تشابه بین جریان های نقدی تنزیل شده و سود باقیمانده

[مژگان]

Equivalence between Discounted Cash Flow (DCF) and Residual Income (RI)
Joseph Tham
Tran Viet Thang
متن کامل مقاله به زبان انگلیسی
Abstract:
Recently, the residual income (RI) model has become very popular in valuation because it purports to measure "value added" by explicitly taking into account the cost for capital in the income statement. Some proponents of the residual income approach have even suggested that the RI model is superior to the discount cash flow (DCF) method and consequently, the DCF model should be abandoned in favor of the RI model. The residual income model is seductive because it purports to provide assessments of performance at any given point in time. The claim that the RI model is superior to the DCF model in valuation is puzzling because the RI model is simply an interesting algebraic rearrangement of the DCF model. Since the same information is used in both models, it is not unexpected that both models should give the same valuation results.
In this paper, I examine the idea that the residual income model is superior to the discounted cash flow model. Using a simple numerical example, I show that in a M & M world, the two approaches to valuation are equivalent. In practice, the choice between the two valuation methods will be determined by the ease with which the relevant information is available.
تشابه بین جریان های نقدی تنزیل شده و سود باقیمانده
خلاصه: در سال های اخیر، مدل سود باقیمانده به مدلی محبوب در ارزشیابی تبدیل شده چرا که مقصود کلی این روش اندازه گیری ارزش افزوده به وسیله نشان دادن هزینه سرمایه در صورتحساب سود و زیان است. برخی از طرفداران مدل سود باقیمانده حتی پیشنهاد داده اند که با توجه به برتری مدل سود باقیمانده به مدل جریان های نقدی تنزیل شده، باید استفاده از مدل جریان نقدی تنزیل شده را منسوخ اعلام کرد. مدل سود باقیمانده ظاهری بسیار جذاب دارد چرا که این مدل معیاری برای ارزیابی عملکرد در هر زمان ارائه می کند. ادعای برتری مدل سود باقیمانده نسبت به مدل جریان های نقدی تنزیل شده هنوز اثبات نشده است چرا که مدل سود باقیمانده تنها یک بازآرایی جبری جذاب از مدل جریان های نقدی تنزیل شده است. از آنجا که اطلاعات یکسانی در هر دو مدل استفاده می شود، غیرمنتظره نیست که هر دو مدل به نتایج مشابهی ختم شوند.
در این مقاله، عقیده برتری مدل سود باقیمانده نسبت به مدل جریان های نقدی تنزیل شده مورد بررسی قرار گرفته است. با استفاده از یک مثال عددی ساده، نشان داده ام که این دو مدل ارزشیابی به نتایج یکسانی می رسند. در عمل، انتخاب میان این دو مدل به در دسترس بودن اطلاعات مورد نیاز هرکدام از مدل ها بستگی دارد.