اسلام ميگويد: غرق در دنيا نشويد و خود را در آن گم نكنيد. در مقابل ميفرمايد: به دنبال تلاش و معاش باشيد. «من لا معاش له لا معاد له» دنيا و آخرت با هم و در كنار هم ديده ميشود. روح و تن، جسم و جان با هم ديده ميشود. هر كدام لازمة لاينفك ديگري است و به همين دليل ميتوان گفت ضرورت دارد كه انسان به پرورش بدن خود همت ورزد و به رشد و سلامت بدن خود رسيدگي كند و همينطور راه و وسيله براي انديشيدن انسان همين بدن و پيكر و اندام اوست. چشم است كه ميبيند و گوش است كه ميشنود و زبان است كه ميچشد و.... در هر حال سلولهاي مغزي ابزار و وسيله تلاش و تفكر انسان است كه آدم درست بفهمد و درست تفكر نمايد. پس بايد بدنش سالم باشد.
بنابراين، پيوند عميقي بين تن و روان انسان وجود دارد و بايد هميشه مورد توجه باشد. لذا ورزش از جهات مختلف داراي اهميت فراوان است كه ما به بيان چند نمونه از اهداف ورزش اكتفا ميكنيم.
در مجموع، ورزش به دو دسته كلي تقسيم ميشود : 1- ورزش فكري، مثل شطرنج 2- ورزش رزمي و جسمي، مثل ورزش زورخانهاي كه هر كدام فرهنگ خاص خود را دارد.
ورزش زورخانهاي كه به آن ورزش باستاني نيز اطلاق ميگردد، ورزشي است كه كاملاً بُعد مذهبي داشته و به سختي با مذهب در آميخته، به گونهاي كه اگر بخواهيم ورزش زورخانهاي را از مذهب جدا سازيم، ديگر ماهيت خود را از دست ميدهد و ديگر ورزش زورخانهاي نخواهد بود.
در اين ورزش، تنها به تقويت جسم توجه نشده، بلكه تقويت روح و روان و تربيت مذهبي و اخلاقي جوانان نيز مورد توجه ويژه قرار گرفته است. در اين ورزش، ورزشكاران ياد ميگيرند كه همراه بدن، بلكه قبل از بدن و تن، ايمان خود را تقويت نموده، و هر چه بر قوت و قدرت بدني و رزمي آنان افزوده ميگردد، تواضع آنان نيز فزوني مييابد.
ورزشكاران بنابر آنچه كه اسلام آموزش داده - در زورخانهاي كه بر مبناي تعليمات اسلام و اهل بيت رسول خدا9 بنا شده - متوجه ميشوند كه ورزش، هدف نيست، بلكه وسيلهاي است براي بيشتر و بهتر خدمت نمودن به خدا و خلق خدا و ميفهمند كه قويترين مردم كسي است كه بر هواهاي نفساني خود غلبه نموده و به هنگام خشم، آن را فرو برده و به هنگام غلبه بر خصم، عفو را شكرانه نعمت پيروزي كه خدا به آنان عطا فرموده، قرار دهد.
پورياي ولي، يكي از پيروان حضرت علي7 كه شايد بتوان وي را از بنيانگذاران ورزش زورخانهاي دانست، درباره قهرمان واقعي ميگويد:
گر بر سر نفس خود اميري مردي بر كور و كر ار نكته نگيري مردي
مردي نبود فتاده را پاي زدن گردست فتادهاي بگيري مردي
گر مرد رهي، نظر به ره بايد داشت خود را نگه از كنار چه بايد داشت
در خانه دوستان چو گشتي محرم دست و دل و ديده را نگه بايد داشت
در اين رشتة ورزشي، همه چيز، اشعار، آداب، تشويقها، شكل و ساختمان زورخانه، شكل گود و تعداد اضلاع آن، ساعات تمرين و حتي شمارش حركات ورزشي و... رنگ مذهبي دارد. از اين رو ميتوان زورخانه را يك مكتب دانست.
ورزش در زورخانه، با نام خدا و ذكر ائمه اطهار آغاز ميشود و پايان ميگيرد. در گذشته نه چندان دور، پهلوانان نه تنها پرورش جسم را به جوانان ميآموختند، بلكه درس آزادي، انسانيت، تقوا و پرهيزكاري به آنان داده و مسايل شرعيه را نيز گوشزد ميكردند.(7)





پاسخ با نقل قول
