کوپلینگهای متحرّک
البته در دورهای خیلی کمتر حرکت را تا زاویه 48 درجه منتقل می کنند. در این حالت معمولاً بین دو محور یک محور واسطه قرار می دهند این محور واسطه سبب می شود تا دو محور محرک و متحرک به صورت موازی قرار گیرند به این ترتیب می توانیم سرعت دو محور محرک و متحرک را یکسان نماییم و در صورت نیاز می توانند تحت زاویه نیز باشند.

کوپلینگ دنده ای

پر مصرف ترین نوع کوپلینگها می باشند که دو چرخ دنده به وسیله خارهای انطباقی به دو انتهای محورهای محرک و متحرک مونتاژ می شود یک پوسته که دارای دنده های داخلی است ارتباط این دو محور را برقرار می نمایند این پوسته به صورت دو قطعه ساخته می شود و با پیچ و مهره به هم متصل می گردد .
چنانچه بخواهند گشتاور های کوچک را انتقال دهند به صورت یکپارچه ساخته می شود که به وسیله پیچ هایی جمع شده به هم بسته می شوند.
ضمناً سیستمهایی نیز وجود دارد که در انها چرخدنده فقط روی یک محور سوار می شود .
در قسمت فوقانی و بغل دنده های کوپلینگ که شکل کروی داشته و لقی ایجاد می کنند دیده می شود که انحراف های محوری شعاعی و زاویه ای بین دو محور را بر طرف می کند در موقع انتخاب این نوع کوپلینگ از کاتالوگ باید دقت کرد که هرچقدر زاویه ای انحراف زیاد شود به همین اندازه نیروی انتقالی کمتر می گردد.
برای انتقال گشتاورهای کوچک و متوسط نوع ارزان آنها که به نام کوپلینگهای متغیر همه جانبه و یا کوپلینگ بُووکس معروف است استفاده می گردد که از پلاستیک خیلی سخت ساخته می شود.



کوپلینگ پوسته ای و کوپلینگ فلانچی
همچنین پیچ های مربوط به صورت متناوب (یک درمیان) برعکس همدیگر بسته می شوند تا از لنگی وزن جلوگیری شود.
پوسته این کوپلینگها از جنس چدن (gg-20) و یا از فولاد ریختگی (gs-45)
ساخته می شود.


کوپلینگ فلانچی


در این کوپلینگ ها نیز باید دو محور کاملاً در یک امتداد باشند این کوپلینگ ها بار خمشی زیاد را تحمل نمی کنند ولی قدرت پیچشی زیادی را می توانند انتقال دهند.
اساساً کوپلینگهای فلانچی دو تکه هستند و در هر محور به انتهای یک محور مونتاژ گردیده و به وسیله پیج ها بسته می شوند اتصال فلانچها بر روی محور به وسیله خارهای انطباق صورت می گیرد معمولاً سطح دو فلانچ را به شکل برجستگی و فرو رفتگی می سازند که دو محور به این وسیله کاملاً هم محور
می شوند این روش تنها یک عیب دارد و ان اینکه موقع باز کردن انها سیستم را باید در جهت خلاف هم فشار داده از هم جدا نمود به همین خاطر در بعضی مواقع بین دو فلانچ یک حلقه قرار می دهند کاربرد فلانچهایی که با محورها یکپارچه ساخته می شوند بسیار کم است .
این نوع کوپلینگ ها از جنس چدن 20- و25- gg و یا فولاد ریختگی gs-45
می باشند .
انواع کوپلینگ ها
از این کوپلینگها اغلب در ارتباط های با دور کم و یا اختلاف محورهایی که خیلی فرق دارند، استفاده می شود. متداول ترین آنها دو دسته هستند.

الف - کوپلینگ پوسته ای
ب- کوپلینگ فلانچی ( دیسکی )

کوپلینگ های ارتجاعی :

هرگاه دو محور دریک امتداد قرار نگیرند از این کوپلینگ ها استفاده می شود.
که حرکت دورانی الاستیکی ندارند .
بنابراین این کوپلینگ ها نسبت به کوپلینگ های ثابت مصرف زیادتری دارند.
این کوپلینگ ها به دو دسته تقسیم می شوند :
1.کوپلینگهای متحرّک
1/1 – کوپلینگهای پنجه ای متغیر طولی ( منبسط شونده )
2/1 – کوپلینگهای اولدهام ( متغیر مقطعی )
3/1 – کوپلینگهای گاردان ( متغیر زاویه ای )
4/1 – کوپلینگهای دنده ای
2.کوپلینگهای الاستیکی
1/2 – کوپلینگ های الاستیکی با نوار فلزی
انواع کوپلینگ ها

کوپلینگ ها ، محورها را درجهت محوری به یکدیگر ارتباط می دهند و انواع مختلفی دارند. در تعیین نوع کوپلینگها ماهیت اساسی انها را وضعیت قرار گرفتن محور ها نسبت به هم و در یک امتداد نبودن انها مشخص می نماید.این مشکلات در نتیجه ساخت و ازدیاد طولی در اثر حرارت پدید می اید.
کوپلینگ ها به انواع
1. کوپلینگ های خشک
2. کوپلینگ های ارتجاعی تقسیم می شوند.
که هر کدام دارای زیر مجموعه هایی هستند .

کوپلینگ های خشک :

در این نوع کوپلینگ ها باید دو محور کاملاً در امتداد هم متصل شوند و به شکل یک تکه عمل کنند .