افزایش سطح CO2 اغلب به سه روش صورت می‌گیرد: توسعه‌ی منابع انرژی جایگزین با تشعشات کمتر، جذب و ذخیره‌ی کربن (CCS)، و جذب کربن و هدف‌گذاری مجدد آن. پژوهشگران دانشگاه پرینستون ادعا دارند که موفق به توسعه‌ی تکنیکی شده‌اند که دو عدد از این سه روش را با هم به کار گرفته و با استفاده از انرژی خورشیدی قادر به تبدیل CO2 به فرمیک اسید یا جوهر مورچه خواهد بود.پژوهشگران آزمایشگاه دانشگاه پرینستون به همراه پروفسور شیمی اندرو بکارسلی، با استفاده از قدرت ناشی از پانل خورشیدی تجاری در دسترس ساخته شده‌ی کمپانی (Public Service Electric and Gas (PSE&G، با پژوهشگران مجموعه‌ی Liquid Light نیوجرسی شروع به همکاری کرده و CO2 و آب را به فرمیک اسید (HCOOH) در یک پیل الکتروشیمیایی تبدیل کردند.پیل الکتروشیمیایی که از بخش‌های ساده تهیه شده، شامل کانال‌های حامل مایع است که توسط صفحات فلزی به اندازه‌ی ظرف‌های غذای مستطیل شکل، احاطه شده‌اند. از طریق یک پروسه‌ی بهینه‌سازی با نام تطبیق مقاومت ظاهری، این گروه قادر به تطبیق انرژی تولید شده توسط پانل خورشیدی با مقدار انرژی کنترل شونده توسط پیل الکتروشیمیایی شدند، از این رو بهره‌وری سیستم نیز به اوج خود رسید.بنا به گفته‌ی پژوهشگران، در این شیوه آن‌ها قادر به کسب بهره‌وری انرژی تا دو درصد با چسباندن سه پیل الکتروشیمیایی به یکدیگر هستند. آنها چنین ادعا دارند که این روش دوبرابر بهره‌وری و کارآمدی فتوسنتزهای طبیعی و بهترین بازده‌ی انرژی تا به حال بدست آمده توسط دستگاه‌های ساخت بشر را دربردارد.فرمیک اسید که در سم مورچه یافت می‌شود، درحال حاضر کاربردهای وسیعی از جمله عامل نگهدارندگی و ضدباکتریایی را دارد. همچنین این ماده قابلیت ذخیره‌ی انرژی خورشیدی در سلول‌های سوختی را نیز دارد.رویکرد توضیح داده شده در این متن مشابهت‌هایی با سیستم فتوسنتز مصنوعی توسعه داده شده توسط پاناسونیک دارد. با این حال، سیستم پاناسونیک بهره‌وری 0.2 درصدی را شامل می‌شد.مطالعات این گروه در مجله‌ی CO2 Utilization به چاپ رسیده است. منبع : gizmag