یک خط برای کسی که دوسش دارم ....

[javad jan]

باید دو دستی شیرجه رفت توش؛
بعد غوطه‌ور شد و دید هیچ خبری نیست.
بعد دست و پا زد و تا ساحل آرام آرام شنا کرد.

عشق، غم بزرگی است؛
نمی‌گذارد خاطره‌ها جاویدان شوند.
آن‌قدر نزدیک می‌شوی که نمی‌فهمی چه شد، کجا شد، که بود؛
فقط وقتی می‌رسی به ساحل، دوست داری بخوابی و
وقتی هم که بیدار می‌شوی، دل و دماغ سر کار رفتن نداری.

[javad jan]

خرده های دلم را جمع میکنم
زیر بار درد تاب نمی آورد
دوباره فرو میریزد
میشکند
دوباره جمع میکنم
میسپارمش به بهار
به باد....
راهی میشود در روزگار
تا جایی دیگر ....
روزی دیگر....
-تو- را بیابد و خیالت را بابت این دنیا و آن دنیا راحت کند!

[javad jan]

دیگر نه پایی دارم که پا به پای بودنت بدوم،

نه نگاهی که در انتظارت بمانم.

واژه ها را هم پیدا نمی کنم.

این دستها هم، دیگر از سرما یخ زده است!

[javad jan]

وقتی دیگران در بیکران زندگی تنها ترت گذاردند خدا وند چه قدر تو را عاشقانه تر در آغوش می فشارد

[javad jan]

یک حادثه یک درنگ اندک در هم

جاری شدن دو رود کوچک در هم

جز عشق مگر چه می تواند باشد

پیچیدن ساقه ی دو پیچک در هم...

[javad jan]

خسته ام از تمام بودن ها
از تمام این کلمات و شاید ها
خسته ام از تمام خط فاصله ای
که پر کرده این فاصله های شوم را
شده ام همسایه ی انتظار
با آرزویی شاید هم خیال پوشالی
تصویر کوتاه خیال لبخند ها
گم شده اند در میان دشت های این ذهن بارانی
رسیده ام به آخر به همان نقطه
که برایم شبی زیر لب زمزمه می کردی
دخترکِ درون آینه آدم نخواهد شد
عمریست زار می زند و لحظه ای خنده
بگذر تو ای امید زندگی ام
از گناه این دخترک شاکی و خسته

[javad jan]

بهترین ها همیشه می مانند...شاید جلوی دیدگان نباشند
اما
در دل ماندگارند

[javad jan]

باز
بیدار شدم و
گم شدی.

[javad jan]

حدس می‌زدم
که یکی از همین روزها،
یادم برود؛ همه‌چیز!

آن‌وقت دست‌ـم را تا آرنج فرو ببرم در مغرم
و تو را
- که به دیواره‌ها پناه برده‌ای -
غلغلک بدهم،
تا بخندی
و پیدات کنم…

درست حدس زدم بودم.
اما دیر…
دیرتر از آن‌که حواس‌ـم باشد،
خیلی وقت‌ـست که یادت رفته بخندی…

[javad jan]

لحظه دیدار نزدیك است
باز من دیوانه ام مستم
باز می لرزد دلم دستم
باز گویی در جهان دیگری هستم
های نپریشی صفای زلفكم را دست
های نخراشی به غفلت گونه ام را تیغ
ای نخورده مست لحظه دیدار نزدیك است