و مغناطیسی ما می شود. این روند افزایش انرژی کائنات از اذان مغرب شروع می شود و همین طور تا اذان صبح ادامه می یابد. به طوری که هنگام اذان صبح انرژی هستی به اوج خود میرسد و از اذان صبح تا اذان مغرب به تدریج از انرژی کاسته می شود و هرچه طول روز را طی می کنیم کمتر و کمتر می شود.

و حدیث دیگری از پیامبر(ص) : "صبح زود بیدار شوید که ازگشتن رویز زمین در تحصیل معاش موثرتر است. "
و اگر من و شما واقعا معتقد باشیم که روزی دهنده به معنای گسترده آن خدای مهربان است، مطمئنا سحرخیزی را از تقلا کردن و دست و پا زدن برای توانگری موثرتر می دانیم.
ممکن است بگویید کار من طوری است که از ساعت 8 صبح شروع می شود. صبح زود کجا بروم؟ عیبی ندارد . آن ساعت را به برنامه ریزی انجام کارهای ضروری داخل خانه و یا حتی مطالعه بپردازید.
مهم این است که به هیچ عنوان این سپیده دم را که انرژی هستی در اوج خود است نخوابید.

بیدار و پرسپاس ودعا باشید و سپیده تا طلوع را در محضر الهی حاضر باشید که سحر خیزی قانون طبیعت و سنت زیبای الهی است.