” حالت های غیر ممکن ” یا ” حالت های تصور ناپذیر ” ، نوعی از تصاویر دو بعدی هستند که به محض دیده شدن، توسط سیستم بصری انسان، تصوری سه بعدی از اونها میشه ، در حالی که اون تصور در حقیقت امکان پذیر نیست. به عبارت دیگه اوون تصویر واقعیتیه که نمیتونه وجود داشته باشه ، حداقل بر اساس قوه ی ادراک ما. در اکثر مواقع این غیر ممکن بودن بعد از چند ثانیه که شما به تصویر خیره شدید، رای شما واضح میشه. البته درک سه بعدی شما از شکل، چیز ثابتی خواهد بود، حتی اگه شما به غلط بودن اوون هم پی برده باشید. اما این چه کسی پی به وجود این اشکال برد؟
این عکس کوچک شده است برای مشاهده ی سایز اصلی کلیک کنید
هنرمند سوئدی ، Oscar Reutersvärd ، اولین کسی بود که تعداد زیادی از این اشکال طرح ریزی کرد. به او ” پدر حالت های غیر ممکن” لقب دادن. در سال ۱۹۵۶ ، روانپزشک انگلیسی، Lionel Penroseبه همراه پسرش، مقاله ای کوتاه منتشر کردند با عنوان ” حالات غیر ممکن : نوع ویژه ای از خطای ادراکی ” . با انتشار این مقاله، مثلث طراحی شده توسط وی که به عنوان “مثلث پنروس” شناخته میشد، مشهور شد.

از سال ۱۹۳۰ به بعد، کسی که این هنر رو به تمامیه جهان معرفی کرد، هنرمندی هلندی به نام M. C. Escher بود که طرح های بسیاری در رابطه با پارادوکس های پرسپکتیو و حالت هایی که انجام شدنشون غیر ممکن بود داد. در سال ۱۹۵۷، وی اولین طرح خود رو با نام CubewithMagicRibbonsارائه داد.

از کارهای این هنرمند میشه به Drawing Handsاشاره کرد، کاری که در اوون دو دست نشون داده شده که هر کدوم در حال کشیدن اوون یکیه! کار دیگه آسمان و آب نام داره که در اوون پرنده ها در آسمان به تدریج به ماهی های درون آب تبدیل میشن. این عکس کوچک شده است برای مشاهده ی سایز اصلی کلیک کنید
در Ascending and Descending گروهی رو نشونمیده که مزمان در حال بالا رفتن و پایین اومدن از پله ها هستن ،ساختاری که ساختنش غیر ممکنه، ولی با به هم زدن قوانین پرسپکتیوی قابل کشیدنه.