روز جهاني زمين پاك روزي است كه در آن بسياري از مردم جهان به پاكسازي محيط زيست مي‌پردازند و به حفظ آن كمك مي‌كنند.
موسيقيدانان كوبه‌اي در جهان، در روز زمين پاك كه در سراسر جهان روز 22 آوريل (دوم ارديبهشت ماه) است، با اجراي موسيقي اين روز را جشن مي‌گيرند و در قالب گروه‌هاي مختلف موسيقي در شهرها و كشورهاي خود قطعاتي را به افتخار اين روز به صحنه مي‌برند. حتي دسته‌اي از اين هنرمندان اعلام كرده‌اند كه سازهايشان را در خيابان‌ها و كوچه‌هاي شهرها كوك مي‌كنند و از تمامي مردم دعوت مي‌كنند تا در اين روز عهد كنند كه براي هميشه زمين را پاك نگاه دارند.
شعار اين موسيقيدانان «جنگ را تمام كنيد، زمين را حفظ كنيد» است.


طبل‌نوازان سراسر جهان بادعوتي اينترنتي از همديگردر اين روز به اجراي نواهايي مي‌پردازند.در شهرهاي ايران مخصوصا" پايتخت كه به ازاي هر شهروند چهار موش در جوي خيابان‌ها جست و خيز مي‌كنند، در روز زمين پاك اما صداي هيچ طبلي به گوش شهروندان نمي رسد تا هشداري باشد براي آلودگي زمين. آلودگي زميني كه هر روز سخت‌تر از روز پيش نفس مي‌كشد. هيچكدام از بيلبوردهاي فراوان شهرهاي ما حرفي از زمين پاك نمي زنند. در روزهاي شلوغي كه همه مسؤولان محيط زيست و مسؤولان شهري از زمين پاك حرف مي‌زدند و خبرهايشان روي تلكس مي‌آيد هيچ بروشور آموزشي در زمينه بازيافت و تفكيك زباله بين شهروندان توزيع نميشود، در حالي كه جدي‌ترين چالش پيش روي آنها كه نگران محيط زيست هستند عدم فرهنگ‌سازي و فقدان آموزش در اين زمينه است.
آلودگي آبها، دفع غيربهداشتي زباله، استفاده بي‌رويه از سموم كشاورزي و عدم جايگزيني طرح مبارزه بيولوژيك به جاي مبارزه شيميايي از جمله عمده‌ترين معضلات زيست محيطي هستند.

احداث كارخانه بازيافت كاغذبدليل اينكه در شهرهاي ما هر روز هزاران تن كاغذ و مقواي ضايعاتي توليد و دور ريخته مي‌شود از سالها پيش اقتضا ميكرد. در حالي كه برخي كشورهاي همسايه با جمع‌آوري اين كاغذها مجدداً آن را بازيافت كرده و به خود ما مي‌فروشند..
شهروندان ايراني اكنون مسؤول فاجعه‌اي هستند كه چيزي درباره آن نمي‌دانند. چگونه بايد زمين را پاك نگه داريم؟
به منظور گرامي‌داشت روز زمين پاك، لازم است به اجراي گردهماييهايي اهتمام ورزيد كه از اهداف آنهاپاك‌سازي محيط زيست اطراف درياچه‌ ها و حاشيه‌ رودخانه ها باشد. گروه هاي غير دولتي دوست دار طبيعت و سازمانهاي دولتي ذيربط بايستي پرچمدار اين فعاليتها باشند.

در حركت هاي نمادين كوهنوردان و طبيعت دوستان به پاك‌سازي محيط زيست كوهستان ها و اطراف درياچه‌ها و رودخانه ها اقدام نمايند.

اين گروهها ميتوانند همچنين به اتفاق اعضاي انجمن كوهنوردان ايران در شهرستان‌ها يكي از جمعه‌هاي نزديك به دوم ارديبهشت، به سازماندهي برنامه‌هاي پاك‌سازي و آموزش چهره‌به چهره در مسيرهاي كوهستاني يا نقاط ديگر اقدام كنند.

فرستادن مقاله، گزارش و خبرهايي به مناسبت روز زمين پاك براي رسانه‌ها، مي‌تواند از ديگر كارهاي دوستان باشد.


اول فروردين يا دوم ارديبهشت؟
در اوايل اکتبر 1969 جان مك كانل (J. Mc Connell) به چند نفر از اعضاي انجمن شهر سانفرانسيسکوپيشنهاد داد تا نخستين روز بهار به عنوان «روز زمين» (Earth Day) ناميده شود. مك كانل روزنامه‌نگار و علاقمند به نجوم بود؛ او معتقد بود كه «اعتدال بهاري»يا تساوي روز و شب كه در 21مارس(اول فروردين)روي مي‌دهد، نشانه‌اي از نو شدن زندگي است و چون از ديرباز در فرهنگ ها و مليت‌هاي گوناگون، نخستين روز بهار بيست‌و يكم مارس دانسته شده و آن را گرامي داشته‌اند، اين روز مي‌تواند فارغ از تمايزهاي فرهنگي، مذهبي، مليتي و نژادي، مردم جهان را به انديشه درباره‌ «پرستاري از زمين و دوستي با همسايه» تشويق كند.



نخستين اعلاميه روز زمين در سال 1970 توسط شهردار سانفرانسيسكو، جوزف آليوتو (J. Alioto) در بزرگ‌داشت «صلح، عدالت، و مراقبت از زمين» خوانده شد. بعداً اوتانت (Uthant) دبيركل سازمان ملل طي بيانيه اي، 21 مارس را روز زمين خواند. در روز 21مارس، در مقرهاي سازمان ملل در نيويورك و ژنو،«زنگ صلح» به صدا در مي‌آيد.
مك كانل گفته است كه اعتدال بهاري، همه‌ بشريت را به شناخت زمين و احترام به توازن زيباي آن فرامي‌خواند؛ توازن ميان حضور جانوران بر زمين، ماهيان در دريا، پرندگان در هوا، و نوع بشر در همه جا. نكته‌ي مهم اين است كه انسان بايد پيوسته با هوشياري مراقب باشد كه اين توازن ظريف به هم نريزد.
ما همه اعضاي خانواده‌ انساني هستيم و سياره‌ زمين را با تمامي غناي آن به ارث برده‌ايم. هر انسان حق يكساني نسبت به زمين، مواد معدني و مواد خام دارد، و هيچ‌كاري نبايد در جهت از بين بردن فرصت‌هاي يكسان براي انسان‌هاي حاضر و آينده، انجام شود.هماهنگي با طبيعت، و هم‌دلي با نزديكان و ديگر انسان‌ها، آرمان كساني است كه در انديشه‌ زمين پاك و محيط زيست سالم هستند.

«روز زمين» ديگري هم وجود دارد: سناتور گايلورد نلسون(G. Nelson)و دنيس هايس (D. Hayes) در بهار 1970 اعلام كردند كه لازم است يك روز «براي نزديكي با محيط زيست» داشته باشيم. سناتور نلسون از مخالفان جنگ ويتنام بود، او به تصويب چند قانون زيست محيطي سناي آمريكا كمك كرد.
نلسون 22 آوريل (دوم ارديبهشت) را روز زمين خواند؛ اين روز مطابق يا نزديك به روز عيد پاك (Easter)است.


در تقويم رسمي ايران، دوم ارديبهشت «روز زمين پاك » اعلام شده است. ظاهراً به دليل آن كه اول فروردين در ايران تعطيل رسمي است و جايي براي برگزاري مراسم و همايش و مانند اين ها نيست، بزرگ داشت زمين در دوم ارديبهشت برگزار مي شود. حال آن‌كه اول فروردين تناسب بهتري با موضوع دارد و هماهنگ با سنت‌هاي ديرپاي ما و آِيين نوروز است.
به هر حال طرفداران انديشه‌ سبز، هر روز را روز زمين مي‌دانند و معتقد به حفظ يا احياي هماهنگي و توازن ميان زمين و انسان هستند. هر فرد و گروهي مي‌تواند با برگزار كردن يك مراسم كوچك يا بزرگ، با پراكندن واژه هاي محيط زيست و بازيافت و صرفه جويي و مانند اين‌ها در جامعه، با ترويج شيوه‌هاي زيست ساده‌تر، با جلوگيري از ريخت و پاش غيرضروري، با عضويت در گروه‌هاي زيست محيطي، با مراقبت از درختان و ... به طور كلي با كسب آگاهي از وضع زمين و احساس مسئوليت نسبت به آن، روز زمين را گرامي بدارد.


http://www.jin-hc.org