♥ღ ختم قرآن کریم برای تعجیل در فرج آقا امام زمان (عج)ღ♥

[غریب آشنا]

جزء 30 سوره الانشقاق آیات 1 تا10

به نام خداوند رحمتگر مهربان بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ آنگاه كه آسمان زهم بشكافد (۱) إِذَا السَّمَاء انشَقَّتْ ﴿۱﴾ و پروردگارش را فرمان برد و [چنين] سزد (۲) وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿۲﴾ و آنگاه كه زمين كشيده شود (۳) وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ ﴿۳﴾ و آنچه را كه در آن است بيرون افكند و تهى شود (۴) وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ ﴿۴﴾ و پروردگارش را فرمان برد و [چنين] سزد (۵) وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿۵﴾ اى انسان حقا كه تو به سوى پروردگار خود بسختى در تلاشى و او را ملاقات خواهى كرد (۶) يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ ﴿۶﴾ اما كسى كه كارنامه‏اش به دست راستش داده شود (۷) فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ ﴿۷﴾ بزودى‏اش حسابى بس آسان كنند (۸) فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَسِيرًا ﴿۸﴾ و شادمان به سوى كسانش باز گردد (۹) وَيَنقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿۹﴾ و اما كسى كه كارنامه‏اش از پشت‏سرش به او داده شود (۱۰) وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاء ظَهْرِهِ ﴿۱۰﴾

[غریب آشنا]

جزء 30 سوره الانشقاق آیات 11 تا20

زودا كه هلاك [خويش] خواهد (۱۱) فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا ﴿۱۱﴾ و در آتش افروخته درآيد (۱۲) وَيَصْلَى سَعِيرًا ﴿۱۲﴾ او در [ميان] خانواده خود شادمان بود (۱۳) إِنَّهُ كَانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿۱۳﴾ او مى‏پنداشت كه هرگز برنخواهد گشت (۱۴) إِنَّهُ ظَنَّ أَن لَّن يَحُورَ ﴿۱۴﴾ آرى در حقيقت پروردگارش به او بينا بود (۱۵) بَلَى إِنَّ رَبَّهُ كَانَ بِهِ بَصِيرًا ﴿۱۵﴾ نه نه سوگند به شفق (۱۶) فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ ﴿۱۶﴾ سوگند به شب و آنچه [شب] فروپوشاند (۱۷) وَاللَّيْلِ وَمَا وَسَقَ ﴿۱۷﴾ سوگند به ماه چون [ب در] تمام شود (۱۸) وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ ﴿۱۸﴾ كه قطعا از حالى به حالى برخواهيد نشست (۱۹) لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍ ﴿۱۹﴾ پس چرا آنان باور نمى‏دارند (۲۰) فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿۲۰﴾

[غریب آشنا]

جزء 30 سوره الانشقاق آیات 21 تا 25

و چون بر آنان قرآن تلاوت مى‏شود چهره بر خاك نمى‏سايند (۲۱) وَإِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لَا يَسْجُدُونَ ﴿۲۱﴾ [نه] بلكه آنان كه كفر ورزيده‏اند تكذيب مى‏كنند (۲۲) بَلِ الَّذِينَ كَفَرُواْ يُكَذِّبُونَ ﴿۲۲﴾ و خدا به آنچه در سينه دارند داناتر است (۲۳) وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ ﴿۲۳﴾ پس آنان را از عذابى دردناك خبر ده (۲۴) فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿۲۴﴾ مگر كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كرده‏اند كه آنان را پاداشى بى‏منت‏خواهد بود (۲۵) إِلَّا الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ ﴿۲۵﴾

[غریب آشنا]

جزء 30 سوره البروج آیات 1تا10

به نام خداوند رحمتگر مهربان بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ سوگند به آسمان آكنده ز برج (۱) وَالسَّمَاء ذَاتِ الْبُرُوجِ ﴿۱﴾ و به روز موعود (۲) وَالْيَوْمِ الْمَوْعُودِ ﴿۲﴾ و به گواه و مورد گواهى (۳) وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ ﴿۳﴾ مرگ بر آدم‏سوزان خندق (۴) قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ ﴿۴﴾ همان آتش مايه‏دار [و انبوه] (۵) النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ ﴿۵﴾ آنگاه كه آنان بالاى آن [خندق به تماشا] نشسته بودند (۶) إِذْ هُمْ عَلَيْهَا قُعُودٌ ﴿۶﴾ و خود بر آنچه بر [سر] مؤمنان مى‏آوردند گواه بودند (۷) وَهُمْ عَلَى مَا يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ ﴿۷﴾ و بر آنان عيبى نگرفته بودند جز اينكه به خداى ارجمند ستوده ايمان آورده بودند (۸) وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَن يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ ﴿۸﴾ همان [خدايى] كه فرمانروايى آسمانها و زمين از آن اوست و خدا[ست كه] بر هر چيزى گواه است (۹) الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ ﴿۹﴾ كسانى كه مردان و زنان مؤمن را آزار كرده و بعد توبه نكرده‏اند ايشان راست عذاب جهنم و ايشان راست عذاب سوزان (۱۰) إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِيقِ ﴿۱۰﴾

[غریب آشنا]

جزء 30 سوره البروج آیات 11 تا22

كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏اند براى آنان باغهايى است كه از زير [درختان] آن جويها روان است اين است [همان] رستگارى بزرگ (۱۱) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْكَبِيرُ ﴿۱۱﴾ آرى عقاب پروردگارت سخت‏سنگين است (۱۲) إِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ ﴿۱۲﴾ هم اوست كه [آفرينش را] آغاز مى‏كند و بازمى‏گرداند (۱۳) إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَيُعِيدُ ﴿۱۳﴾ و اوست آن آمرزنده دوستدار [مؤمنان] (۱۴) وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ ﴿۱۴﴾ صاحب ارجمند عرش (۱۵) ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ ﴿۱۵﴾ هر چه را بخواهد انجام مى‏دهد (۱۶) فَعَّالٌ لِّمَا يُرِيدُ ﴿۱۶﴾ آيا حديث [آن] سپاهيان (۱۷) هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْجُنُودِ ﴿۱۷﴾ فرعون و ثمود بر تو آمد (۱۸) فِرْعَوْنَ وَثَمُودَ ﴿۱۸﴾ [نه] بلكه آنان كه كافر شده‏اند در تكذيب‏اند (۱۹) بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي تَكْذِيبٍ ﴿۱۹﴾ با آنكه خدا از هر سو بر ايشان محيط است (۲۰) وَاللَّهُ مِن وَرَائِهِم مُّحِيطٌ ﴿۲۰﴾

آرى آن قرآنى ارجمند است (۲۱) بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَّجِيدٌ ﴿۲۱﴾ كه در لوحى محفوظ است (۲۲) فِي لَوْحٍ مَّحْفُوظٍ ﴿۲۲﴾

[غریب آشنا]

جزء 30 سوره الطارق آیات 1 تا 10

به نام خداوند رحمتگر مهربان بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ سوگند به آسمان و آن اختر شبگرد (۱) وَالسَّمَاء وَالطَّارِقِ ﴿۱﴾ و تو چه دانى كه اختر شبگرد چيست (۲) وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ ﴿۲﴾ آن اختر فروزان (۳) النَّجْمُ الثَّاقِبُ ﴿۳﴾ هيچ كس نيست مگر اينكه نگاهبانى بر او [گماشته شده] است (۴) إِن كُلُّ نَفْسٍ لَّمَّا عَلَيْهَا حَافِظٌ ﴿۴﴾ پس انسان بايد بنگرد كه از چه آفريده شده است (۵) فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ مِمَّ خُلِقَ ﴿۵﴾ از آب جهنده‏اى خلق شده (۶) خُلِقَ مِن مَّاء دَافِقٍ ﴿۶﴾ [كه] از صلب مرد و ميان استخوانهاى سينه زن بيرون مى‏آيد (۷) يَخْرُجُ مِن بَيْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ ﴿۷﴾ در حقيقت او [= خدا] بر بازگردانيدن وى بخوبى تواناست (۸) إِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ ﴿۸﴾ آن روز كه رازها [همه] فاش شود (۹) يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ ﴿۹﴾ پس او را نه نيرويى ماند و نه يارى (۱۰) فَمَا لَهُ مِن قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ ﴿۱۰﴾

[غریب آشنا]

جزء 30 سوره الطارق آیات 11 تا17

سوگند به آسمان بارش‏انگيز (۱۱) وَالسَّمَاء ذَاتِ الرَّجْعِ ﴿۱۱﴾ سوگند به زمين شكافدار [آماده كشت] (۱۲) وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ ﴿۱۲﴾ [كه] در حقيقت قرآن گفتارى قاطع و روشنگر است (۱۳) إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ ﴿۱۳﴾ و آن شوخى نيست (۱۴) وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ ﴿۱۴﴾ آنان دست به نيرنگ مى‏زنند (۱۵) إِنَّهُمْ يَكِيدُونَ كَيْدًا ﴿۱۵﴾ و [من نيز] دست به نيرنگ مى‏زنم (۱۶) وَأَكِيدُ كَيْدًا ﴿۱۶﴾ پس كافران را مهلت ده و كمى آنان را به حال خود واگذار (۱۷) فَمَهِّلِ الْكَافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا ﴿۱۷﴾

[غریب آشنا]

جزء 30 سوره الأعلی آیات 1 تا10

به نام خداوند رحمتگر مهربان بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ نام پروردگار والاى خود را به پاكى بستاى (۱) سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى ﴿۱﴾ همان كه آفريد و هماهنگى بخشيد (۲) الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّى ﴿۲﴾ و آنكه اندازه‏گيرى كرد و راه نمود (۳) وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَى ﴿۳﴾ و آنكه چمنزار را برآورد (۴) وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَى ﴿۴﴾ و پس [از چندى] آن را خاشاكى تيره‏گون گردانيد (۵) فَجَعَلَهُ غُثَاء أَحْوَى ﴿۵﴾ ما بزودى [آيات خود را به وسيله سروش غيبى] بر تو خواهيم خواند تا فراموش نكنى (۶) سَنُقْرِؤُكَ فَلَا تَنسَى ﴿۶﴾ جز آنچه خدا خواهد كه او آشكار و آنچه را كه نهان است مى‏داند (۷) إِلَّا مَا شَاء اللَّهُ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَى ﴿۷﴾ و براى تو آسانترين [راه] را فراهم مى‏گردانيم (۸) وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَى ﴿۸﴾ پس پند ده اگر پند سود بخشد (۹) فَذَكِّرْ إِن نَّفَعَتِ الذِّكْرَى ﴿۹﴾ آن كس كه ترسد بزودى عبرت گيرد (۱۰) سَيَذَّكَّرُ مَن يَخْشَى ﴿۱۰﴾

[غریب آشنا]

جزء 30 سوره الأعلی آیات 11 تا19

و نگون ‏بخت ‏خود را از آن دور مى‏دارد (۱۱) وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى ﴿۱۱﴾ همان كس كه در آتشى بزرگ در آيد (۱۲) الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَى ﴿۱۲﴾ آنگاه نه در آن مى‏ميرد و نه زندگانى مى‏يابد (۱۳) ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَى ﴿۱۳﴾ رستگار آن كس كه خود را پاك گردانيد (۱۴) قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَكَّى ﴿۱۴﴾ و نام پروردگارش را ياد كرد و نماز گزارد (۱۵) وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى ﴿۱۵﴾ ليكن [شما] زندگى دنيا را بر مى‏گزينيد (۱۶) بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ﴿۱۶﴾ با آنكه [جهان] آخرت نيكوتر و پايدارتر است (۱۷) وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَى ﴿۱۷﴾ قطعا در صحيفه‏ هاى گذشته اين [معنى] هست (۱۸) إِنَّ هَذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَى ﴿۱۸﴾ صحيفه ‏هاى ابراهيم و موسى (۱۹) صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى ﴿۱۹﴾

[غریب آشنا]

جزء 30 سوره الغاشیه آیات 1 تا 10

به نام خداوند رحمتگر مهربان		بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
آيا خبر غاشيه به تو رسيده است (۱)		هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ ﴿۱﴾
در آن روز چهره‏هايى زبونند (۲)		وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ ﴿۲﴾
كه تلاش كرده رنج [بيهوده] برده‏اند (۳)		عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ ﴿۳﴾
[ناچار] در آتشى سوزان درآيند (۴)		تَصْلَى نَارًا حَامِيَةً ﴿۴﴾
از چشمه‏اى داغ نوشانيده شوند (۵)		تُسْقَى مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ ﴿۵﴾
خوراكى جز خار خشك ندارند (۶)		لَّيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِيعٍ ﴿۶﴾
[كه] نه فربه كند و نه گرسنگى را باز دارد (۷)		لَا يُسْمِنُ وَلَا يُغْنِي مِن جُوعٍ ﴿۷﴾
در آن روز چهره‏هايى شادابند (۸)		وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ ﴿۸﴾
از كوشش خود خشنودند (۹)		لِسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ ﴿۹﴾
در بهشت برين‏اند (۱۰)		فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ ﴿۱۰﴾