دوستان عزیز این تاپیک به خبرها ،مطالب جالب و جدید زیست شناسی _گیاهی اختصاص دارد.اميدوارم اين تاپيک بر انسجام و نظم تالار افزوده، از پراکندگي تاپيکهاي متفرقه با اين مضمون پيشگيري کند.
دوستان عزیز این تاپیک به خبرها ،مطالب جالب و جدید زیست شناسی _گیاهی اختصاص دارد.اميدوارم اين تاپيک بر انسجام و نظم تالار افزوده، از پراکندگي تاپيکهاي متفرقه با اين مضمون پيشگيري کند.
گونهاي تاك در جنگلهاي كوبا با انتشار پژواك صوتي قوي از برگهاي بشقابي شكل خود براي جذب خفاشهاي شهدخوار و انجام فرآيند گردهافشانياش استفاده ميكند.
در حالي كه معمولا رنگهاي شاد و درخشان گلها به عنوان وسيلهاي اغواكننده توسط گياهان براي انجام فرآيند گرده افشاني و تداوم بقا در طبيعت به كار ميآيد، اما این گونه تاك كوبايي، سازوكار متفاوت و شگفتآوري را براي جذب گردهافشانها مورد استفاده قرار ميدهد.
اين گياه به جاي رنگهاي زنده و براق، از يك برگ بشقابي شكل در بالاي گلهايش براي اين ماموريت استفاده ميكند. اين برگ همچون يك سامانه فراخوانصوتي به انعكاس اصواتي ميپردازد كه خفاشها خود به منظور يافتن اين گلها در محيط منتشر کردهاند.
اين برگهاي نيمكرهاي شكل مدت زمان يافتن محل شهد گل از سوي خفاشها را به نصف ميرساند. به بيان ديگر، براي گلهايي كه چتر حمايت اين پستصوتي را بر سر خود دارند، شانس ميزباني بازديدكنندگان به دو برابر افزايش مييابد.
اما آنچه در اين ماجرا مخصوصا مايه حيرت و شگفتي است، تشابه بسيار آن با گردهافشاني توسط گردهافشانهايي همچون زنبورها و پرندگان است كه موقعيتيابي بصري دارند.
اين گروه از گردهافشانها، مشابه انسان سراغ گلهايي ميروند كه رنگارنگ و خوشايند هستند، اما رنگ به هنگام شب در جنگلهاي باراني و بويژه در مورد يك خفاش گردهافشان كه با دريافت و آناليز بازتاب امواج صوتي، محيط اطراف خود را درك ميكند كارگر واقع نميشود و اينجاست كه طبيعت به جاي چشمهاي گرسنه، سراغ نوازش گوشهاي تيز كرده ميرود.
برگ بشقابي اين تاك جنگلي براي خفاشها همانند يك فراخوانصوتي عمل ميكند و پژواكهاي پرطنين آن كه از همه جهات به طور يكسان به صدا درميآيد، باعث تمايز و برجستگي آنها از باقي گياهان حاضر در محيط زيست خفاشها ميشود. مكانيسمهاي شنيداري نظير اين بازتابگر بشقابي كه ترفند تاك كوبايي Marcgravia evenia براي جذب خفاشهاي گردهافشان محسوب ميشود، دانشمندان را به يافتن سازگاريهايصوتي شگفتانگيزتري در زمينه گفتوگوي گياهي اميدوار كرده است.
مترجم: مهريار ميرنيا
سیب زمینی گیاهی گوشت خوار است!
گیاه شناسان به تازگی و برای اولین بار دریافته اند که گیاهان شکارچیان گوشتخواری هستند که به منظور باروری خود حشرات را از بین می برند.
تحقیقات جدید نشان می دهد گیاهانی مانند سیب زمینی و گوجه فرنگی حشرات کوچک را با کمک تارهای چسبناک ساقه خود به دام انداخته و می کشند و سپس مواد غذایی موجود در بدن آنها را جذب کرده و مورد استفاده قرار می دهند. گمان می رود این رفتار گیاهی زمانی شکل گرفته که کیفیت غذایی خاک برای گیاهان کافی نبوده است.
گیاهان قاتل در میان گیاهانی شناسایی شده اند که گیاهشناسان معمولا از آنها چشم پوشی کرده اند. در واقع متخصصان برای یافتن این گیاهان در مناطق دور افتاده به جستجو می پرداخته اند اما در واقع تعداد گیاهان گوشتخوار موجود بیش از 50 درصد در جهان تخمین زده شده و این گیاهان در میان گونه هایی کشف شده اند که معمولا به عنوان گیاهانی بی خطر و لطیف شناخته می شده اند.
پتونیا، گیاه تنباکو، گوجه فرنگی، برخی گونه ها از سیب زمینی و نوعی گیاه از خانواده کلمها از جمله گیاهان گوشتخوار شناسایی شده هستند. گیاهشناسان در باغ ملی گیاه شناسی اکنون بر این باورند که صدها نوع دیگر از گیاهان گوشتخوار که تا کنون به آنها توجهی نشده است نیز در جهان وجود دارند.
بر اساس گزارش تلگراف، در مطالعه این متخصصان آمده است به دلیل اینکه بسیاری از گونه های گیاهی ویژگی های اولیه مرتبط با گونه های گوشتخوار را از دست داده اند، خصوصیت گوشتخواری بسیاری از آنها به صورت ناشناخته باقی مانده است.
يک زيست شناس آمريکايي يک درخت بلوط قديمي را کشف کرد که با 13 هزار سال عمر پيرترين جاندار زنده دنيا به شمار مي رود.
اين درخت که از پايان عصر يخبندان مدت 13 هزار سال در روي تپه اي واقع در کاليفرنيا زندگي کرده و شاهد يکسري بلاياي طبيعي و حوادث آب و هوايي بوده است اکنون به عنوان قديمي ترين درخت زنده دنيا معرفي شده است.
اين درخت که «جوروپا» نام دارد نوعي بلوط کوهي است. محققان دانشگاه دويس در کاليفرنيا اين درخت را کشف کرده اند.
پيش از اين رکورد قديمي ترين درخت دنيا متعلق به يک صنوبر سرخ بود که با قدمت 8 هزار سال در بخش غربي سوئد زندگي مي کند. اين درخت را «ليف کولمن» از دانشگاه اومئا در آوريل 2008 کشف کرد.
از ديگر درختان قديمي دنيا مي توان درختي که در لاس وگاس زندگي مي کند اشاره کرد که قدمتي 5 هزار ساله دارد. همچنين درخت سروي که 4 هزار سال دارد و در ايران زندگي مي کند ، درخت مشابه ديگري که 3 هزار و 600 سال دارد و در شيلي است و درخت 3 هزار ساله ديگري که در ايتاليا زندگي مي کند رتبه هاي بعدي را در کسب عنوان قديمي ترين جانداران روي زمين کسب کرده اند.
به گفته کاشف اين درخت ، «جوروپا» در يک محيط خشک رشد خود را در 13 هزار سال قبل آغاز کرد و تاکنون به حيات خود ادامه داده است. البته اين گياه با تکثير و کپي برداري از خود توانسته است زندگي اين چنين طولاني داشته باشد.
«ميچ پروانس» از دانشگاه کاليفرنيا در حدود 10 سال قبل در کوههاي منطقه «جوروپا» اين گياه را کشف کرد. از آنجا که اين نوع گياه به طور طبيعي ساکن محيطي با آب و هواي از نوع آب و هواي کوهستان «جوروپا» نيست اين محقق کنجکاو شد که درباره آن تحقيق کند.
به اين ترتيب اين دانشگاه با آزمايش dna يک خال قديمي درون اين بلوط کشف کرد که اين گياه کپي از يک گياه قديمي تر است.
براساس گزارش لس آنجلس تايمز ، اين کاشف به همراه همکاران خود موفق شد به چرخه زندگي اين خال دست پيدا کند و دريابد که در اين خال هر 40 تا 50 يکبار يک گياه جديد شکل مي گيرد و به اين ترتيب گياه موفق شده است با کپي برداري از خود به مدت 13 هزار سال زندگي کند.
هرچند برخي از محققان معتقدند که براي تعيين قدمت دقيق اين گياه به جاي روش محاسبه عمر کپي ها بايد از روش راديو کربني قديمي ترين ريشه يا شاخه براي تخمين طول عمر اين بلوط استفاده کرد.