مقاله ای درباره جلوگیری از بیماریهای قلبی

[Isooda]

جلوگیری از بیماری قلبی
در حالیکه علت بیماری قلبی تنها عدم فعالیت نیست ، شانس اجتناب از این بیماری را می توان با حفظ برنامه منظم پیاده روی به طور زیادی بهبود بخشید. نتایج مطالعات نشان داده است که افراد با ورزش کردن احتمال ابتلا به مشکلات قلبی را کاهش می دهند. در حالیکه آنهایی که ورزش نمی کنند دو برابر بیشتر احتمال ابتلا به بیماری قلبی کرونری را دارند.

همچنین پیاده روی می تواند سطوح کلسترول را که علت شایع بیماری قلبی است ، کاهش می دهد. بطور دقیق تر ، پیاده روی لیپوپروتئین با دانسیته بالا ( HDL )را که کلسترول " خوب " در نظر گرفته می شود و به جابجا شدن کلسترول بد از دیواره های شریانی می شود ، افزایش می دهد. در مطالعه ای سطوح کلسترول نامه رسان ها مقایسه شد. در این مطالعه نامه رسانهایی که روزانه چند مایل پیاده روی می کردند با افرادی که هیچ ورزشی انجام نمی دادند مورد مقایسه قرار گرفتند و ثابت شد که پیاده روی منجر به افزایش در HDL " خوب " می شود. نتایج این مطالعه از پیاده روی به عنوان یک روش تثبیت سطوح کلسترول پشتیبانی می کند.

[Isooda]

هر روز ۳۰ دقیقه ورزش کنید . ورزش هائی مانند پیاده روی ، بالا رفتن از پله ها ، دویدن و دوچرخه سواری در جلوگیری از بروز بیماریهای قلبی به شما کمک می کند .

ورزش و بیماری های قلبی
انجمن قلب آمریکا در حال حاضر عدم انجام تمرینات بدنی و ورزش را در لیست ریسک فاکتورهای اصلی بیماری قلبی اضافه نموده است.

ریسک فاکتورهای دیگر شامل سیگار کشیدن، افزایش فشار خون و بالا بودن کلسترول خون می باشد.
تمرینات بدنی نه تنها در مبارزه علیه بیماری قلبی کمک می کند، بلکه برای افراد خانه نشین و بدون تحرک، تنها اضافه کردن کمی تمرین بدنی به برنامه همیشگی روزانه، می تواند ریسک ابتلا به فشار خون بالا، استئوپروز (پوکی استخوان)، سرطان پستان و کولون، اضطراب و استرس را کاهش دهد.

بطور مطلوب شما باید 3 تا 5 بار در هفته برای مدت زمان 20 تا 50 دقیقه ورزش کنیدتا ضربان قلب شما به میزان هدف برسد.
درهر حال، در مجموع 30 دقیقه فعالیت متوسط در هر روز، مثل بالا رفتن از پله، پیاده روی تا محل کار، و یا باغبانی میتواند برای سلامتی شما مفید واقع شود.

در این میان فقط فعالیتهای (آیروبیک) هوازی مثل پیاده روی، دوچرخه سواری و... نیستند که پیشنهاد می شوند. تمرینات مقاومتی، یا تمریناتی که منجر به کاهش وزن می شوند، از اجزا مهم یک برنامه مناسب جهت تناسب اندام هستند. زیرا توانائی و نیروی شما را افزایش داده و منجر به کاهش چربی بدن شده و به اصلاح سطوح کلسترول خون کمک می نمایند.

فواید تمرینات منظم:
بهبود عملکرد قلب و ریه ها
کاهش میزان فشار خون در زمان استراحت
کاهش میزان چربی اضافه بدن
کاهش کلسترول نوع مضر خون
افزایش کلسترول نوع مفید خون
افزایش سطوح انرژی
فزایش قدرت تحمل در مقابل اضطراب و افسردگی
کنترل یا پیشگیری از گسترش دیابت
کاهش ریسک صدمات ارتوپدی
تمرینات مناسب:
تکرار: 3-5 بار در هفته
طول مدت: 20-60 دقیقه
شدت فعالیت: در حدود میزان ضربان قلب هدف شما

محاسبه تعداد ضربان قلب هدف:
220- سن = حداکثر ضربان قلب
حداکثر ضربان قلب × 0.6 = حداقل تعداد ضربان قلب هدف
حداکثر ضربان قلب × 0.8 = حداکثر تعداد ضربان قلب هدف
اگر شما 40 سال دارید، تعداد ضربان قلب هدف شما بدینصورت محاسبه میشود:
180= 40-220
108= 0.6 ×180
144= 0.8×180
بنابراین تعداد ضربان قلب هدف شما باید بین حداقل 108 و حداکثر 144 ضربه در دقیقه باشد.

عامل دیگر در جلوگیری از بیماری های قلبی ورزش است.

سعی کنید سه تا چهار بار در هفته و حداقل به مدت نیم ساعت ورزش کنید.

یک برنامه ورزشی مفید شامل فعالیت بدنی مداوم است که ریتمیک و دائمی باشد.

این برنامه باید جریان خون به عضلات را به میزان قابل ملاحظه ای افزایش دهد و بهبود عملکردسیستم قلبی عروقی را موجب شود. چنین ورزش هایی ایزوتونیک ، دینامیک یا ائروبیک نامیده می شوند.

اگر می خوهاید قلب سالمی داشته باشید باید ورزش آئروبیک انجام دهید. فعالیت های آئروبیک باعث پمپ خون می شوند.

در واقع با افزایش ضربان قلب ، سرعت جریان خون نیز افزایش یافته ، اکسیژن بیشتری به عضلات منتقل می شود.

این امر باعث افزایش قدرت عضلانی و بهبود عملکرد قلبی عروقی می شود.

انواع ورزشهای آئروبیک عبارتند از پیاده روی ، دو آهسته ، دوچرخه سواری ، شنا ، طناب زدن ، و اسکیت.
به برنامه روتین ورزشتان ادامه دهید.

همیشه قبل و بعد از انجام تمرینات ورزشی حرکات کششی انجام دهید.

آب مورد نیاز بدن را تامین کنید.

- شیوه مناسبی را برای زندگی اتخاذ نمایید.

علاوه بر برخورداری از یک رژیم غذایی سالم و ورزش لازم است به این توصیه ها نیز عمل کنید :
سیگار نکشید و از دود آن هم پرهیز کنید چرا که هر دو آنها عامل ایجاد بیماری های قلبی هستند.

[Isooda]

کاهش بیماری قلب با ورزش از خردسالی
جام جم آنلاين: تحقيق نشان داد انجام تمرينات ورزشي در خردسالي باعث به دست آوردن اندامي متناسب و كاهش خطر ابتلا به بيماري هاي قلبي و خوني مي شود.

به نوشته عرب آنلاين، مركز پزشكي ورزش آلمان با بررسي 160 كودك سه تا پنج ساله اعلام كرد انجام تمرين هاي ورزشي در سنين كم باعث مي شود بدن كودك در برابر بيماري هاي مختلف مقاوم شود.

محققان دو سال پس از انجام اين تحقيق بار ديگر ميزان فشار خون اين كودكان را مشاهده كردند. آن هايي كه ديگر در برنامه هاي ورزشي شركت نكرده اند، فشار خون شان پايين آمده بود.

اين تحقيق همچنين نشان داد انجام حركات ورزشي، مهارت هاي بدني و هماهنگي با هم سن و سالان را افزايش مي دهد.

تاثیر ورزش بر بیماری های قلبی و عروقی
تاثیر ورزش بر بیماری های قلبی - عروقی
برای فردی که در خانواده‌اش بیماری قلبی - عروقی زودرس سابقه دارد، یک رژیم ورزشی مرتب می‌تواند احتمال وقوع سکته و سایر حوادث قلبی - عروقی را کاهش دهد. ورزش مرتب باعث بهبود نسبت چربی در سرم خون می‌شود، می‌تواند فشار خون را کاهش دهد و اثر ضد فشار خون و ورزش ، مستقل از اثر آن روی کاهش وزن یا تغییرات ناشی از آن در کارآیی اندامها است. تست فشار ورزش بر روی قلب ، برای افرادی که از داروهای محدود کننده حداکثر ضربان قلب استفاده می‌کنند، ضروری است.

برای داشتن یک قلب سالم...
برای داشتن یک قلب سالم به چه میزان ورزش نیاز داریم؟
دائم می‌شنویم که برای کاهش خطر بیماری قلبی و سکته باید ورزش کنیم. ولی اگر هدفمان سود بردن از اثر پیشگیرانه ورزش از بیماری‌های قلبی باشد ، چقدر باید ورزش کنیم؟
پاسخ کوتاه این است که اگر در هفته 2.5 ساعت پیاده‌روی با سرعتی آهسته‌تر از 2 مایل در ساعت (3.2 کیلومتر در ساعت) داشته باشید ، می‌توانید از آثار پیشگیرانه ورزش بهره ببرید. البته بیشتر پزشکان 30 دقیقه پیاده‌روی تند و یا 15 دقیقه دویدن را توصیه می‌کنند.
پاسخ مشروح این است که چندین تحقیق به منظور ارزیابی میزان ورزش مورد نیاز برای بهره بردن از آثار پیشگیرانه ورزش از بیماری‌های قلبی ، انجام شده است.

- مطالعه موسوم به Women's Health Initiative Observational Study به این اشاره دارد که 2.5 ساعت پیاده‌روی هفتگی به میزان 30 درصد خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را نسبت به کسانی که پیاده‌روی ندارند ، کاهش می‌دهد.

- مطالعه Harvard Alumni Health به این اشاره دارد که پیاده‌روی بیشتر از 5 کیلومتر در هفته با کاهش خطر همراه است.

- مطلعه Railroad نشان داده است که 15 دقیقه پیاده‌روی روزانه (که مصرف انرژی را 73 کیلوکالری نسبت به زندگی بدون تحرک افزایش می‌دهد) ، 16 درصد میزان مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهد و 30 دقیقه پیاده‌روی تند روزانه (مصرف 150 کیلوکالری) ، 27 درصد میزان خطر را کاهش می‌دهد.


تاثير ورزش بر قلب و عروق
قلب يكي از اعضاء حساس و مهم بدن حيوانات و انسان است. در انسان ، هر گونه اختلالي در عملكرد قلب ، موجب اختلال در فعاليت‌هاي روزانه خواهد شد. يكي از راههاي مراقبت از قلب ، انجام فعاليت‌هاي جسماني و ورزش‌هاي مناسب - به تناسب وزن و سن است. تأثيرات مثبت ورزش بر سيستم قلبي عروقي عبارتند از:
• 1- تقويت عضله قلب و ساير عضلات بدن.
• 2- تسريع در جريان خون و انتقال بهتر اكسيژن به قسمت‌هاي مختلف بدن.
• 3- پيشگيري از بروز بيماري فشار خون به دليل كاهش كلسترول و باز شدن عروق .
• 4- به دليل تقويت عضله قلب و افزايش قدرت انقباضي آن، تعداد ضربان قلب در حالت استراحت در هر دقيقه كمتر شده و در مقابل ، خون با نيروي بيشتري به جريان مي‌افتد.
• 5- با انقباض عضلات پا در حين ورزش ، خون راحت‌تر به قلب باز مي‌گردد و از بروز واريس در پاها جلوگيري مي‌شــود

تاثير ورزش بر دستگاه تنفس
علاوه بر اثرات مثبت ورزش بر سيستم قلب و عروق و افزايش توانمندي عضلات بدن ، دستگاه تنفس نيز توانايي بيشتري پيدا مي‌كند. در زمان انجام فعاليت جسماني و ورزش ، مقدار مصرف اكسيژن اعضاء مختلف بدن افزايش پيدا مي‌كند و حجم و سرعت جريان خون براي رساندن مواد مغذي و اكسيژن به اعضاء و بافتهاي مختلف افزايش مي‌يابد. در جدول «1» مقايسه مقدار جريان خون در حالت استراحت و تمرينات سنگين ورزشي را مشاهده مي‌كنيم كه بيانگر مقدار اكسيژن مصرفي و مورد نياز اندام‌ها‌ي بدن است.

مهمترين اثرات ورزش بر دستگاه تنفس عبارتند از :
• 1- با ورزش كيسه‌هاي هوايي شش‌ها بيشتر باز شده و بازدهي آن‌ها افزايش مي‌يابد.
• 2- افزايش حجم تنفسي در طول شبانه‌روز ، موجب دريافت اكسيژن بيشتر و رساندن آن به اندام‌هاي بدن مي‌شود.
• 3- قابليت دريافت و مصرف اكسيژن بيشتر ، موجب مي‌گردد كارآيي جسماني افزايش يافته و ديرتر خسته شويم.

[Isooda]

هر نسخه دارو ؛ یک نسخه ورزش
به مناسبت نکو داشت دوم مرداد، روز فیزیوتراپی
فیزیوتراپیست رضا قلمقاش
دکتری تست و تجویز ورزش

هوالشافی
اوست شفا دهنده ، یعنی شفاء هر درد در ید پر توان خداوند است. ما از بچگی با این جمله پر معنی در جای جای زندگی و اماکن درمانی برخورد داشته ایم ولی شاید کمتر به عمق مسئله اندیشیده ایم. آری درمان در دست خداست؛ ولی آنچه که قابل توجه است این نکته است که او درمان هر بیماری را در نزدیکترین نقطه به درد و در بدن ما قرار داده است . هر جا درد است ، درمان نیز هست. که در غیر این صورت شاید عدل خداوند خدشه دار می شد. چرا که همه انسانها و در همه اعصار، به این شکل دارو و درمان دسترسی نداشته اند و لزوما بایستی از دست می رفتند و نسل بشر رو به انقراض میرفته است؛ که اینچنین نشد و انسانها این قدرت اعجاز و بهبودی در بدن را کشف نمودند و با کمک توانائی های خودِ بدن، به مبارزه بیماریها رفتند. در کل هم اگر بخواهیم کمی انصاف بخرج بدهیم، شاید در روند درمان بیماریها ما فقط با کمک دارو ها بدن را در راه درمان خود یاری می دهیم.

اعتقاد به این جمله که شفا هر بیماری در خود بدن نهفته است، و خداوند این قدرت را به ما داده است که با استعانت از او، و اعتقاد به روشهای طبیعی می توان بیماریهای جدی را درمان نمود ؛ به انسان آرامش میدهد ؛ چرا که اولا یاد خدا آرام بخش است ، ثانیا روشهای طبیعی درمان با طبیعت خلقت ما سازگاری دارد و ثالثا ما لزوما از عوارض دارو درمانی ، چاقو جراحی و حس مرگ در بیهوشی واهمه داشته و داریم.

و اما ورزش درمانی؛ سالهاست که بیماریهای قلب و عروق بعنوان مهمترین عامل مرگ ومیر در دنیا و ناتوانی انسانها شناخته شده است. برای مبارزه با این دسته از بیماریها، سه دسته درمان: پیشگیری و بازتوانی، دارو درمانی و جراحی معرفی شده است و جالب ان است که بدانیم انجمن توانبخشی قلب و عروق و تنفس اروپا در سال گذشته، موثرترین و مهمترین درمان بیماریهای قلب و عروق را شرکت در برنامه های ورزش درمانی ، توانبخشی و پیشگیری معرفی نموده است، نه دارو درمانی و یا جراحی. ورزش بعنوان بخشی از مداخلات درمانی، قادر خواهد بود ضمن پیشگیری از بروزِ دستهِ عمده بیماریهای قلب و عروق – بیماریهای عروق کرونر- باعث درمان قطعی این دسته از بیماریها نیز بشود و فرد را در راه بازگشت به چرخه فعال جامعه و یک زندگی موثر یاری نماید. در این راه، ضمن توصیه بیماران به شرکت در برنامه های توانبخشی قلبی، به نظر می رسد که اگر بتوان پزشکان محترم را با ارزش ورزش درمانی و نحوه تجویز آن آشنا نمود-تا همراه هر نسخه دارو، یک نسخه ورزشی نیز تجویز شود- ، یقینا آینده بهتری در انتظار بیماران قلبی خواهد بود و شاید بتوان روند رو به افزایش شیوع آن را در کشور کنترل نمود.

نتایج تحقیقات پروفسور هامبرت و همکارانش از دانشگاه لایپزیک در سال 1994 این چنین اعلام نماید که در صورت صرف انرژی بیش از 1500 کیلو کالری در هفته روند بیماریهای عروق کرونر در بدن متوقف خواهد شد و در صورت افزایش صرف انرژی تا مرز 2200 کیلو کارلری در هفته روند تصلب الشرائین – بعنوان عامل اصلی ایجاد بیماریهای قلب و عروق – معکوس خواهد شد .

این یعنی "هوالشافی" . خداوند درمان هر دردی را در همان بافت و در مکانیسم عمل صحیح اندام نهاده است.
تئوری هر نسخه دارو ، یک نسخه ورزش در کنگره بین المللی پیشگیری از بیماریهای در اروپا EuroPrevent2007 برای اولین بار توسط نویسنده مطرح شد و به شدت مورد استقبال اساتید، پزشکان و سیاستگذاران درمانی اروپا قرار گرفت و هماکنون نیز نویسنده بهمراه اساتید خارجی در حال تدوین این روش بنیادی است و از همکاران داخلی نیز درخواست همکاران و مساعدت دارد. غایت نهائی این تئوری ، رسیدن به روزی است که هر پزشک در دنیا بهمراه هر نسخه داروئی یک نسخه ورزشی نیز به بیمار ارائه نماید.

سابقه انجام ورزش توسط انسانها به سالیان بسیار دور برمی گردد. شکل و شیوه انجام ورزش های یی که توسط انسانها دوران باستان انجام می شده ، نشانگر اهمیت توانایی های بدن و فعالیت های روزمره آن روزگاران بوده است ورزش چه به عنوان سرگرمی مورد استفاده قرار بگیرد و چه ورزشهای حرفه ای و با کمک دستگاه، راهکاری برای افزایش قدرت و توانایی شخص باشد، یکی از هوشمند ترین ابداعات بشر است و متاسفانه امروزه با ماشینی شدن زندگی به شدت مورد غفلت قرار گرفته است.

علیرغم اینکه دیگر زندگی ما را حمله حیوانات وحشی تهدید نمی کند و یا برای تهیه غذا و پوشاک نیازمند شکار حیوانات نیستیم اما امروزه بیش از هر دوران دیگری به ورزش نیاز داریم. با وجود چنین هوای آلوده ای که تنفس می کنیم رژیم غذایی نامناسب و افزایش مصرف غذاهای آماده و بی تحرکی مفرط که در زندگی پیش گرفته ایم به شدت در معرض ابتلا به بیماری های سیستماتیکی چون نارسایی مزمن قلبی بیماری های تنفسی دیابت، فشار خون بالا، پوکی استخوان قرار داریم.

مطمئناً نقش ورزش و تحرک در کاهش ابتلا به این بیماری ها برای همه شناخته شده است. اما تا همین اواخر ارزش درمانی ورزشهای حساب شده در درمان این بیماری ها ناشناخته بود.نتایج تحقیقات بیشماری در این زمینه، موجب تدوین راهنماهای تخصصی ورزش برای اغلب این بیماریها شده است. اکنون دراغلب کشورهای پیشرفته دنیا، انجام این ورزشهای حساب شده به عنوان مهمترین راهکار درمانی این بیماران شناخته می شود.
چندی است در کشور ما به دلایلی نظیر عدم دسترسی آسان به مراکز ورزشی مجهز و افزایش علاقه به برنامه های تناسب اندام، استفاده از وسایلی چون تردمیل و دوچرخه های ثابت رواج پیدا کرده است و خانواده ها با خرید این تجهیزات به ورزش در منزل مبادرت می کنند. واغلب بعد از گذشت چند رو فروکش هیجان حاصل از خرید این وسیله به یک دکور در منزل تبدیل می شود. تحقیقات و پژوهشهای اخیر دلیل اصلی این امر را در عدم اطلاع مصرف کنندگان از نحوه استفاده از این وسائل می دانند. باید بدانیم که تردمیل نیز مانند سایر تجهیزات مدرن زندگی، یک وسیله عملکردی است و با توجه به نوع استفاده می تواند برای سلامت افراد مفید یا مضر باشد. استفاده از وسایل ورزشی، احتیاج به آموزش های دقیق در مورد شیوه انجام ورزش دارد. تحقیقات نشان داده اند که ترک عادت ورزش در منزل، اغلب به علت ایجاد آسیب دیدگی بعد از استفاده غیر اصولی از وسائل ورزشی است.

امروزه درمان با استفاده از مداخلات ورزشی به عنوان یک علم مبتنی بر شواهد (Evidence base) لزوماً بایستی توسط متخصصین امر تجویز گردد تا ضمن حداکثر بهره وری فرد از ورزش، میزان عوارض و خطرات آن به حداقل برسد. تجویز ورزش در یک کلام مختصر یعنی اینکه بدانیم تا چه حد میتوان در ورزش به بدن فشار آورد و در چه زمان و تا چه حد بایستی توقف نمود.

تجویز ورزش یعنی اینکه کجا می توان به سیستم قلب و ریه فشار اورد و کجا بایستی فشار را محدود نمود
در مورد بیماران نیز ورزش فوائد بی نظیری خواهد داشت که در صورت تجویز تخصصی ، بعنوان یک مداخله درمانی محسوب خواهد شد. در ذیل به فوائد ورزش در بیماریهای مختلف اشاره می کنیم و قبل از آن یادآور می شویم که لزوم تجویز ورزش و انجام ورزش به صورت صحیح در بهبود این بیماری ها بسیار ضروری و حائز اهمیت است.

[Isooda]

تاثیرات ورزش در روند بهبودی بیماران قلبی
بیماریهای قلبی مهمترین علل مرگ و میر در جوامع پیشرفته را تشکیل می دهند. علل به وجود آورنده بیماری های قلبی بسیار متنوع هستند، از گرفتگی عروق کرونر تا نقص دریچه ای و مشکلات مادرزادی بیماری های قلبی موجب کاهش کارآیی قلب در پمپاژ و خون رسانی اعضای بدن می شود. با وجود بیماری های قلبی اغلب بافتهای بدن به اکسیژن ومواد تغذیه ای بی کفایتی قلب خود را نشان می دهد و علائم عدم توانایی عملکرد در قلب پدیدار می شود. با ظهور این علائم شخص دچار ناتوانی درانجام امور روزمره می شود. برنامه های ورزشی انتخاب شده با شدت مناسب با تاثیر بر سیستم های مختلف بدن موجب افزایش کارآیی شخص می شود. مثلاً موجب افزایش حجم بطن چپ و افزایش قدرت بطن چپ در پمپاژ خون می شود. تمرینات هوازی با تاکید بر توسعه شبکه عروق محیطی و بافت ها موجب افزایش برداشت اکسیژن از خون می شود. انجام برنامه های توانبخشی قلبی موجب بهبود ظرفیت ورزشی در بیماران می شود. طی بررسیهای مختلف دیده شده است که حداکثر توانائی و ظرفیت ورزشی در بیمارن از 15% به 25% افزایش یافته است و این افزایش به معنای کسب استقلال بیمار در زندگی فردی است. ورزش با تاثیر بر خود قلب موجب انتشار بهتر اکسیژن بین سلولهای قلبی می شود و به این ترتیب احتمال بروز سکته های مجدد و یا بی نظمی در ریتم قلب به شدت کاهش می یابد. کلاً ورزش موجب بهبود شرایط جسمی افراد می شود. ولی مهارت اصلی در طراحی یک برنامه درمانی، تعیین دقیق مشخصات برنامه ورزشی است. که موجب پیشگیری از ابتلا به بیماری های و یا بهبود شرایط جسمی روحی و اجتماعی بیمار می شود. برای رسیدن به این هدف باید ارزیابی کاملی از شرایط بیمار به عمل آید و با تعیین میزان خطر در طی ورزش، وجود مشکلاتی نظیر چاقی، دیابت، فشارخون بالا، کهولت سن،و.....بررسی شود و با توجه به این موارد یک برنامه مناسب ورزشی تجویز شود. با توجه به احتمال آسیب به بافت قلب در طی یک برنامه ورزش کنترل نشده، جداً توصیه می شود که قبل از شروع ورزش حتماً با یک متخصص تجویز ورزش و یا متخصص قلب آشنا با برنامه توانبخشی و ورزشی مشورت کنید. شرکت در برنامه توانبخشی قلبی موجب پیشگیری از مرگ ناگهانی و کاهش سکته های مکرر و کاهش نیاز به بستری شدن ، کاهش علایم بیماری های قلبی نظیر آنژین و تنگی نفس حین انجام فعالیت، کاهش و توقف روند آترواسکروزیس (تصلب شراین) و در نهایت افزایش کارآیی بیمار در زندگی روزمره می شود. به این ترتیب بیمار زندگی با کیفیت بالاتری را تجربه خواهد کرد.

کاربرد ورزش در کنترل فشار خون بالا:
فشار خون بیماری بسیار شایعی است که عده زیادی را در سنین میانسالی و کهنسالی مبتلا می کند.از نظر بالینی فشار خون بالاتر از بیماری شناخته میشود. علل ایجاد کننده فشار خون بسیار متنوع و متفاوت است. اما مهمترین و شایع ترین دلیل آن آترواسکلروز یا سخت شدن دیواره عروق است. در این حالت چربی های با چگالی کم (LDL ) با رسوب در دیواره عروق موجب تنگی و کاهش انعطاف دیواره عروق می شود. فشار خون بیماری بسیار خطرناکی محسوب می شود. در بیماران پاره شدن عروق ریز مغز و بروز سکته های خون ریزی دهنده(هموروژیک) بسیار شایع است. این بیماری می تواند موجب تغییرات دردسر سازی در دیواره عروق بشود. علاوه بر مشکلات کلیوی، هرسال فشار خون موجب 700000 –در آمریکا- مورد سکته مغزی می شود. که از این میان 280000 مورد منجر به مرگ می شود. همچنین مهمترین عامل در بیش از یک میلیون سکته قلبی و 500000 سکته قلبی منجر به مرگ است. از اینرو به این بیماری قاتل خاموش گفته می شود. اگرچه در دهه های اخیر پیشرفتهایی در کشف، درمان، و کنترل فشار خون صورت گرفته است اما هنوز این نتایج پایین تر از اهداف سلامت عمومی در سال 2010 است. هدف از پیشگیری ابتلا به فشار خون کاهش احتمال بیماری و مرگ است. افرادی که فشار خون آنها بین 120 تا 140 روی 80 تا90 است در معرض ابتلا به فشار خون هستند و باید جهت کاهش ابتلا به این بیماری و مشکلات همراه در شیوه زندگی خود تغییراتی بدهند. ثابت شده است که فشار خون و چاقی رابطه نزدیکی دارند. به همین دلیل مهمترین توصیه به افراد در معرض خطر، شرکت در برنامه های ورزشی و فعالیت های مرتب فیزیکی و کنترل وزن است. طی تحقیقات متعددی در افراد مبتلا به فشار خون تاثیرات بسیار مطلوب ورزش اثبات شده است. در 54 مورد مطالعه، که بر روی 2600 بیمار مبتلا به فشار خون انجام شد کاهش 2تا3 میلیمتر جیوه در فشار ماکزیمم و 3تا4 میلیمتر جیوه در فشار مینیمم بدست آمد. اکادمی طب ورزش آمریکا در بیانیه سال 2005 خود کاهش 5 تا 8 میلیمتر جیوه ای را برای بیماران در هر جلسه توانبخشی و ورزش منظم و حساب شده پیش بینی می کند. اهمیت تجویز شدت مناسبی از ورزش در بیماران مبتلا به فشار خون دوچندان است. به دلیل افزایش فشار خون در ورزش این ورزشها از نظر نوع ، نحوه انجام و شدت باید به دقت کنترل شده باشند .

[Isooda]

تاثیرات مثبت تجویز ورزش در بیماریهای ریوی:
اگرچه عقیده استفاده از ورزش به عنوان یک رویکرد درمانی در بیماران مبتلا به بیماری های مزمن تنفسی سالها پیش ایجاد شد، ولی نتایج معجزه آسا این درمانها و تاثیرات چشمگیر ورزش در بیماران مزمن تنفسی توسط مطالعات دقیق دردهه گذشته به اثبات رسیده است. در بیماران مزمن ریوی ورزش وتمرینات هوازی موجب اتساع بهتر ریه و افزایش ظزفیت های ریوی می شود. همچنین یک برنامه ی منظم ورزشی باعث بهبود خاصیت انتقال اکسیژن در دیواره کیسه های هوایی می شود. در افراد غیر ورزشکار در طی ورزش ظرفیت انتشار از 23 به48 (میلیمتر جیوه در هر مول در دقیقه) افزایش می یابد. بالا رفتن نسبت میزان انتشار اکسیژن به حجم دمی باعث می شود تا بیمار از کمترین اکسیژن موجود در هوای دمی بیشترین استفاده را بکند. تقویت عضلات اصلی تنفس، در طی ورزش موجب تنفس بهتر و کارآمد تر و کاهش نیاز به استفاده از عضلات فرعی تنفس و ظهور سندروم دیسترس تنفسی (تنفس مشقت بار) خواهد شد. انجام برنامه های ورزشی هوازی در عضلات اندامهای فوقانی و تحتانی موجب بهبود قدرت و استقامت عضلانی و کاهش انرژی مصرفی عضلات به نسبت قبل می شود. ثابت شده است که بیماران تنفسی میتوانند با شدت های تجویز شده ورزشهای هوازی سازگار شوند. این بیماران به دلیل کاهش اکسیژن خون در هنگام فعالیت به سرعت دچار ناتوانی می شوند و می توان از طریق بهبود ظرفیت هوازی تولید اسید لاکتیک را در این بیماران کاهش داده و باعث افزایش زمان کارکردن بیمار و کاهش خستگی وی شد. کلاً در بیماری های مزمن تنفسی، هدف از ورزش، کاهش ناتوانی حاصل از بیماری آنها می باشد. به این ترتیب ورزش باید توانایی ها را افزایش داده، معلولیت و مصدومیت ها را کاهش داده و موجب افزایش کیفیت زندگی دراین بیماران شود. علاوه بر تاثیرات فیزیولوژیک، تاثیرات روحی روانی ورزش به شدت مورد توجه است و از آنجا که اغلب مشکلات تنفسی به دلیل عادات غلط مانند مصرف سیگار به وجود می آید، ورزش با افزایش امید به زندگی موجب می شود تا بسیار بهتر با مساله ترک سیگار کنار بیاید. در این دسته از بیماران نیز تجویز اصولی ورزش از اهمیت خاصی برخوردار است . با وجودیکه تهران آلوده ترین شهر جهان است و تعداد بیماران ریوی در آن رو به افزایش، ما هنوز در بحث تجویز ورزش برای این دسته از بیماران بسیار فقیر هستیم و حداکثر یک یا دو مرکز به امر توانبخشی این بیماران مبادرت می نمایند.

ورزش در بیماران دیابتیک:
در جوامع فعلی و نحوه زندگی ماشینی بیماری دیابت ، بیماری بسیار شایعی بوده و میزان شیوع آن بطور روز افزون گسترش خواهد یافت. در طی این بیماری سلولهای بدن قادر به مصرف قند موجود در خون نیستند و ضمن بروز عوارض ناشی از عدم مصرف قند مانند ضعف و افت توان بدن، از طرفی مضرات افزایش قند جاری در خون، زندگی بیماران را بطور جدی تهدید می کند. قند یکی از مهمترین منابع انرژی بدن است، میزان قند خون باید همیشه در محدوده ثابتی قرار گیرد . کاهش قند خون موجب کاهش هشیاری و مشکلات مغزی و افزایش آن در درازمدت موجب مشکلات متعددی در بدن می شود. ازجمله این مشکلات ایجاد اختلال در عملکرد مویرگ های انتهای اندامها و بروز زخم های دیابتی می شود.

در یک دسته بندی ساده می توان بیماری دیابت را به دو دسته کلی تقسیم نمود:
1- نوع یک یا وابسته به انسولین که در این بیماران انسولین کافی به هر علتی دربدن ترشح نمی شود.
2- نوع دو یا غیر وابسته به انسولین ( بیماری بزرگسالان) که در این بیماری علیرغم ترشح کافی انسولین سلولهای بدن قادر به عکس العمل به موقعه به آن و جذب قند کافی نمی باشند..بعبارتی حساسیت دیواره سلول نسبت به انسولین کاهش می یابد.

علیرغم تحقیقات زیادی که تاثیرات مطلوب ورزش را در هر دو نوع دیابت اثبات کرده است آنچه که در حال حاضر اثبات شده است و در بسیاری از مراکز درمانی دنیا مورد استفاده قرار می گیرد استفاده از تمرینات ورزشی حساب شده در بیمارن دیابتی نوع 2 است.

پس از مصرف مواد قندی و کربوهیدرات (مانند نان برنج و غلات) غلظت این مواد در خون بالا می رود و این موجب ترشح انسولین به داخل خون می شود. همه سلولهای بدن برای مصرف وذخیره قند نیاز به انسولین دارند و فقط در حضور این هورمون قند به شکل موثر وارد سلولها می شود و در نتیجه غلظت قند خون پایین می آید . در یک دسته از بیماران تیپ 2 علیرغم ترشح میزان کافی از انسولین اما سلولها به آن پاسخ نمیدهند و قند در خون انباشته می شود. با انجام ورزش مداوم و تحت کنترل و افزایش نیاز سلولها به قند و انسولین، بمرور حساسیت گیرنده های سلول به آنزیمهای جذب قند بیشتر شده و آنها قادر به استفاده از قند خون میشوند. عضلات که مهمترین مصرف کننده های قند در طی ورزش هستند بعد از گذشت جند جلسه از ورزشهای معین قادر خواهند بود تا در حضور حداقل میزان انسولین، حداکثر برداشت قند خون را انجام دهند.به این ترتیب با وجود مصرف قند، غلظت آن در خون پایین آمده و به کنترل آن کمک می شود. در تحقیقات که در مرکز توانبخشی بیمارستان مدائن – تهران 1385- صورت پذیرفت ، تعدادی از بیماران مصرف روزانه انسولین را کنار گذاشتند و میزان نیاز شان به انسولین کاهش یافت. از آن گذشته ورزش با بهبود کارکرد عصب و عضله و افزایش جریان خون محیطی موجب افزایش کارآیی اعصاب و عروق شده و مشکلاتی چون زخمها انتهای اندامها التیام می یابند.

اهمیت ورزش و تجویز ورزش: همانطور که گفته شد، ورزش به عنوان یک مداخلات سیستماتیک و جدی در درمان بیماری ها شناخته می شود. تعیین مشخصات هر مداخله درمانی از اجرای آن مهمتر است ، ورزش هم یک مداخله درمانی است. یعنی باید بدانیم در کدام ارگان یا مکانیسم فیزیولوژیک بدن چقدر و تا کی و با چه شدتی ورزش را بایستی اعمال کرد. به عبارت دیگر در صورت انجام ورزش نادرست نه تنها نباید انتظار بهبود را داشته باشیم بلکه ممکن است خطرات بسیار جدی، بیمار را تهدید کند.

مسئله تجویز ورزش در افراد سالم نیز حائز اهمیت جدی است. انجام ورزش نادرست مخصوصاً در افرادی که مشکلاتی نظیر چاقی، آرتروز، پوکی استخوان، و.... دارند باعث بروز خستگی شدید و آسیب دیدگی احتمالی و بروز مشکلات جدی می شود. و شخص از ادامه برنامه ی ورزشی باز می ماند. در تجویز یک برنامه ورزشی مناسب ، اولین برخورد درمانگر با بیمار تعیین سطح خطر احتمالی برای بیمار است. تعیین نوع وسیله ، شدت انجام ، طول هر دوره ورزشی، تعداد دفعات تکرار در هفته و نحوه پیشرفت ورزشکار از مهمترین خصوصیات مورد تجویز است . افراد بایستی در یکسری جلسات آموزشی شرکت کنند و قبل از هر گونه تصمیمی برای خرید یا شروع ورزش با متخصصین امر مشاوره نمایند. در صورت وجود بیماری خاص در فرد لازم است تا چند مورد تست آزمایش بعمل آید و سپس درمانگر توصیه های لازم جهت سلامت ورزش را بیمار خواهد گفت .او بیمار را از جهت اینکه برای انجام ورزش به کلینیک توانبخشی وابسته است یا اینکه می تواند تمرینات خود را در منزل یا پارک انجام دهد مورد ارزیابی قرار می دهد. در صورت وجود خطر بالا در ورزش ، بیمار باید حتماً از جهت شیوه انجام ورزش و سیر برنامه توانبخشی مورد آزمایش قرار بگیرد و سپس در شرایط کنترل شده و تحت مونیتورینگ ورزش کند. این ورزشها ی حساب شده مهمترین جزء مداخلات درمانی-ورزشی در این بیماران است. از آنجا که اغلب استرس، چاقی، فشار خون، دیابت ، و بیماری نارسایی مزمن قلبی با یکدیگر همراه و به هم وابسته اند ، لزوم تجویز ورزش و دقت در انتخاب یک برنامه ورزشی بیش از پیش آشکار می شود. ورزش متناسب موجب پیشگیری از ابتلا به بیماری، کنترل و درمان علایم بیماری ، تثبیت درمان و کاهش خطر عود مجدد بیماری شود. به علاوه ورزش نسبت به سایر مداخلات درمانی عوارض جانبی بسیار کمتری دارد. یک برنامه ورزشی حساب شده که برای بیمار با دقت تجویز شود، موجب برگرداندن بیمار بر سیر فعال زندگی در کمترین زمان، حداقل هزینه و حداقل خطراست

[Isooda]

نقش ورزش در دستگاه قلبي عروقي
در اثر فعاليتهاي ورزشي پنج تأثير مهم در سيستم قلبي عروقي به وجود مي آيد
1_افزايش اندازه قلب:اين افزايش به شدت و مدت ورزش بستگي دارد و باقطع فعاليت ورزشي كاسته مي شود ؛واز بين ميرود.
2_كاهش ضربان قلب :اين كاهش بمعني كمتر از 60ضربه در دقيقه در استراحت است.اين كاهش ضربان نيز به شدت ومدت ورزش در طي سالها به وجود مي آيد و به آمادگي جسماني فرد بستگي دارد.
3_ازديادحجم ضربه اي
4_افزايش حجم خون و هموگلوبين
5_ازدياد تراكم مويرگ ها در عضلات و افزايش حجم عضلاني

تفاوت اصلي فيزيو لوژيك در ورزش هاي يك نواخت و كمتر از حد مجاز ........
چنانچه فعاليت؛ورزشي باشد كمتر از حد اكثر مجاز ضربان قلب انجام شود؛پس از مدت زماني كه به شدت؛مدت و نوع ورزش بستگي دارد.تغييرات اصلي زير در ورزشكار بوجود مي آيد .:
1_افزايش قدرت جذب اكسيژن به وسيله عضلات.
2_افزايش كارايي قلب و كاهش ضربان قلب .
3_كاهش مصرف اكسيژن و يا عدم تغيير مصرف اكسيژن حتي هنگام تمرينات ورزشي به دليل افزايش توانائي هاي مكانيكي.
4_ازدياد حجم ضربه اي قلب به دليل افزايش حجم بطن ها و انقباض پذيري عضلات قلب .
5_مصرف كمتر انرژي ذخيره عضلاني (گليكوژن)به دليل ذخيره سازي گليكوژن و ازدياد كارايي و توانايي عضلات در استفاده از چربي ها براي سوخت و ساز.
6_ازدياد آستانه هوازي يا VO2MAX و كاهش توليد و تجمع اسيد لاكتيك.
7_كاهش برون ده قلبي و يا عدم افزايش آن.

ضربان قلب و شدت تمرين
شدت تمرين و مقدار ضربان قلب يك رابطه مستقيم دارند.هرچه ورزش سنگين تر باشد تعداد ضربان قلب در دقيقه بيشتر افزايش مي يابد و بر عكس.بنا براين ميتوان با اندازه گيري شدت ضربان قلب ؛شدت برنامه ريزي را مشخص كرد .
عملي ترين روش محاسبه حد اكثر ضربان قلب مجاز (شدت تمرينات )استفاده از فرمول زير است:
سن ورزشكار(به سال)- 220 =حد اكثر تعداد ضربان قلب

پزشكي
ايا تاكنون فكر كرده ايد كه به چه علت ورزش ميكنيد ويا براي چه بايد ورزش كرد؟
آيا حركاتي به نام ورزش سود و فايده اي براي جسم و روحمان دارد ؛ايا تاثيري در روند زندگيمان دارد؟

در زير پاسخي عمومي به اين گونه سئوالات داده ايم :
گفتار عمومی درباره ورزش
‏از آنجا که اساس تندرستی بترتیب اهمیت بر ورزش و غذا و خواب قرار دارد، بهتر است اهم را بر مهم ترجيح دهیم و موضوع ورزشی را پيش کشیم. ومی گوثیم:
‏ورزش حرکتی است تابع اراده. در ورزش، تنفس بلند و بزرگ و پی درپی مي آید. هر کس بتواند با اسلوب صحيح ومتناسب با اعتدال مزاجش و در وقت و هنگام مناسب ورزش کند از چاره جوئی (پيش گيري ) و تداوی بیماری های مادی و یبماری های مزاجي _167) كه در دنباله آن مي آيدبي نياز ميگردد.اين بهره برداري از ورزش هنگامي ميسر است که دستورات دیگر بهداشتي را بکلی مراعات کند.

بگذاريد توضیح بیشتری بدهم:
همچنانکه خودتان میدانید، ما مجبو ریم غذا بخوریم. و میدانی که تندرستی ما با غذاثی است که مناسب مزاج ماست یعنی غذاثی که در کیفیت وکمیت معتدل است. تمام قسمت های غذائی که ما میخوریم بدون استثناء کنش غذائی ندارد، بلکه در مرحله از مراحل هضم بخشی از آن بصورت ماده زائد درمی آید و طیبعت می کوشد آنرا از بدن دفع کند. لیکن باید دانست که طبیعت نمیتواند مواد دفعی را بکلی از بدن براند و حتما بعد از هر هضمی مقداری از این مواد زائد باقی میماند. وقتی این مقادیر اندک زیاد شدند و جمع آمدند مواد دفعی زیاد میشود و به تن زیان مي رساند. مثلا اگر این مواد دفعی که باقی مانده است و جمع شده است متعفن شود، بیماری های عفونی ببار می آورد. اگر حالات و کیفیت آنها شدت یافت بد مزاجی روی می دهد. اگر اين تجمع بیشتر شد بیماری های امتلاء _ که قبلا ذکر شد - بوجود می آید. و اگر این مواد زائد خود را به اندامی برسانند ورم حاصل میشود.

خارهای این مواد باقی مانده مزاج گوهر روح را تباه می گردا تد. باین جهت چاره ای جز این نیست که آنها را از بدن بیرون برانیم.

بیرون راندن این مواد بچند طریق صورت می گیرد:
‏اگر آنها را بوسیله دارو های سمی از بدن دفع کنیم، خود داروی سمی نیروی غریزه را کاهش می دهد و غریزه را خستگی می بخشد. اگر دفع آنها با داروی غیر سمی ممکن باشد باز بارسنگینی بر طبیعت است، همچنانکه بقراط فرموده است: ((دارو صفا می دهد و جفا می بخشد)). گذشته از آن دارو درعین حال که مواد زاثد را میراند خلط پسنديده و رطوبت های غریزی و روانی را که گوهر زندگی است از آسیب خود مصون نمیدارد و مقداری از آنها را نیز بیرون می راند و بر اثر آن نیروی اندام های اصلی و اندام های خدمتگزار کاهش می یابد. پس این بلیات وسایر بلاها از امتلاء روی می آورند؛ زیرا مواد بندآ ورنده چه در جأی بمانند و چه تخلیه گردند آفت دارند.

‏لیکن ورزش چیزی است که ما را از استعمال دارو بی نیاز می سازد و بهترین بازدارنده حالت امتلاء است. اگر ورزش بصورت صحیح و چنانکه باید و شاید انجام پذیرد عوامل بیماری های امتلاء از بين می رود.

ورزش علاوه بر آن فو اثد دیگری دارد بشرح زیر:
1 _ ورزش حرارت ملایم پديد می آورد و مواد دفعی را روز بروز می گدازد و بطور منظم و مرتب آنها را از جای می لغزاند و راه بیرون آمدن را به آنها می نماید ونمیگذارد هر روز قسمتی باقی بماند، جمع شود و تاثیر بگذارد.
‏2 _ چنانکه گقنیم ورزش تولید حرارت می کند و حرارت غریزی را فزونی می دهد. بر اثر ورزش مفاصل سخت و نیرومند میشوند،پي ها نيرو ميگيرند ؛ در كنش هاي شان قوي مي گردند و از تاثير پذيري در امان مي مانند.
‏3_ اندام ها بر اثر ورزش براي پذيرش غذا آمادگي بيشتري مي يابند زيرا مواد دفعي از آنها دست برداشته است و جاي غذا خالي مانده است.
4-نيروي جذب كننده بر اثر ورزش به حركت در مي ايد و گره از اندام ها مي گشايد .اندام ها به نرمش در مي آيند ؛رطوبت بدن رقيق مي گردند و مسامات (منافذ ريز بدن)فراخ تر مي شوند.
5-بسيار اتفاق افتاده است؛كسي كه ترك ورزش كرده است به بيماري دق مبتلا شده است.چرا؟-زيرا هرگاه جنبشي كه روح غريزي را بسوي انذام ها راهنمائي ميكند متروك گردد؛چون روح غريزي ابزار زندگي همه اندام هاست حتما نيروي اندام ها رو به ناتواني و نابودي ميرود.

((خواه مواد زائد بر جاي بماند يابه كمك دارو تخليه شود در هر دو صورت زياني به بدن وارد ميشود بر اثر ورزش با دفع مواد زائد؛جذب مواد غذائي بوسيله انساج افزايش مي يابد)).

[Isooda]

انواع ورزش
ورزش بر دو نوع است:
اول ورزشي كه خود به خود و بر اثر كار كردن (ورزش غير ارادي)انجام ميگيرد.و دوم ورزش ويژه اي كه براي انجام آن حركات صورت ميگيرد (ورزش ارادي)و مراد از آن فوائدي است كه از حركات مزبور بدست مي آيد و بايد گفت كه هر اندامي خود به خود ورزش ويژه اي دارد چنانچه ورزش چشم در ديدن اجسام ريز است و ورزش گلو صدائي است كه بتدريج بم تر ميگردد.

در موقع شروع ورزش بايد غذاي قبل از ورزش در معده و كبد و رگها هضم شده باشد وهنگام وعده غذاي دوم نزديك باشد. بهتر آن است كه با شكم بسيار گرسنه و تهي يعني در حالي چيزي از غذا در معده نباشد آنرا انجام ندهيم.غذاي ورزشكار در فصل زمستان بايد از نوع غذاي غليظ و در تابستان از نوع غذاي لطيف باشد.كساني كه ميخواهند ورزش كنند ابتدا بايد مواد دفعي روده ومثانه را كاهش دهد (دفع كند)و بعد ورزش كند :قبل از حركات بدني تن خود را ماساژ دهد تا نشاط به غريزه و فراخي به منافذ سطح بدن روي آورد..بهترين موقع ورزش در فصل بهار ؛ نزديك نيمروز (ظهر)و در محل واجد هواي معتدل است يعني در محلي با درجه حرارت معتدل.در فصل تابستان وقت ورزش زودتر از آن است يعني هنگام غروب ؛ و در زمستان بهتر است در شامگاهان (بعد از عصر) باشد ولي موانعي پيش مي آيد.ورزشكار بايد گرم شود و هواي معتدل داشته باشد يعني ورزش بايد در محل گرم صورت گيرد و هنگام آن بايد زماني باشد كه غذا بطور كامل هضم شده و روده ها تخليه شده باشند.

در ورزش سه نكته را بايد رعايت كرد:
اول _رنگ: ورزش تا موقعي كه رنگ و رو به زيبائي (بهتري) مي گرايد انجام بگيرد.
دوم_جنبش:ورزش تا موقعي كه حركات به آساني انجام مي پذيرد ادامه يابد.
سوم_حالت اندام ها و باد كردن آنها:تا موقعي كه اندام ها بيشتر باد مي كنند ميتوان ورزش كرد.
ورزشكار در همان روز اول به اندازه ورزش ومقدار غذاي لازم پي ميبرد و ميفهمد تا چه حد متناسب اوست و روزهاي بعد بر همين قياس ؛ ورزش را ادامه ميدهد