گلچین ترانه های بیاد ماندنی

[یکی مثل خودت]

زندگی همین امروزه



دیروز.... ، یه سوال بی جوابه ، دیروز ، یه توهم ، یه خوابه


دیروز ، تو قولت رو شکستی ، رو به روی اشتباه اون ، چشماتو بستی....

باور کن.... زندگی همین امروزه

لحظه ی که تکرار نمی شه ، فرصتی که هیچ وقت نداشتی

شاید تنها شانس تو ، همین امروزه ، همین امروزه

دیروز یه صدای بی احساسه ، اقرار به خیانت بدون هراسه

امروزتم می گذره به سادگی ، امروز ، فردای دیروزه ، تو همون آدم همیشگی

گذشته.... تو رو تا کجا می بره ؟؟؟؟، توی ذهن تو بگو ، چی می گذره؟؟؟، چی می گذره؟؟؟


باور کن.... زندگی همین امروزه

لحظه ی که تکرار نمی شه ، فرصتی که هیچ وقت نداشتی


شاید تنها شانس تو ، همین امروزه ، همین امروزه

اگه ثانیه هات می سوزن تو آتیش گذشته ، تو خودت مقصری....

بار سنگین گذشته رو تا کجا ، با خودت می بری.... ، با خودت می بری....

باور کن زندگی همین امروزه

لحظه ی که تکرار نمی شه ، فرصتی که هیچ وقت نداشتی

شاید تنها شانس تو ، همین امروزه ، همین امروزه

باور کن زندگی همین امروزه

لحظه ی که تکرار نمی شه ، فرصتی که هیچ وقت نداشتی

شاید تنها شانس تو ، همین امروزه.... ، همین امروزه .... ، همین امروزه....

سیروان خسروی

[یکی مثل خودت]

خانه به دوش



خرمن نکشته هامون
چشمه نگو آتش فشونه
بشماریم نداشته هامون
هزار هزارتا کهکشونه
آرزو دریای شوره
دریای شور زندونه ماهه
ماهیا تشنه ترینن
روی لباشون آهه و آهه
بخت ماهیا سیاهه
سکه نقره و طلا
بند دل شاه و گدا
گزند غیبه
بخشش و مهر و وفا
لطف و صفا
سمند غیبه
نازنین سمند رو زین کن
مردای مرد رو گزین کن
نازنین شادی عشق رو
نذر دلهای حزین کن
سجده خاکی کمند آسمونه
برای ترک زمین یه جور کمین کن
عاشقی ستاره هزارتونه
کی میگه دوری و دوستی چاره تونه
زخمی تیغ و ترنجه حسن یوسف
شاهدم پیراهنای پاره تونه
آهنه اون که دلش سرد و سیاهه
آینه ی روی دلش ماته یه آهه
هممون رو ازگل و خار آفریدن
ماها عاشقیم فرشته بی گناهه
نازنین سمند رو زین کن
مردای مرد رو گزین کن
نازنین شادی عشق رو
نذر دلهای حزین کن
سجده خاکی کمند آسمونه
برای ترک زمین یه جور کمین کن
گل قالی گل شالی گل گندم گل گندم
پس میارن واسه یک تشنه هزار دریا رو مردم

مجید اخشابی

شعر : علی معلم

[یکی مثل خودت]

ناخوشی




دلخور از وسوسه ی بی پایان
شاکی از خودزنی بی جبران
بهترین فرصتو از کف دادم
بدترین جای زمان افتادم

من به این فاجعه عادت کردم
که بِرم، خسته بشم، برگردم
پشت بی حوصلگی پنهون شم
بشنوم، چیزی نگم، داغون شمم

من به این ناخوشی هر روزه
که نفس گیر و تبسم سوزه
نبض احساسمو عادت دادم
نمی پرسم که چرا افتادم

من به این فاجعه عادت کردم
که بِرم، خسته بشم، برگردم
پشت بی حوصلگی پنهون شم
بشنوم، چیزی نگم، داغون شم

مسعود امامی

[یکی مثل خودت]

یک تکه خاک




بهشت از دست آدم رفت از اون روزی که گندم خورد
ببین چی میشه اون کس که یه جو از حق مردم خورد

کسایی که تو این دنیا حساب ما رو پیچیدن
یه روزی هر کسی باشن حساباشونو پس می دن

عبادت از سر وحشت واسه عاشق عبادت نیست
پرستش راه تسکینه پرستیدن تجارت نیست

سر آزادگی مردن ته دلدادگی میشه
یه وقتایی تمام دین همین آزادگی میشه

کنار سفره ی خالی یه دنیا آرزو چیدن
بفهمن آدمی یک عمر بهت گندم نشون می دن

نذار بازی کنن بازم برامون با همین نقشه
خدا هرگز کسایی رو که حق خوردن نمی بخشه

کسایی که به هر راهی دارن روزیتو می گیرن
گمونم یادشون رفته همه یک روز می میرن

جهان بدجور کوچیکه همه درگیر این دردیم
همه یک روز می فهمن چه جوری زندگی کردیم

استاد محمد اصفهانی

ترانه سرا :روزبه بمانی

[یکی مثل خودت]

رفیق روز تنهایی



دلم گرفت ای هم نفس پرم شکست تو این قفس
تو این غبار تو این سکوت چه بی صدا نفس نفس

از این نامهربونی ها دارم از غصه می میرم
رفیق روز تنهایی یه روز دستاتو می گیرم

تو این شب گریه می تونی پناه هق هقم باشی
تو ای همزاد هم خونه چی میشه عاشقم باشی

دوباره من دوباره تو دوباره عشق دوباره ما
دو هم نفس دو هم زبون دو هم سفر دو هم صدا

تو ای پابان تنهایی پناه اخر من باش
تو این شب مرگی پاییز بهار باور من باش

بزار تا مشرق چشمات شبم روشن ترین باشه
می خوام آینه خونه با چشمات همنشین باشه

دلم گرفت ای هم نفس پرم شکست تو این قفس
تو این غبار تو این سکوت چه بی صدا نفس نفس




تقدیم به پیمان ابدی
رفیق روحت شاد

حامی

[یکی مثل خودت]

من اینو خوب میدونم




تو بد تا می کنی و من یه جور بد دوست دارم
نمی دونم چقدر اما زیاد از حد دوست دارم

تو بد تا می کنی با من جدایی از تو آسون نیست
برات خوبه که این مهره هنوز از بازی بیرون نیست

من اینو خوب می دونم برای چی منو می خوای
تو وقت هایی که تنهایی فقط دنبال من میایی

غرورت می گه که هر چی که دل آزاری کنی خوبه
خودت شاید نمی دونی چه رفتاری کنی خوبه

من اینو خوب می دونم

نمی دونی چقدر سخته همش دنبله رو بودن
من از وقتی که یادم هست چشام دنبال تو بودن

نمی گذارم بفهمن که کی عشق و زیر پا می گذاشت
می گم وقتی منو می کشت با هام برخورد خوبی داشت


من اینو خوب می دونم

رضا صادقی و خشایار اعتمادی

[یکی مثل خودت]

بی واژه



منو دریا منو بارون منو آسمون صدا کن،
اسممو واژه به واژه تو دل ترانه جا کن،

منو تنها منو عاشق منو خوب من صدا کن،
منو از همین ترانه واسه ما شدن صدا کن،

منو بی واژه صدا کن همصدا تر از همیشه،
به همون اسم عزیزی که برات کهنه نمیشه،

واسه زندگی صدا کن واسه هر چی عاشقانه است،
واسه حرفای قشنگی که نگفته شاعرانه است،

منو دریا منو بارون منو آسمون صدا کن،
اسممو واژه به واژه تو دل ترانه جا کن،

منو شب صدا کن اما اون شبی که تو رو داره،
اون شبی که جای ماهش تو رو پیش من بیاره،

منو آیینه صدا کن که می خوام مثل تو باشم،
که برای با تو بودن می خوام از خودم جدا شم،

منو دریا منو بارون منو آسمون صدا کن،
اسممو واژه به واژه تو دل ترانه جا کن،

استاد محمد اصفهانی
ترانه سرا: اهورا ایمان

[یکی مثل خودت]

نه شیرینم نه فرهادم




نه از خاکم نه از بادم
نه در بندم نه آزادم
نه آن لیلاترین مجنون
نه شیرینم نه فرهادم
نه از آتش نه از سنگم
نه از روبم نه از زنگم
فقط مثل تو غمگینم
فقط مثل تو دل تنگم
چه غمگینم چه تنهایم
نه پنهانم نه پیدایم
نه آرامی به شب دارم
نه امیدی به فردایم
چه امیدی چه فردای
چه پنهانی چه پیدای
اگر خوشحال اگر غمگین
چه فرقی داره تنهایی
اگر آبی تر از آبم
اگر هم زاد مهتابم
بدون تو چه بیرنگم
بدون تو چه بیتابم
بیا ازمن رهایم کن
صدایم کن صدایم کن
دلم از دست من خون
بیا از من جدایم کن

مانی رهنما

[یکی مثل خودت]

آدم برفی

من یه آدم برفی بودم که شدم عاشق خورشید
آخه اون یه دنیا گرما به دلی یخ زده بخشید

شدم عاشق نگاهش چه قشنگ و مهربون بود
دستاشو خواستم بگیرم نشد اون تو آسمون بود

بانگاهی توی چشماش گفتم حرفای دلم رو
گفتم از وقتی رسیدی بردی سرمای دلم رو

گفت اگه با من بمونی میمیری توی جوونی
برو ذل نزن تو چشام تو باید زنده بمونی

چرا چشم به من میدوزی ذل نرن به من میسوزی
گفت بخون بخون عزیزم میسوزونمت یه روزی

حامد محمود زاده

[یکی مثل خودت]

گریه در ماه



یکی از این آدما یه شب دعاش می گیره
یکی از همین شبایی که شب تقدیره
یه دل شکسته یک گوشه ی این شهر صداش
میرسه تا آسمون و چه دامن گیره

غروبا چه حالی داره ، این فضا چه حالی داره
که برای گریه کردن یه هوای عالی داره
غروبا ببین هوا رو ، گریه های بی صدا رو
یه نفر بی خوابه تا سحر، هی بی تابه یه سفر

بی تابه شنیدن یه خبر تا سحر
یه دعا که داره اثر

این همه دستایی که منتظر بارونه
یکی اون بالا نشسته که خودش می دونه

می دونه کاریه که فقط خودش می تونه

دستای خالی رو خالی بر نمی گردونه

بنیامین بهادری